Σερφάροντας (ελληνιστί!) σε προσφιλείς ιστοσελίδες σε συνάντησα συμπτωματικά(!) μετά από ...27 χρόνια!!!!!!!! (Δεν είναι δα και πολλά! Νέοι είμαστε!!!). Παρ'όλο οτι...τρόμαξα(!) να σε γνωρίσω (τα κιλά σου γαρ ικανά!!!!),εν τούτοις τα κατάφερα!!!! Πολύ χάρηκα που είδα οτι διαπρέπεις πολυσχιδώς και κυρίως που υλοποιείς τους στόχους σου,συνδράμοντας πνευματικά όλους εμάς,τους έχοντας χρείαν,ως blogger! Σου εύχομαι κάθε υγεία και αέναη ψυχική και πνευματική ανάταση. Νίκος Ανδρέου (40η Μονάδα Επιστρατεύσεως-Δ'Σώμα Στρατού-Ξάνθη)
Αγαπητέ και καλέ φίλε Νίκο. Σε ευχαριστώ για την επικοινωνία. Μου έδωσες μεγάλη χαρά. Πολλές φορές σκέφτομαι την Ξάνθη. Μεταξύ των συναδέλφων και εσένα. Πέρασαν πολλά χρόνια…. από τότε στην 40 Μ.Ε. . Νομίζω πως θα συμφωνήσεις ότι ήσαν όμορφα χρόνια τα οποία πολλές φορές νοσταλγώ. Που και που, πηγαίνω στην Ξάνθη. Μερικές φορές είχα δει και τον λοχαγό σου στην Μ.Κ. Απορώ πως με γνώρισες, γιατί ούτε και εγώ γνωρίζω τον εαυτό μου συγκρίνοντάς τον με τότε. Αν έχεις χρόνο θα χαρώ να μάθω νέα σου στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση akkea@otenet.gr . Να είσαι καλά μου έδωσες ανέλπιστη χαρά. Τάσος
Είναι συγκινητικό μετά από τόσα χρόνια δύο φίλοι να συναντούνται έτσι στα ξαφνικά μέσο ενός blog. Να που και η σύγχρονη τεχνολογία κάτι έχει να προσφέρει. Μαίρη
7 σχόλια:
Είθε όλες αυτές οι ευλογημένες ψυχές να παραμείνουν ασφαλισμένες σε όλη τους την ζωή στην «ποίμνη του Χριστού» στην Αγία Του Εκκλησία.
Μαζί με την νέες κατασκηνώτριες στην τελευταία η φωτογραφία και οι παλαιές. Τέλειος συνδυασμός συνυπάρξεως δύο γενεών…..
Αγαπητέ Αναστάσιε,
Σερφάροντας (ελληνιστί!) σε προσφιλείς ιστοσελίδες σε συνάντησα συμπτωματικά(!) μετά από
...27 χρόνια!!!!!!!! (Δεν είναι δα και πολλά! Νέοι είμαστε!!!).
Παρ'όλο οτι...τρόμαξα(!) να σε γνωρίσω (τα κιλά σου γαρ ικανά!!!!),εν τούτοις τα κατάφερα!!!! Πολύ χάρηκα που είδα οτι διαπρέπεις πολυσχιδώς και κυρίως που υλοποιείς τους στόχους σου,συνδράμοντας πνευματικά όλους εμάς,τους έχοντας χρείαν,ως blogger! Σου εύχομαι κάθε υγεία και αέναη ψυχική και πνευματική ανάταση.
Νίκος Ανδρέου
(40η Μονάδα Επιστρατεύσεως-Δ'Σώμα Στρατού-Ξάνθη)
Αγαπητέ και καλέ φίλε Νίκο.
Σε ευχαριστώ για την επικοινωνία. Μου έδωσες μεγάλη χαρά. Πολλές φορές σκέφτομαι την Ξάνθη. Μεταξύ των συναδέλφων και εσένα. Πέρασαν πολλά χρόνια…. από τότε στην 40 Μ.Ε. . Νομίζω πως θα συμφωνήσεις ότι ήσαν όμορφα χρόνια τα οποία πολλές φορές νοσταλγώ. Που και που, πηγαίνω στην Ξάνθη. Μερικές φορές είχα δει και τον λοχαγό σου στην Μ.Κ.
Απορώ πως με γνώρισες, γιατί ούτε και εγώ γνωρίζω τον εαυτό μου συγκρίνοντάς τον με τότε.
Αν έχεις χρόνο θα χαρώ να μάθω νέα σου στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση akkea@otenet.gr .
Να είσαι καλά μου έδωσες ανέλπιστη χαρά.
Τάσος
Είναι συγκινητικό μετά από τόσα χρόνια δύο φίλοι να συναντούνται έτσι στα ξαφνικά μέσο ενός blog. Να που και η σύγχρονη τεχνολογία κάτι έχει να προσφέρει.
Μαίρη
Η λαϊκή σοφία λεει ότι βουνό με βουνό δεν σμίγει. Ο άνθρωπος μπορεί και από ένα σερφάρισμα (ελληνιστί) να βρεθεί. Τελικά στην ζωή όλα είναι πιθανά.
Αυτά τα παιδιά είναι το καμάρι της Εκκλησία και η ελπίδα του Ελληνισμού.
Δημοσίευση σχολίου