Αξιότιμε κύριε ιστολόγε,
σε κάποιο σχόλιό μου επί του θέματος του καρναβάλου, στο οποίο αναφέρθηκα στο σχολιασμό του Γέροντος Χαλκηδόνος Μελίτωνος, εισέπραξα την αποστροφή ανωνύμου τινός σχολιαστού: "Οι Πατέρες και οι κανόνες δεν είπαν τίποτε επί του θέματος, ώστε να καταφεύγουμε στο εν λόγω κείμενο;". (ελπίζω να μην αλλοιώνω το νόημα του ανωνύμου σχολίου).
Εν ολίγοις έχω να παρατηρήσω τα εξής:
1. Η Εκκλησία σήμερα δεν γεννά Πατέρες, δεν θεολογεί, δεν ποιμαίνει; Το εν λόγω κείμενο προδίδει την Πατερική θεολογία; Αν, ναι, πού; Πατερικότητα σημαίνει φωτοαντιγραφική μεταφορά των Πατέρων;
2. Αν εφάρμοζε η εν γένει Πατερική παράδοση αυτό το σκεπτικό, τότε δεν θα είχαμε γραπτώς ούτε την Αγία Γραφή!!!.....
3.Εάν ο σχολιαστής έκανε τον κόπο να διαβάσει την ομιλία θα κατέφευγε και στην Πατερική θεμελίωσή της, που κάνει ο ίδιος ο ομιλητής. Σας αποστέλλω ένα σχόλιό του επί του θέματος, και ο κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να καταφύγει στον τόμο που είναι δημοσιευμένη η ομιλία για περισσότερα πατερικά στοιχεία.
"Σχετικόν προς ταύτα (εννοεί τα της υποκρισίας-αυτό ήταν το θέμα που ανέπτυξε στην ομιλία του, μέσα στο οποίο ανεφέρθη και στον Καρνάβαλο(φτου, φτου, φτου), είναι και το θέμα του Καρναβάλου, προς τον οποίον η ομιλία στρέφει την προσοχήν μας. Η ομιλία ουδαμού ουδόλως επικροτεί τον Καρνάβαλον καθ' εαυτόν. Αντιθέτως λέγει, ότι ούτος ενσαρκώνει μίαν "τραγωδίαν", η οποία και "παραμένει άλυτη". Αλλ' εν τη τραγωδία του ο Καρνάβαλος καλεί την Εκκλησίαν εις στοχασμόν και βοήθειαν, διό και δέον να είναι αντικείμενον συμπαθείας και ουχί λιθοβολισμού. Ο συνδυασμός του Καρναβάλου προς την υποκρισίαν και την ανάγκην της μεταμορφώσεως είναι αξιοπρόσεκτος. Και οι μεγάλοι Πατέρες συνεδύαζον το φαινόμενον του προσωπείου, των θεάτρων (είδος Καρναβάλου), προς το θέμα της υποκρισίας: "Υποκριτής εστίν ο εν θεάτρω αλλότριον πρόσωπον (=προσωπείον, μάσκα) υπελθών...ούτω και εν τω βίω τούτω, ώσπερ επι ορχήστρας, της εαυτών ζωής, οι πολλοί θεατρίζουσιν, άλλα μεν εν τη καρδία φέροντες, άλλα δε εν τη επιφανεία τοις ανθρώποις δείκνυντες" (Μεγ. Βασιλείου Ομιλία 1,2,P.G., 31,165 B). Κατά τον ίδιον τρόπον, η Εκκλησία σήμερον, εν τω Καρναβάλω, δύναται και πρέπει να ίδη την τραγωδίαν αυτήν της υποκρισίας και αντί να την λιθοβολήση να σκύψη με κατανόησιν και συμπάθειαν προς τον δια του τρόπου τούτου αναζητούντα την μεταμόρφωσίν του άνθρωπον και "ενσαρκουμένη" και πάλιν "θεανδρικώς" να προσφέρη την λύτρωσιν. Διότι δια τί, επί τέλους, υπάρχει Εκκλησία εν τω κόσμω; Δια να λιθοβολή ή δια να λυτρώνη;".
