Τά πρόσφατα γεγονότα εἰς τήν περιοχήν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, καί
εἰδικῶς εἰς τήν Συρίαν, εἰς τόν χῶρον τῆς δικαιοδοσίας τοῦ πρεσβυγενοῦς Πατριαρχείου τῆς Ἀντιοχείας,
αἱ ἀπαγωγαί ἐκκλησιαστικῶν λειτουργῶν, καί μάλιστα ἀνωτάτων ἱεραρχικῶς, αἱ διώξεις
τοῦ χριστιανικοῦ στοιχείου, ἡ ἐγκατάλειψις τῶν παναρχαίων πατρογονικῶν ἑστιῶν αὐτοῦ,
οἱ φόνοι καί τά μαρτύρια, γνωστά καί ἄγνωστα, ἡ ταλαιπωρία καί ἡ ἐξαθλίωσις καί
ἡ πτωχεία, πρέπει νά μᾶς δώσουν τό δίδαγμα ὅτι αἱ προσπάθειαί μας δέον νά ἐνταθοῦν.
"Οἱ καιροί οὐ μενετοί". Δέν ὑπάρχουν περιθώρια διά τριβάς καί προβλήματα
μεταξύ τῶν Χριστιανῶν.
Ἀπαιτεῖται ἡ ἕνωσις τῶν δυνάμεων ὅλων μας, διά νά συμβάλλωμεν τό ἐφ᾿ ἡμῖν ἕκαστος καί ἑκάστη Ἐκκλησία εἰς τήν ἐπικράτησιν εἰς τόν κόσμον τοῦ πνεύματος τῶν δύο Ἰσαποστόλων Κυρίλλου καί Μεθοδίου, τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, τοῦ πνεύματος τῆς ζωῆς, δηλαδή τῆς ἀνοχῆς, τῆς συμφιλιώσεως, τῆς ἀποδοχῆς τοῦ ἑτέρου, τῆς εἰρηνικῆς ἐπιλύσεως τῶν διαφορῶν, καί μάλιστα τῆς ἀποδοχῆς τοῦ διαφέροντος, τῆς ἀγάπης, ἡ ὁποία κατά τόν Ἀπόστολον Παῦλον "πάντα στέγει, [...] πάντα ὑπομένει" καί ἡ ὁποία "οὐδέποτε ἐκπίπτει" (Α΄ Κορ. ιγ΄ 7-8), καί ἡ ὁποία ἐν τέλει εἶναι ἡ μόνη ἡ ὁποία σώζει.
Ἀπαιτεῖται ἡ ἕνωσις τῶν δυνάμεων ὅλων μας, διά νά συμβάλλωμεν τό ἐφ᾿ ἡμῖν ἕκαστος καί ἑκάστη Ἐκκλησία εἰς τήν ἐπικράτησιν εἰς τόν κόσμον τοῦ πνεύματος τῶν δύο Ἰσαποστόλων Κυρίλλου καί Μεθοδίου, τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, τοῦ πνεύματος τῆς ζωῆς, δηλαδή τῆς ἀνοχῆς, τῆς συμφιλιώσεως, τῆς ἀποδοχῆς τοῦ ἑτέρου, τῆς εἰρηνικῆς ἐπιλύσεως τῶν διαφορῶν, καί μάλιστα τῆς ἀποδοχῆς τοῦ διαφέροντος, τῆς ἀγάπης, ἡ ὁποία κατά τόν Ἀπόστολον Παῦλον "πάντα στέγει, [...] πάντα ὑπομένει" καί ἡ ὁποία "οὐδέποτε ἐκπίπτει" (Α΄ Κορ. ιγ΄ 7-8), καί ἡ ὁποία ἐν τέλει εἶναι ἡ μόνη ἡ ὁποία σώζει.
Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου