Η Θεία Πρόνοια, δοκιμάζει την πίστιν μας και το θάρρος μας και την υπομονή μας την ώραν αυτήν. Αλλ’ ο Θεός δεν εγκαταλείπει τους χριστιανούς. Εις τας τρικυμίας αναφαίνεται ο καλός ναυτικός και εις τας δοκιμασίας ο καλός Χριστιανός. Προσεύχεσθε και θα παρέλθη το ποτήριον τούτο. Θα ίδωμεν πάλιν καλάς ημέρας και θα ευλογήσωμεν τον Θεόν. Θαρρείτε ως εμπρέπει εις καλούς χριστιανούς.
Από τελευταίο κήρυγμά του Μητροπολίτου Σμύρνης Χρυσοστόμου
22 σχόλια:
Μηδένα δίκην δικάσης, πριν αμφότερους ακούσεις...
Σόλων
Iερομονάχου Ευθυμίου Τρικαμηνά
1)Ο Εθνομάρτυς Χρυσόστομος Σμύρνης
Αναίρεσις της παρανόμου αγιοποιήσεως του και δογματική προσέγγιση αυτής
εκδόσεις Ορθοδοξία 2002
ISBN 960-86601-1-4
2) Η Αντιμετώπισις της Αιρέσεως του Οικουμενισμού κατά τον Όσιο Θεόδωρο τον Στουδίτη: Η Διακοπή της Μνημονεύσεως
Ορθόδοξος Χριστιανικός Αγωνιστικός Σύλλογος "Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης" Λάρισα 2010
ISBN 978-960-99391-0-2
Κεντρική Διάθεση - Επικοινωνία:
Βιβλιοπωλείο ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
23ης Οκτωβρίου 11, 412 21 Λάρισα
τηλ & φαξ 2410-2844-49
e-mail: vorthodoxia@yahoo.gr
Αγαπητέ αν ήθελες να είσαι συνεπής ως προς την ρήση του Σόλωνα θα έβαζες και βιβλία που μιλούν για τον Χρυσόστομο Σμύρνης θετικά. Νομίζω ότι αυτό που επιδίωκες ήταν η «μαύρη» διαφήμιση. Δεν πειράζει ας είσαι καλά και ο Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης ας δέετε και δια το συγγραφέα του βιβλίου και δια τον συντάκτη του σχολίου.
Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΦΩΤΙΖΕΙ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΠΛΑΝΗΘΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΟΥΝ ΠΟΛΛΟΥΣ....
ΑΝΑΣΤΑΣΙΕ ΧΑΙΡΕ.
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ...Ο ΑΓΙΟΣ ΑΣ ΔΕΕΤΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΜΑΖΙ
ΑΜΗΝ+
ΧΑΙΡΕΤΕ ΕΝ ΚΥΡΙΩ ΠΑΝΤΟΤΕ...
Και εσύ αγαπητέ Αναστάσιε πριν βάλεις ανάρτηση που να αναφέρεις ότι ο Χρυσόστομος Σμύρνης είναι Άγιος θα έπρεπε να ψάξεις καλύτερα τα πράγματα. Υπάρχει ήδη η Σύνοδος η οποία τον αγιοποίησε και θέλεις εσύ να σου πω εγώ βιβλία που να μιλούν για αυτόν θετικά για να είμαι εγώ συνεπής προς τη ρήση του Σόλωνα που κάνω ένα σχόλιο και όχι εσύ που διατήρεις ιστολόγιο;
Ο Χρυσόστομος Σμύρνης θυσιάστηκε λένε υπερ πίστεως και πατρίδος, αυτό είπε και η Σύνοδος που τον αγιοποίησε. Όταν κάποιος θυσιάζεται υπερ πατρίδος ή υπερ πίστεως και πατρίδος δεν είναι ποτέ Ιερομάρτυρας αλλά Εθνομάρτυρας! Και το αίμα του μαρτυρίου ξεπλένει όλες τις αμαρτίες εκτός αίρεσεως και σχίσματος! Να σαι καλά!
Σας παρακαλώ εξηγήστε μου τι λέει εδώ ο Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης:
"Προσεύχεσθε και θα παρέλθη το ποτήριον τούτο. Θα ίδωμεν πάλιν καλάς ημέρας και θα ευλογήσωμεν τον Θεόν."
Μας λέει ότι με τη προσευχή θα παρέλθει ο πειρασμός;
Να φύγουν οι δυσκολίες ή τις αντέξουμε θεάρεστα είναι το ζητούμενο;
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός δεν μας δίδαξε να σηκώνουμε τον σταυρό και όχι την άρση του Σταυρού γινόμενος ο ίδιος υπήκοος θανάτου, θανάτου δε σταυρού; Αντίθετα για τον Αντίχριστο δεν έχει λεχθεί ότι είναι ο χριστός ξένος σταυρού;
Έχω άλλη μια απορία: Γιατί δεν αγιοποιήθηκε ο Εθνομάρτυρας Κύπρου Κυπριανός ο οποίος αφόρισε τους μασόνους και γενικά ποιούς άλλους εθνομάρτυρες Αγίους έχει η Ορθόδοξη Εκκλησία; Ευχαριστώ.
Αν και αναρμόδιος θα καταθέσω τις σκέψεις μου.
Και ο Χριστός προσευχήθηκε να μην πιεί το ποτήρι του πόνου. Δεν μου κάνει εντύπωση που λίγο προς της καταστροφής τους λέει λόγια παρηγοριάς. Τι ήθελες να τους πει ότι έτσι όπως τα έκαναν οι πολιτικοί και οι στρατιωτικοί σε λίγο θα μας πάρει και θα μας σηκώσει.
Ως προς τις αγιοποιήσεις τώρα όποιος έχει μπάρμπα στην Κορώνη μπορεί να γίνει και άγιος. Οι ρώσοι κάναν άγιο τον Τσάρο Νικόλαο. Γιατί σε πείραξε εσένα που η εκκλησία της Ελλάδας αναγνώρισε την αγιότητα του Σμύρνης Χρυσοστόμου. Καλός άνθρωπος ήταν. Αγωνιστής Ιεράρχης υπήρξε. Τον παράδεισο με το μαρτύριό του και την θυσία του τον κατέκτησε.
Tό θέμα είναι μεγάλο καί αμφισβητήσιμο εάν δεν θέλουμε να έχουμε παρωπίδες.
Άλλο Εθνομάρτυς, άλλο Αγιομάρτυς , όπως όλοι μας πιστεύω ξέρουμε.
Επειδή βασικό στοιχείο αναγνώρισης Αγιότητος είναι τα πολλά θαύματα, πιστεύω ότι οί αντιρρήσεις θα εξέλιπαν άν υπήρχαν θαύματα!
Υπάρχουν επώνυμα θαύματα όπως γίνεται με όλους τούς γνωστούς μέχρι σήμερα Αγίους καί Νεομάρτυρες;
ΝΑΙ ή ΟΧΙ;
Περιμένουμε λοιπόν απαντήσεις καθαρές καί όχι θολές...
a
Απάντηση δίνει ο Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Οικονόμου.