4. Η ομιλία αυτή εξεφωνήθη εν μέσω δικτατορίας, εν Αθήναις. Μήπως θα έπρεπε να δούμε και μια έμμεση, αλλά τολμηρή κριτική προς την καρναβαλική αυτή εκδοχή της πολιτικής που ενσάρκωνε τότε η χούντα;
5.Προφανώς -κατ' εμέ- δεν συνιστά Πατερικότητα και κανονικότητα η ποινικοποίηση των καρναβαλικών εκδηλώσεων, ούτε η Εκκλησία πρέπει να ζητάει δικαίωση στα του οίκου της από τα ποινικά δικαστήρια.( Ο Χριστός χλευάστηκε, διαπομπεύτηκε...δεν ζήτησε όμως δικαίωση από τον πεπτωκότα κόσμο, αλλά "κατάστικτος τοις μώλωψι, ανεδείχθη πανσθενουργός). Το "σούργελο", που ζήσαμε το 2009,είναι ενδεικτικό τέτοιων νοοτροπιών που όχι απλώς δεν δικαιώνουν (η μη δικαίωση θα έπρεπε να μας χαροποιεί Εκκλησιαστικώς), αλλά, δυστυχώς μας γελοιοποιούν.
Έρρωσθε!
σε κάποιο σχόλιό μου επί του θέματος του καρναβάλου, στο οποίο αναφέρθηκα στο σχολιασμό του Γέροντος Χαλκηδόνος Μελίτωνος, εισέπραξα την αποστροφή ανωνύμου τινός σχολιαστού: "Οι Πατέρες και οι κανόνες δεν είπαν τίποτε επί του θέματος, ώστε να καταφεύγουμε στο εν λόγω κείμενο;". (ελπίζω να μην αλλοιώνω το νόημα του ανωνύμου σχολίου).
Εν ολίγοις έχω να παρατηρήσω τα εξής:
1. Η Εκκλησία σήμερα δεν γεννά Πατέρες, δεν θεολογεί, δεν ποιμαίνει; Το εν λόγω κείμενο προδίδει την Πατερική θεολογία; Αν, ναι, πού; Πατερικότητα σημαίνει φωτοαντιγραφική μεταφορά των Πατέρων;
2. Αν εφάρμοζε η εν γένει Πατερική παράδοση αυτό το σκεπτικό, τότε δεν θα είχαμε γραπτώς ούτε την Αγία Γραφή!!!.....
3.Εάν ο σχολιαστής έκανε τον κόπο να διαβάσει την ομιλία θα κατέφευγε και στην Πατερική θεμελίωσή της, που κάνει ο ίδιος ο ομιλητής. Σας αποστέλλω ένα σχόλιό του επί του θέματος, και ο κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να καταφύγει στον τόμο που είναι δημοσιευμένη η ομιλία για περισσότερα πατερικά στοιχεία.
"Σχετικόν προς ταύτα (εννοεί τα της υποκρισίας-αυτό ήταν το θέμα που ανέπτυξε στην ομιλία του, μέσα στο οποίο ανεφέρθη και στον Καρνάβαλο(φτου, φτου, φτου), είναι και το θέμα του Καρναβάλου, προς τον οποίον η ομιλία στρέφει την προσοχήν μας. Η ομιλία ουδαμού ουδόλως επικροτεί τον Καρνάβαλον καθ' εαυτόν. Αντιθέτως λέγει, ότι ούτος ενσαρκώνει μίαν "τραγωδίαν", η οποία και "παραμένει άλυτη". Αλλ' εν τη τραγωδία του ο Καρνάβαλος καλεί την Εκκλησίαν εις στοχασμόν και βοήθειαν, διό και δέον να είναι αντικείμενον συμπαθείας και ουχί λιθοβολισμού. Ο συνδυασμός του Καρναβάλου προς την υποκρισίαν και την ανάγκην της μεταμορφώσεως είναι αξιοπρόσεκτος. Και οι μεγάλοι Πατέρες συνεδύαζον το φαινόμενον του προσωπείου, των θεάτρων (είδος Καρναβάλου), προς το θέμα της υποκρισίας: "Υποκριτής εστίν ο εν θεάτρω αλλότριον πρόσωπον (=προσωπείον, μάσκα) υπελθών...ούτω και εν τω βίω τούτω, ώσπερ επι ορχήστρας, της εαυτών ζωής, οι πολλοί θεατρίζουσιν, άλλα μεν εν τη καρδία φέροντες, άλλα δε εν τη επιφανεία τοις ανθρώποις δείκνυντες" (Μεγ. Βασιλείου Ομιλία 1,2,P.G., 31,165 B). Κατά τον ίδιον τρόπον, η Εκκλησία σήμερον, εν τω Καρναβάλω, δύναται και πρέπει να ίδη την τραγωδίαν αυτήν της υποκρισίας και αντί να την λιθοβολήση να σκύψη με κατανόησιν και συμπάθειαν προς τον δια του τρόπου τούτου αναζητούντα την μεταμόρφωσίν του άνθρωπον και "ενσαρκουμένη" και πάλιν "θεανδρικώς" να προσφέρη την λύτρωσιν. Διότι δια τί, επί τέλους, υπάρχει Εκκλησία εν τω κόσμω; Δια να λιθοβολή ή δια να λυτρώνη;".
4. Η ομιλία αυτή εξεφωνήθη εν μέσω δικτατορίας, εν Αθήναις. Μήπως θα έπρεπε να δούμε και μια έμμεση, αλλά τολμηρή κριτική προς την καρναβαλική αυτή εκδοχή της πολιτικής που ενσάρκωνε τότε η χούντα;
5.Προφανώς -κατ' εμέ- δεν συνιστά Πατερικότητα και κανονικότητα η ποινικοποίηση των καρναβαλικών εκδηλώσεων, ούτε η Εκκλησία πρέπει να ζητάει δικαίωση στα του οίκου της από τα ποινικά δικαστήρια.( Ο Χριστός χλευάστηκε, διαπομπεύτηκε...δεν ζήτησε όμως δικαίωση από τον πεπτωκότα κόσμο, αλλά "κατάστικτος τοις μώλωψι, ανεδείχθη πανσθενουργός). Το "σούργελο", που ζήσαμε το 2009,είναι ενδεικτικό τέτοιων νοοτροπιών που όχι απλώς δεν δικαιώνουν (η μη δικαίωση θα έπρεπε να μας χαροποιεί Εκκλησιαστικώς), αλλά, δυστυχώς μας γελοιοποιούν.
Έρρωσθε!
Υάκινθος.
21 σχόλια:
Υάκινθε χαίρω για την απάντηση-παρέμβασή σου. Η Εκκλησία θεολογούσε, θεολογεί και ποιμαίνει. Το κακό -ίσος περισσότερο στην Ελλαδική Εκκλησία- είναι ότι μερικοί δεν τολμούν να παράγουν ή να δεχθούν ότι υπάρχει συνέχεια στην Θεολογική σκέψη. Αναζητούν λύσεις μόνο στο χθες και δεν μπορούν να δεχθούν το σήμερα. Ο μακαριστός π. Ευσέβιος Βίττης σπουδαίος κληρικός, άνθρωπος και Θεολόγος είχε σημειώσει: «Απολυτοποιείται ο συντηρητισμός εν ονόματι της Εκκλησίας και της ιεράς παραδόσεώς της. Αποστεώνεται η πνευματική ζωή και καταπνίγεται τελικά η ελευθερία του ανθρώπου μέσα στην ίδια την Εκκλησία του Χριστού! Και συμβαίνει προσπάθειες, που μπορεί να γίνονται από και με φόβο Θεού και πίστη στα ιερά και παραδεδομένα, αλλά εν ελευθερία εν Χριστώ, να καταδικάζονται ή να παρεμβάλλονται εμπόδια, γιατί θεωρούνται ύποπτος φιλελευθερισμός ή και ελευθεριασμός , συνοδευόμενος από χίλια-δύο υπονοούμενα για την προσωπική ηθική υπόσταση αυτού που είχε την τόλμη να πει: Εν ονόματι του Χριστού και της Εκκλησίας του, ζητούμε ελεύθερη, ζωντανή, σφριγηλή Εκκλησία, ελευθέρων, ζωντανών Χριστιανών!”.