……..Παραθέτουμε ακολούθως όχι προσωπικές απόψεις, αλλά συγκεκριμένες ιστορικές μαρτυρίες, που αποδεικνύουν ότι μαρτύρησε και υπέρ πίστεως και το μαρτυρικό του αίμα λειτούργησε ως καθαρτήριο πυρ το οποίο εξάλειψε κάθε «σπίλον ή ρυτίδα» της προηγούμενης ζωής του, όπως σαφώς πρεσβεύει η Εκκλησίας μας για τους Μάρτυρές Της:
Α. «Δεν έστερξεν να σώση το θνητόν του σκήνωμα εις την στιγμήν του κινδύνου. Και εις τους δείξαντας προς αυτόν την ασφαλή οδόν της σωτηρίας απήντησε με την γλώσσαν του Θεού – Μάρτυρος και του πρώτου των Μαρτύρων της Θρησκείας, την οποίαν εθεμελίωσε διά του αίματός του:
«Ο Ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων»… Και καθιβρύσθη και εσφαγιάσθη και το ιερόν αυτού σκήνωμα, το οποίο απέπνεεν ήδη της παραδεισιακής ευωδίας της Αγιότητος, εσύρθη εις ράκη από την ανοσίαν μανίαν των σταυρωτών εις τας τριόδους… Παρά τον θρόνον του Υψίστου, όπου τον ύψωσεν η θυσία του, εκλεκτός ενώπιον του Θεού, ο νέος Μάρτυς της Εκκλησίας του Χριστού δέεται ενώπιος ενωπίω υπέρ του δυσμοίρου Γένους…» («Εστία», 2/9/1922)
Β. Την ίδια μέρα η εφημερία «Ακρόπολις» γράφει: «Ο Χρυσόστομος έμεινεν ανένδοτος ως βράχος Πίστεως και κατά γράμμα εκτελεστής του καθήκοντος απέναντι του Θεού και του ποιμνίου του…»
Γ. «Ο θάνατος του Μάρτυρος τούτου συγκινεί βαθέως τους απανταχού Χριστιανούς και επαναφέρει ζωηράν την ανάμνησιν των σκοτεινών της δουλείας χρόνων, καθ’ ους συχνά οι της Εκκλησίας του Χριστού ποιμένες και Αρχιερείς προσέφερον την ζωήν των εις τον βωμόν της πολεμουμένης πίστεως και της δυναστευομένης Πατρίδος…» («Η Ζωή», 6/9/1922)
Δ. «Ο Σμύρνης Χρυσόστομος ηγωνίσατο καθ’ όλην την ζωήν του προς τας αντιθέτους αρχάς, «προς τους κοσμοκράτορας του αιώνος τούτου», υπέρ της δόξης του Θεού και της σωτηρίας του ποιμνίου του, άπτωτος, ακλινής, αδαμάντινος, ωμοίαζε τους μεγάλους Ποιμένας των αρχαίων χρόνων και εξωρίζετο, ως ο Αθανάσιος και Χρυσόστομος και κρεουργείται και απαγχονίζεται ως ο προκάτοχος αυτού Γρηγόριος ο Ε΄…» («Γρηγόριος ο Παλαμάς», 1922)
Ε. Στις 9/9/1922 η εφημερίδα «Ελεύθερον Βήμα», εκδίδεται με πρωτοσέλιδο τίτλο: «Ο Νέος Μάρτυς της Εκκλησίας και του Γένους. Ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος εκρεουργήθη υπό των Τούρκων»
Στ. Τον Νοέμβριο του 1929 ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Φώτιος διακηρύττει: «Δεν απέμεινεν ίχνος του σώματος, μετά το τρομερόν μαρτύριον, το οποίον υπέστη με Θείαν καρτερίαν ο Ιεράρχης, αισθανόμενος ότι ετέλει την στιγμήν εκείνην υστάτην λειτουργίαν, ότε το ιδικόν του σώμα ήτο το υπέρ πολλών εκχυνόμενον… Δεν υπάρχει τάφος τοιούτου μάρτυρος Ιεράρχου…» («Πάνταινος», έτος ΚΑ΄, αρ. 46, 14/11/1929)
Η συνέχεια στο επόμενο σχόλιο
Απάντηση δίνει ο Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Οικονόμου.