Οι σκέψεις σας στην παράγραφο 5 με βρίσκούν σε απόλυτη συμφωνία.
Χάρηκα που σήμερα υπάρχουν κάποιοι που «τολμούν». Συγχαίρω ειλικρινά για το σημείωμα-παρέμβασή σας αυτή.
Επειδή ο Μελίτων Χατζής είναι κεκοιμημένος μάλλον δεν μου επιτρέπει να σχολιάσω το ζήτημα του κατά πόσο ο αείμνηστος θεολόγησε πατερικά.Το μόνο που ζητώ επί του παρόντος είναι κάποιοι να μην προκαλούν τη μνήμη μας εν ονόματι του προοδευτισμού!
Σωστά και καλά τα όσα λες. Το κακό είναι πως κάποιοι καταγελούν χωρίς να μπορούν να υποστηρίξουν τις θέσεις που υπερασπίζονται. Γέμισε η Ορθόδοξη Εκκλησία από διαμαρτυρόμενους ορθοδόξους.
Kατ'αρχήν δεν αναφέρθηκα σε κανένα προοδευτισμό και συντηρητισμό. Αυτά είναι σχήματα ανθρωπίνης επινοήσεως, που συνδέονται με την ατομική μας ψυχολογική ανασφάλεια, και δεν έχουν καμμία σχέση με την Παράδοση της Εκκλησίας, η οποία "μένουσα εν εαυτή, τα πάντα καινίζει".
-Χαρακτηρίστηκα απο τον ανώνυμο σχολιαστή ως Γιανναρόπληκτος κλπ...., απο πού βγάζει αυτό το συμέρασμα, με γνωρίζει; Γιατί όταν διαφωνούμε με κάποιον, αντί να αντιπαρατεθούμε με επιχειρήματα, προσπαθούμε να τον μειώσουμε με διάφορους χαρακτηρισμούς; (είναι γνωστή αυτή η τακτική σε ορισμένους "θρησκευτικούς" κύκλους!).
-Αναφέρθηκα στο συγκεκριμένο κείμενο του Χαλκηδόνος, για το οποίο δεν είδα ανασκευή, παρά μόνο το ότι λειτούργησε ως αφορμή να απαξιωθή ο συντάκτης του ως θεολόγος. Δεν ισχυρίστηκα ότι είναι Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ, παρ'ότι πιστεύω ότι όντως υπήρξε ένας απο τους αξιολογότερους σύγχρονους Ιεράρχες και θεολόγους. Όποιος έχει διαβάσει τα θεολογικά του έργα μπορεί να καταλάβει (αλάθητος κανείς δεν είναι).Και βεβαίως και Γιανναρά έχω διαβάσει, και Ζηζιούλα, Ζουράρι, Σμέμαν, Φλωρόφσκι, Λόσκι, Μάγιεντορφ,Ράμφο,Ρωμανίδη, Γοντικάκη,Πόποβιτσ, Γέφτιτσ,Οικ. Πατριάρχη,Γουέαρ,Ευεργετινό,Φιλοκαλία,Πα
τέρες,και πολλούς άλλους. Αρκούν για τα ορθόδοξα φρονήματά μου;
-Και δεν πρόκειται να επανέλθω!