Συνέχεια από προηγούμενο σχόλιο
Ζ. Το 1936 δημοσιεύεται Ακολουθία του «Αγίου Ενδόξου Ιερομάρτυρος Χρυσοστόμου του Νέου, Μητροπολίτου Σμύρνης», υπό του Πρωτοπρεσβυτέρου Νικολάου Αβούρη, Ιεροκήρυκος της Μητροπόλεως Ζακύνθου, η οποία είχε συνταχθεί ήδη από το 1929. Ανάλογες Ακολουθίες συντάχθηκαν από τους Μακαριστούς Μητροπολίτες Κορίνθου Παντελεήμονος Καρανικόλα (1992) και πρ. Πατρών Νικοδήμου Βαληνδρά (1993)
Η. Το 1985 ο φλογερός Μητροπολίτης πρ. Φλωρίνης Αυγουστίνος βροντοφωνάζει: «Ο Χρυσόστομος Σμύρνης πρέπει επισήμως να αναγνωρισθεί Άγιος…» («Χριστιανική Σπίθα», 461, Ιούλιος – Αύγουστος 1988)
Θ. Στις 31/3/1992 η Ένωση Σμυρναίων υποβάλλει «προς την Αγίαν και Ιεράν Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος την κοινήν επιθυμίαν και παράκλησιν των Σμυρναίων προσφύγων και των κατιόντων τους διά την κατάταξιν εις την χορείαν των Ιερομαρτύρων της Μητρός Εκκλησίας του Μητροπολίτου Σμύρνης κυρού Χρυσυστόμου Καλαφάτη, του από Δράμας…», (Νικολάου Βικέτου, «Η Αγιότητα του Χρυσοστόμου Σμύρνης και η μαρτυρία της Εκκλησίας», σελ. 41)
Ι. Το ίδιο αίτημα είχε υποβάλει το 1982, σε σχετικό συνέδριο και ο Πρόεδρος της Ένωσης Μικρασιατών Κρήνης Διονύσιος Τροβάς (Νικολάου Βικέτου, «Η Αγιότητα του Χρυσοστόμου Σμύρνης και η μαρτυρία της Εκκλησίας», σελ. 33)
Κ. Το ίδιο έτος «εκπρόσωποι εικοσιπέντε προσφυγικών σωματείων, με πρωτοβουλία της «Πανελληνίου Ενώσεως Επιστημόνων Λογοτεχνών», υπέγραψαν κοινό υπόμνημα ζητώντας την αγιοποίηση του Χρυσοστόμου Σμύρνης…» (Νικολάου Βικέτου, «Η Αγιότητα του Χρυσοστόμου Σμύρνης και η μαρτυρία της Εκκλησίας», σελ. 32)
Ο περιορισμός του χώρου δε μας επιτρέπει να παραθέσουμε πλειάδα ανάλογων στοιχείων, που αποδεικνύουν, έτι περισσότερο, ότι ο Χρυσόστομος Σμύρνης είχε αγιοποιηθεί από το αλάνθαστο κριτήριο του ευσεβούς λαού στη συνείδησή του, πολύ πριν η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος πράξει το αυτονόητο.
Είθε η χάρις, που εκπορεύεται από το υπέρ πίστεως και πατρίδος μαρτύριό του να σκέπει και αγιάζει το έθνος μας, αλλά και τους συγχρόνους δημίους του, οδηγώντας τους στο δρόμο της μετανοίας.
Η προσευχή του Κυρίου να μην πιεί το ποτήριο του πόνου είναι σύμφωνη με το θέλημα του Θεού που ήταν να μην πεθαίνουν οι άνθρωποι και ο Κύριος δεν θα πέθαινε επειδή ήταν αναμάρτητος. Όμως εκκουσίως υποτάχθηκε στο Θεϊκό θέλημα για τη σωτηρία μας δίνοντας μας παράδειγμα προς μίμηση.