Υάκινθος
Αγαπητέ ανώνυμε των 3.19 ειλικρινά σας λέω ότι πολλά θα μπορούσα να καταθέσω για την προσωπικότητα του αειμνήστου Χαλκηδόνος Μελίτωνος Χατζή.Εφ όσον όμως ο ειρημένος επίσκοπος δεν βρίσκεται εν ζωή θεωρώ ότι είναι τουλάχιστον άτοπο να προβαίνουμε σε σχόλια του τύπου πόσο θεολόγησε πατερικά ο αείμνηστος!Οι παρακολουθούντες τα εκκλησιαστικά πράγματα επισταμένως και μνήμη και κρίση έχουν!Αυτά επί του παρόντος!
Υάκινθε αν χρειασθεί πρέπει να επανέλθετε. Μην πτοηθείτε. Ορισμένοι το έχουν ως σύστημα να κάνουν επίθεση με μοναδικό σκοπό να σταματήσει να μιλά ο άλλος. Αυτή η τακτική ορισμένων "θρησκευτικών" κύκλων δεν πρέπει να περάσει. Τα όσα εγράφησαν στην απάντησή σας με μεγάλη χαρά συνυπογράφω.
Παναγιώτης Μιχόπουλος
Θεολόγος, Αιγάλεω.
Ο κος Μιχόπουλος αδικεί την αλήθεια με τα γραφόμενά του.Είναι τουλάχιστον αφελές να ισχυρίζεται ότι επιχειρείται η φίμωση της φιλοκαρναβαλικής φωνής του κου Υάκινθου τη στιγμή που ο εν λόγω τυγχάνει συνεργάτης του μπλογκ και κατά τεκμήρο διαθέτει υπέρ εαυτού την ολόθυμη υποστήριξη του ιδιοκτήτη του μπλογκ.Συνεπώς ας μην δημιουργεί εντυπώσεις υπέρ του κου Υάκινθου και εις βάρος των αντιφρονούντων!
Εκλεκτέ κ. Υάκινθε δεν θα διαφωνήσω καθόλου με την πρώτη παράγραφο του σχολιασμού σας. Αν έκανα αναφορά στον συντηρητισμό την έκανα διότι δυστυχώς από την δεκαετία του 50 άρχισε οργανωμένη μεθόδευση υπό θεολόγων η οποία επηρεάζει μικρά πλέον μερίδα πιστών εναντίον σε κάθε νέα φωνή ή άποψη.
Η δικιά μου γενιά άρχισε να ξυπνά από άρθρα των Σμέμαν, Φλωρόφσκι, Λόσκι, Μάγιεντορφ. Αχ!! και να γνωρίζατε κ. Υάκινθε πόσο πολεμήθηκαν αυτοί οι μεγάλοι και καταξιωμένοι σήμερα Θεολόγοι υπό κάποιων θεολόγων της εποχής μου. Δυστυχώς το ίδιο έργο παρακολουθώ σε συνέχεια τώρα. Όταν κάποιος προσπαθεί να αρθρώσει λόγο θεολογικό ή και να εκφράσει άποψη τον πολεμούν και των χλευάζουν οι της συντηρητικής πλευράς. Να σας αναφέρω μόνον ότι μέγας Καθηγητής της εποχής μου εν τω πανεπιστημίω Αθηνών δεν δεχόταν όχι αυτούς τους προαναφερθέντες θεολόγους αλλά ούτε τους Νηπτικούς Πατέρας της Εκκλησίας. Ενθυμούμε ότι απέρριπτε χωρίς συζήτηση τον Άγιο Συμεών τον Νέον Θεολόγο. Την στάση αυτή κρατούσε επειδή δεν επιθυμούσε να τους διαβάσει. Τους απέρριπτε χωρίς να γνωρίζει τι λέγουν. Στο τέλος της ζωής του όταν βρήκε χρόνο να ασχοληθεί και με αυτούς τότε κατανόησε τον μέγα θησαυρό. Όμως ήταν αργά πλέον γι’ αυτόν.