Γιατί δεν "αγιοποιήθηκαν" και οι ήρωες του 1821 που αγωνίστηκαν υπέρ πίστεως και πατρίδος;
Δείτε και εδώ: http://apotixisi.blogspot.com/search/label/%CE%A3%CE%BC%CF%85%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%82%20%CE%A7%CF%81%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%82
Αναρωτιέμαι γιατί δεν περιμένουμε υπερφυσικά σημεία από τον Θεό για την αδιαφιλονίκητη αναγνώριση του Χρυσοστόμου Σμύρνης ως Αγίου και οπωσδήποτε υποστηρίζουμε την αγιότητα του; Δεν διασώθηκε τίμιο λείψανο αλλά αν είναι άγιος θα υπάρχουν σημεία στο τόπο του μαρτυρίου του. Αυτοί που δήθεν εύχονται για τη μετάνοια όσων αμφισβητούν την αγιότητα του Χρυσοστόμου Σμύρνης γιατί δεν μας ενημερώνουν με αδιάσειστα στοιχεία ότι είχε μετανοήσει για τις αιρετικές δοξασίες που είχε υιοθετήσει; Δεν ανησυχούν ότι λόγω έλλειψης στοιχείων ακόμη και αν είναι Άγιος, οι εχθροί της εκκλησίας, θα χρησιμοποιήσουν τα μέχρι στιγμής υπάρχοντα στοιχεία για να υποστηρίξουν τον Οικουμενισμό αφού ο Χρυσόστομος Σμύρνης αναγνώριζε τις αιρέσεις αδελφές εκκλησίες, ήταν αντίθετος με τον μοναχισμό, αναφέρθηκε στη θεά Νίκη σε ποιμαντική του εγκύκλιο, δεν έκανε κανένα κήρυγμα κατά της μασονίας όταν αυτή ανθούσε στη περιοχή της Μητροπόλεώς του ενώ έκανε συχνά πατριωτικά κηρύγματα. Αν είναι άγιος και εμείς δεν τον τιμήσουμε, δεν θα παρεξηγηθεί γιατί οι άγιοι έχουν ταπείνωση και ούτε τους γνωρίζουμε όλους, αν όμως δεν είναι άγιος και εμείς τον τιμούμε ως τέτοιον δεν υπάρχει κίνδυνος για το ποίμνιο;
Ο π.Επιφάνιος αναφέρει μία ρήση του π.Αυγουστίνου Καντιώτη επί τη βάσει της οποίας ο αείμνηστος πρότεινε την αγιοποίηση του εθνομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης.Δυστυχώς για τον π.Επιφάνιο κατόπιν στοιχείων που ετέθησαν μεταγενέστερα υπ όψιν του αοιδίμου γέροντος εκείνος μετέβαλλε άρδην γνώμη.Επίσης πρέπει να αναφερθεί ότι ο εθνομάρτυς Χρυσόστομος υπήρξε πολέμιος της αγαμίας των κληρικών και του ασκητισμού εν γένει.Εθνικιστικές σκοπιμότητες ώθησαν τον αείμνηστο αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο στην αγιοποίηση του Χρυσοστόμου.Με την ίδια λογική να αγιοποιήσουμε και τον Παπαφλέσσα και τον Αθανάσιο Διάκο.
Καλοί μου άνθρωποι, γιατί γράφετε καί λέτε γιά όλα τα άλλα, αλλά στό κύριο θέμα μας δεν απαντάτε αιδημόνως καθόλου.
ΘΑΥΜΑΤΑ ΕΧΟΥΜΕ;
Επαναλαμβάνω πάλι ( μήπως καί υπάρχει κανένας μας πού αδιαφορεί για το κυριότερο σημείο ανάδειξης μιάς Αγιότητος)
ΘΑΥΜΑΤΑ ΕΧΟΥΜΕ;
Γιά τούς Νεομάρτυρες έχουμε πλήθος θαυμάτων, για τον Χρυσόστομο Σμύρνης δεν έχουμε ΟΥΔΕΝ!
Τα Θαύματα είναι η επικύρωση από τον Χριστό τής Αγιότητος τού Ανθρώπου!
Εκτός, εάν η ανθρώπινη δική μας επικύρωση, είτε Πατριαρχική, είτε Αρχιερατική ( καί με όλο τον σεβασμό στό σχήμα τους καί στό πρόσωπό τους ), είναι αρκετή για να κριθεί σήμερα κάποιος ώς Άγιος...
O, tempora, o, mores...πώς άλλαξαν οί αρχαίοι καιροί...
a
Σε άλλο ιστολόγιο,την ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ, αναδημοσιεύεται κείμενο του περιοδικού ΙΣΤΟΡΙΑ με συντάκτη τον ανεψιό του εθνομάρτυρα Χρυσοστόμου Σμύρνης απ όπου διαφαίνεται με ατράνταχτα στοιχεία ο πανθρεισκειακός προσανατολισμός του αοιδίμου Χρυσοστόμου.Δυστυχώς ο εθνικιστικός σάραξ κατατρώγει τα σπλάχνα του εκκλησιαστικού οργανισμού.
Η κακία και η αγιομαχία θα σας συνοσεύσει στην άλλη ζωή. Σας παραπέμπω σε άρθρο του πρωτοπρ. Γεωργίου Δορμπαράκη στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία - Σεπτ.2009.
Η Αγιότητα του Χρυσοστόμου Σμύρνης
Δεν πρόκειται να ασχοληθούμε με τις ενστάσεις που έχουν διατυπωθεί κατά της αγιότητος του εθνομάρτυρα και ιερομάρτυρα αγ. Χρυσοστόμου Σμύρνης. Ασφαλώς αυτοί που τις διατυπώνουν κάποιους λόγους επικαλούνται μέσα στην καλοπροαίρετη αναμφίβολα διάθεσή τους να διαφυλάξουν τον τρόπο που η Ορθόδοξη Εκκλησία μας διακηρύσσει την αγιότητα των εξαιρέτων μελών της. Για εμάς και για τους περισσοτέρους χριστιανούς, και μάλιστα τους έχοντες σχέση με τα αγιασμένα χώματα της Μικρασιατικής γης, δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Για εμάς ο άγιος Χρυσόστομος αποτελεί σύμβολο αγάπης προς τον Θεό και χρέους προς την πατρίδα, δεδομένου μάλιστα ότι εκπροσωπεί όλους τους πεσόντες και αναιρεθέντες ποικιλοτρόπως κατά τη Μικρασιατική καταστροφή, κάτι που αποδεικνύεται περίτρανα από την ιδιαίτερη αγάπη που τρέφουν προς αυτόν όλοι οι Μικρασιάτες, έκφραση της οποίας αποτελούν τα διαρκώς πυκνούμενα γι' αυτόν βιβλία που εκδίδονται, τα ποιήματα που γράφονται, τα αφιερώματα που γίνονται κάθε χρόνο στη μνήμη του, οι προτομές που φιλοτεχνούνται σε περιοχές που υπάρχουν και ζουν Μικρασιάτες, οι ναοί που κτίζονται στη μνήμη του.
Κι είναι ευκαιρία, με το αφιέρωμα τούτο, να τονίσουμε για μια ακόμη φορά την αγιότητα του μαρτυρικού ιεράρχη, γιατί αποδεικνυόμενη αυτή ιδίως από τις τελευταίες στιγμές της ζωής του γίνεται φάρος και οδοδείκτης για όλους μας, κληρικούς και λαϊκούς. Είναι όντως συγκλονιστικές οι περιγραφές του τέλους του κι είναι σα να διαβάζουμε και πάλι από το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων τις τελευταίες στιγμές του πρωτομάρτυρα και αρχιδιακόνου Στεφάνου. Τις περιγραφές αυτές κάνει όχι ένας απλός άνθρωπος, του οποίου ίσως μπορούμε να αμφισβητήσουμε την ακρίβεια των λόγων του, ούτε κι ένας ραψωδός που μεγεθύνει τα γεγονότα στην εξιστόρησή τους, αλλά ένας επιστήμονας, αυτόπτης συγκλονιστικού γεγονότος, ο ακαδημαϊκός καθηγητής Γεώργιος Μυλωνάς, και μάλιστα σε ομιλία του επίσημη, στις 14 Δεκεμβρίου 1982, στην Ακαδημία Αθηνών. Παραθέτουμε αυτούσια τα τελευταία λόγια της ομιλίαςαυτής:
«Θα μου επιτρέψετε να τελειώσω την ομιλία μου με μία προσωπική μαρτυρία, που για πρώτη φορά εξομολογούμαι.» Κατά τις τελευταίες ημέρες του Σεπτεμβρίου 1922 μία ομάδα φοιτητών του International College της Σμύρνης και εγώ βρεθήκαμε φυλακισμένοι σε απαίσιο υπόγειο, σ' ένα από τα μπουντρούμια του Διοικητηρίου της Σμύρνης. Σ' αυτό ήταν ασφυκτικά στριμωγμένοι Έλληνες Χριστιανοί αιχμάλωτοι, μάλλον άνθρωποι προωρισμένοι για θάνατο. Τις βραδυνές ώρες φύλακες μ' επικεφαλής Τουρκοκρήτα παρελάμβανον θύματα που ετυφεκίζοντο. Στις 5 το απόγευμα της τελευταίας ημέρας του θλιβερού Σεπτεμβρίου, ο Τουρκοκρής εκείνος με διέταξε να τον ακολουθήσω στην αυλή.