Στην αντίπερα όχθη φωτισμένοι λαϊκοί και κληρικοί Θεολόγοι που προσπαθούσαν εκείνη την δύσκολη για μας εποχή να μας μάθουν την θεολογική σκέψη των συγχρόνων τότε Σμέμαν, Φλωρόφσκι, Λόσκι, Μάγιεντορφ. Δύσκολες οι εποχές εκείνες τα άρθρα κυκλοφορούσαν πολυγραφημένα. Φωτεινή εξαίρεση εβδομαδιαίο περιοδικό που τόλμησε να δημοσιεύσει μια σειρά άρθρων του Σμέμαν. Το τι πόλεμος τι λάσπη… Θεέ μου!!! μεγαλοδύναμε τι χρόνια εκείνα.
Έχω και εγώ τις τραυματικές μου εμπειρίες.
Παρακολουθώ όσο μπορώ τα τεκταινόμενα σήμερα. Διαβάζω και χαίρω για την θεολογική άνθιση της σημερινής εποχής. Συγχρόνως πονώ όταν βλέπω τα τραγικά λάθη της εποχής μου να τα συνεχίζουν κάποιοι και σήμερα.
Για το ότι είμαι εκτός θέματος το γνωρίζω. Όμως αρπάζω μερικές φορές την ευκαιρία να πω τον πόνο και τους καημούς της καρδούλας μου.
Συχωράτε με.
Πιστεύοντας ότι οι αναγνώστες θα κατανοήσουν καλύτερα την απάντησή σας, και ίσος δικαιολογήσουν και τις ιδικές μου σκέψεις παρουσιάζω τα σχετικά κείμενα από τα οποία προήλθε αυτή η παρέμβασή σας. Εδώ θα μαλώσω τον κ. Αναστάσιο (τον ευχαριστώ πάντως για τον χρόνο που διαθέτει για εμάς στον ιστοχώρο αυτό) διότι έψαξα να τα βρω τα σχετικά κείμενα ενώ φρονώ πως έπρεπε να μας είχε παραπέμψει εις αυτά. Τα παρακάτω είναι από την ανάρτηση (Καρναβαλικές εκδηλώσεις - π. Χριστόδουλος Φάσσος)
O άνθρωπος δεν εμποδίζεται απο τα καρναβάλια, όσο κι άν έχουν τη δική τους συμβολή. Μη λησμονούμε την σημερινή Κυριακή που είναι αφιερωμένη στην έξωση του Αδάμ απο τον Παράδεισο, στον οποίο δεν υπήρχαν καρναβάλια! Ο Ιούδας ήταν ένας εκ των δώδεκα, και οι μεγάλοι αιρετικοί μεγάλοι φιλόσοφοι και θεολόγοι.
Τόσα χρόνια, δυστυχώς δεν είδα, καμμιά σοβαρή θεολογική ανάλυση του φαινομένου "καρνάβαλος", εκτός απ'αυτήν του Χαλκηδόνος που έγινε εν Αθήναις, Κυριακή της Τυρινής, εν μέσω χούντας! Συνήθως ο εκκλησιαστικός λόγος είναι κάθετα αφοριστικός, τρομολαγνικός-ποιός δεν θυμάται την προ ολίγων ετών κυκλοφόρηση ενός "φειγ-βολάν",πίσω απο το οποίο κρυβόταν αρχ/της των Πατρών που τρομοκρατούσε με τη φράση: πώς θα πας να προσκυνήσεις,χριστιανέ, τον Εσταυρωμένο την Μ.Παρασκευή,ενώ συμμετέχεις σε καρναβαλικές εκδηλώσεις;-
συνθηματολογικός, με αναχρονιστική και καθόλου φιλάνθρωπη επίκληση των ιερών κανόνων;
Γιατί στους περισσότερους ναούς σήμερα οι κήρυκες αναλίσκονται σε μια ακατάσχετη ρητορία αντικαρναβαλική, τη στιγμή που και τα αγιογραφικά αναγνώσματα και η υμνογραφία δίνουν την αφορμή να μιλήσουν για πολύ σπουδαία θέματα, σε ένα εκκλησίασμα που εν πολλοίς δεν έχει σχέση με τα καρναβαλικά- την πληρώνουν οι εκκλησιαζόμενοι για τους "καρναβαλιστές"!
υάκινθος.
14 Φεβρουαρίου 2010 12:05 μ.μ.
Η ανάλυση του σχολίου του ανωνύμου των 12.05 της 14ης Φεβρουαρίου καταδεικνύει περίτρανα το μέγεθος του συσχηματισμού κάποιων ψευτοπροοδευτικών χριστιανών με τον κόσμο.Τόσα χρόνια δεν είδε όπως ισχυρίζεται καμία σοβαρή θεολογική ανάλυση του φαινομένου καρνάβαλος πλην της ανάλυσης του Χαλκηδόνος Μελίτωνος.Αχ άγιοι πατέρες των οικουμενικών συνόδων,πάγχρυσα στόματα του λόγου όπως σας ονομάζει ο υμνογράφος,δεινοί θεολόγοι!Καμία υψηλού επιπέδου θεολογική ανάλυση του καρναβάλου δεν κάνατε!Μόνο μισαλλοδοξία εξέπεμπαν οι κανόνες που συντάξατε και τα κείμενα που γράψατε!Τρέμετε!Ο Μελίτων Χατζής και οι νεοορθόδοξοι,γιανναρόπληκτοι χριστιανοί της σήμερον γκρεμίζουν το οικοδόμημα που χτίσατε!Έχουν άλλο ευαγγέλιο αυτοί.Κομμένο και ραμμένο στα ανθρωπάρεσκα μέτρα τους!
16 Φεβρουαρίου 2010 4:23 μ.μ.
Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ...
Υάκινθε δεν αξίζει να απαντάς σε στρατευμένους που δεν θέλουν να ακούσουν.
Ευτυχώς όμως που απάντησες. Δόξα τω Θεώ.
Από την απάντησή στο ωφελήθηκα πολύ εγώ.
Σε παρακαλώ συνέχισε να με μαθαίνεις να σκεύτομαι ελεύθερα.
Συνέχισε να με μαθαίνεις να βρίσκω νέους δρόμους αλήθειας.
Συνέχισε να ανθολογείς ότι καλύτερο από αυτά που έχεις διαβάσει.
Συνέχισε να αναζητάς εσύ για να διδάσκομαι εγώ.
Συνέχισε διότι πάντα διαβάζω τις παρουσιάσεις που κάνεις.
Συνέχισε μόνο που σε πολεμούν άδικα αξίζεις.
Με ευγνωμοσύνη για την προσφορά σου.
Γιώργος από Ρόδο.
ΚΟΤΣΟΜΠΟΛΕΣ.....
Μπορεί να μας πει ο κος Αριμαθαίος τι σχέση υπάρχει ανάμεσα στον Μελίτωνα Χατζή που φίλησε τις παντούφλες του πάπα(κυριολεκτικά και ουχί μεταφορικά)σε επίσκεψή του στη Ρώμη και του Αλεξάνδρου Σμέμαν;Άφού προκαλείτε τη μνήμη μας θα επανέλθουμε κοι νεοορθόδοξοι θολολόγοι!
Υάκινθε, σε ευχαριστούμε για όσα μοιράζεσαι μαζί μας από τα διαβάσματά σου.Επιτέλους ακούμε και κάτι πέρα από τα ξύλινα καντιωτικά, σωτηρικά κλπ χουντικά!Ασ΄τους να χτυπιούνται!
Το πνεύμα της Μ. Τεσσαρακοστής πάει κι έρχεται!!!!!
Να μας χαιρόμαστε! αδελφοί!
Ας τους να χτυπιούνται!Τι πνευματικές εκφράσεις,προοδευτικές και νεοορθόδοξες!Τέλος πάντων!Απ την πλευρά μου(του διαφωνούντος με τις φιλοκαρναβαλικές δηλώσεις του Μελίτωνος Χατζή) σταματώ εδώ και δεν πρόκειται να επανέλθω!