Συνέχεια……
Εκ συνεχείας
«Είσαι δάσκαλος;» με ρωτά. «Αυτήν την τιμή είχα» του απαντώ. «Και οι άλλοι που ήσαν μαζί σου είναι φοιτητές;» - «Ναί», του λέγω. «Γρήγορα μάζεψέ τους και φέρε τους εδώ». - «Ελάτε μαζί μου έξω», λέγω στους συντρόφους μου. «Φαίνεται ότι ήρθε η ώρα μας. Εμπρός με θάρρος».
Ποια ήταν η έκπληξή μας όταν ακούσαμε τον Τούρκο-Κρητικό να λέει: «Δεν θα σάς σκοτώσω, θα σάς σώσω. Απόψε θα θανατωθούν όλοι όσοι είναι στο μπουντρούμι, γιατί έφεραν και άλλους που δεν έχουμε χώρο να τους στοιβάξουμε. Θα σάς σώσω σήμερα, γιατί ελπίζω αυτό να με βοηθήσει να λησμονήσω μία τρομερή σκηνή που αντίκρυσαν τα μάτια μου, σκηνή στην οποία έλαβα μέρος».
Και συνέχισε «Παρακολούθησα το χάλασμα του Δεσπότη σας. Ήμουν μ' εκείνους που τον τύφλωσαν, που του ‘βγάζαν τα μάτια και αιμόφυρτο, τον έσυραν από τα γένεια και τα μαλλιά στα σοκάκια του Τουρκομαχαλά, τον ξυλοκοπούσαν, τον έβριζαν και τον πετσόκοβαν. Βαθειά εντύπωση μου έκανε και αξέχαστος παραμένει η στάση του. Στα μαρτύρια που τον υπέβαλαν δεν απήντα με φωνές, με παρακλήσεις, με κατάρες.
»Το πρόσωπό του το κατάχλωμο, το σκεπασμένο με το αίμα των ματιών του, το πρόσωπό του είχε εστραμμένο προς τον Ουρανό και διαρκώς κάτι ψιθύριζε που δεν ηκούετο πέρα από την περιοχή του. Ξέρεις εσύ, δάσκαλε, τι έλεγε;» - «Ναί ξέρω» του απήντησα. «Έλεγε: Πάτερ Άγιε, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι». - «Δεν σε καταλαβαίνω, δάσκαλε, μά δεν πειράζει. Από καιρού σε καιρό, όταν μπορούσε, ύψωνε κάπως το δεξί του χέρι και ευλογούσε τους διώκτες του. Κάποιος πατριώτης μου αναγνωρίζει την χειρονομία της ευλογίας, μανιάζει, μανιάζει και με το τρομερό μαχαίρι του κόβει και τα δυο χέρια του Δεσπότη. Εκείνος σωριάστηκε στη ματωμένη γη με στεναγμό που φαινόταν ότι ήταν μάλλον στεναγμός ανακουφίσεως παρά πόνου. Τόσο τον λυπήθηκα τότε που με δυο σφαίρες στο κεφάλι τον αποτελείωσα. Αυτή είναι η ιστορία μου. Τώρα που σάς την είπα ελπίζω πως θα ησυχάσω. Γι' αυτό σάς χάρισα τη ζωή». «Και που τον έθαψαν;» ρώτησα με αγωνία. «Κανείς δεν ξέρει που έρριξαν το κομματιασμένο του κορμί»».