EΛΕΟΣ ΡΕ ΑΔΕΛΦΙΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΣ ΕΓΙΝΕ ΛΑΣΠΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΛΑ-ΜΠΛΑ ΠΩΣ ΜΙΛΑΤΕ ΕΤΣΙ ΕΝΤΑΞΥ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΕΙΣΑΣΤΕ ...ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΙ ΛΕΤΕ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΟ ΦΙΛΟΙ ΜΠΑΚΟΥΡΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥΤΣΙΚΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΒΓΑΛΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΙΛΑΤΕ ΑΚΑΤΑΛΑΒΙΣΤΙΚΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ Ο ΕΤΣΙ ---ΚΑΙ Ο ΑΛΛΙΩΣ----ΗΜΑΡΤΟΝ ΠΙΑ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑΜΕ ΝΑ ΑΚΟΥΜΕ ΠΑΡΟΛΕΣ ΠΙΑ ΠΕΣ ΤΕ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ....
Πάει και αυτό οι «αγωνιστές» κατά δήλωση τους έβαλαν τα «όπλα» στην φαρέτρα. Ο «πόλεμος» της μιας μέρας έλαβε τέλος. Και επί Αναστάσιου ειρήνη….
Δια τον σπουδαίο Θεολόγο και κορυφαίο Ιεράρχη του 20ου αιώνος Μητροπολίτη Γέροντα Χαλκηδόνος κυρό Μελίτωνα δεν είναι ανάγκη να είπω τίποτα εδώ αγαπητέ αδελφέ (9.14). Μετά του αγίου αυτού ανδρός είχα πνευματική φιλία και γνωριμία. Τα όσα είχα να είπω τα έγραψα εκεί που έπρεπε και όταν έπρεπε. Το μόνο το οποίον θέλω να σας υποδείξω με αγάπη Χριστού είναι ΣΕΒΑΣΜΟ στους ανθρώπους που ανάλωσαν την ζωή και την ύπαρξη τους δια την δόξα της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.
ΥΓ. Δεν σας επιτρέπω δια το πρόσωπό μου τον όποιον μειωτικό χαρακτηρισμό ως αυτό με τον οποίο κλείνεται το σχόλιό σας. .
Θεολογοι υπαρχουν πολλοι---παρα πολλοι....θεοπτες ομως υπαρχουν λιγοι και σκεπτομαι πως κυνηγωντας το φως ακολουθουμε αλλα φωτα μικροτερης εμβελειας και αυτη η κατευθυνση μου κλεψει τη ζωη και χασω το φως που ειναι και ο στοχος.Θεολογια δεν σπουδασα συνχωρεστε με αλλα καπως ετσι τα βλεπω με το πτωχο μου το μυαλο.
ΑΓΑΠΗΤΕ ΦΙΛΕ "23 Φεβρουαρίου 2010 12:25 π.μ."
ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΣΟΥ ΠΕΤΥΧΑΝ ΔΙΑΝΑ!
ΜΑΣ ΖΑΛΗΣΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΡΙΘΜΗΣΗ ΟΝΟΜΑΤΩΝ, ΠΕΡΓΑΜΗΝΩΝ, ΚΑΙ ΚΑΡΝΑΒΑΛΟΛΟΓΟΥΝΤΩΝ, ΜΕ ΤΑ "ΣΕΙΣ" ΚΑΙ ΜΕ "ΤΑ ΣΑΣ...", ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΤΕΒΑΤΑ ΟΛΟΚΛΗΡΑ "ΜΠΛΑ-ΜΠΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΜΠΟΥΖΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΙΤΣΟΥ Η ΜΑΜΑ..."
ΕΛΕΟΣ ΒΡΕ ΑΔΕΛΦΙΑ,
ΓΡΑΨΤΕ ΚΑΤΙ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΩΦΕΛΗΣΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΚΙ΄ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΑΜΟΡΦΩΤΑ ΦΤΩΧΑΔΑΚΙΑ...
Ενα αμόρφωτο πτωχαδάκι...
Δημοσίευση σχολίου