Αυτή είναι η μαρτυρία ενός αυτόπτη μάρτυρα, που φανερώνει, όπως είπαμε, το μέγεθος της αγιότητας του μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσοστόμου, αφού στην πίστη μας την ορθόδοξη εκείνο που αποτελεί αποδεικτικό μεγάλης αγιότητας είναι η αγάπη που απλώνεται και προς τον εχθρό. Και τίποτε να μην ξέραμε για τον άγιο Χρυσόστομο, και μύρια όσα να του έχουν καταλογιστεί, το τέλος του είναι εκείνο που φανερώνει την εσωτερική, της καρδιάς του, ποιότητα. Κι ο άγιος Χρυσόστομος σαν τον Χριστό, σαν τον άγιο Στέφανο, σαν τους αποστόλους και όλους τους άγιους μάρτυρες ευλογεί τους διώκτες του και προσεύχεται γι' αυτούς. Μόνον όποιος διακατέχεται πλούσια από αυτό το πνεύμα του Χριστού ξέρουμε ότι ανήκει σ' Εκείνον και προεκτείνει την αγιότητα Εκείνου. «Τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων;»
ΑΓΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΕ ΣΜΥΡΝΗΣ
ελέησε όσους σε πολεμούν.
Αμήν
Ο ανώνυμος των 2.47 χωρίς να προσαγάγει ούτε ένα ουσιαστικό αντεπιχείρημα μέμφεται κατά τρόπο αήθη τους αντιφρονούντες.Και καταθέτει ένα κείμενο κάποιου ιερέα που δεν αναφέρει τίποτε για την ταμπακιέρα.Ο Χρυσόστομος Σμύρνης δεν έγινε αποδεκτός με την ιδιότητα του αγίου κι αυτό δεν αρέσει στους εθνικιστικούς εκκλησιαστικούς κύκλους που μπέρδεψαν τα γένεια με τα χτένια.
Προς a
"Υπάρχουν τρεις δυνάμεις, οι μόνες που μπορούν να υποδουλώσουν για πάντα τη συνείδηση αυτών των αδυνάμων επαναστατημένων, είναι: το θαύμα, το μυστήριο, η αυταρχικότητα ! Τ' απώθησες και τα τρία αυτά, δίνοντας έτσι ένα παράδειγμα."
Φ. Ντοστογιέφσκι:Αδελφοί Καραμάζοφ από το κομμάτι Ο μέγας Ιεροεξεταστής
Γιατί μου τον θυμίζεις τόσο;;;;
;
γ
Προς a
"Υπάρχουν τρεις δυνάμεις, οι μόνες που μπορούν να υποδουλώσουν για πάντα τη συνείδηση αυτών των αδυνάμων επαναστατημένων, είναι: το θαύμα, το μυστήριο, η αυταρχικότητα ! Τ' απώθησες και τα τρία αυτά, δίνοντας έτσι ένα παράδειγμα."
Φ. Ντοστογιέφσκι:Αδελφοί Καραμάζοφ από το κομμάτι Ο μέγας Ιεροεξεταστής
Γιατί μου τον θυμίζεις τόσο;;;;
;
γ
HMARTON KYRIE
ELEHSON HMAS
AMHN+
BΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΟΣ ΤΟ ΞΕΡΕΙ Ο ΘΕΟΣ.ΕΜΕΙΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΑΓΙΑΣΟΥΜΕ ΜΟΥ ΛΕΤΕ;
Δημοσίευση σχολίου