Φύτεψες ένα δεντράκι. Βλάστησε καταπράσινο κι άρχισε
να ψηλώνει και να φουντώνει. Και τότε, νόμισες πως οι ευθύνες σου τέλειωσαν!
Δεν το πότισες όμως αρκετά, δεν το κλάδεψες κι ούτε το στερέωσες σ’ ένα δυνατό
στήριγμα για να μην το τσακίσουν οι άνεμοι ! Δεν αφαίρεσες τ’ αγριόχορτα από τη
ρίζα του και το έχουν πνίξει τ’ αγκάθια, τόσο που δυσκολεύεσαι να το βρεις!
Μην
περιμένεις καρπό απ’ αυτό το μικρό δέντρο! Εκτός κι αν αλλάξεις συμπεριφορά
απέναντί του, χωρίς καθυστέρηση κι αρχίσεις να το αγαπάς, να το νοιάζεσαι και
να το φροντίζεις. Τότε θα έχεις ελπίδες για καρπούς.
Όπως
το μικρό δέντρο είναι περίπου και το
παιδί σου, μόνο που αυτό είναι ασύγκριτα πιο πολύτιμο γιατί είναι άνθρωπος!
Του
δώσατε σαν γονείς τη σάρκα και το αίμα κι ο Θεός του χάρισε την αθάνατη ψυχή
και το έφερε στη ζωή. Στη συνέχεια όμως δεν ενδιαφέρτηκες και πολύ γι’ αυτό. Το
άφησες να μεγαλώνει σχεδόν μόνο του, αναμένοντας διάφορους άλλους να το βοηθήσουν
και να το κάνουν άνθρωπο χρήσιμο στον εαυτό του μα και στην κοινωνία και την
πατρίδα. Βεβαίως υπάρχουν - κι ευτυχώς που υπάρχουν - και άλλοι που συμβάλλουν
προς τον σκοπό αυτό, όμως το κύριο βάρος της ευθύνης είναι φορτωμένο πιεστικά
πάνω στους δικούς σου ώμους, γιατί εσύ βάζεις τα θεμέλια και αν αυτά είναι
ανύπαρκτα ή ξέβαθα και αν δεν είναι ενισχυμένα με την ακλόνητη σιδεροσύνδεση
που λέγεται ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, τότε, δυστυχώς, «..εις μάτην εκοπίασαν οι
οικοδομούντες». Κανένας, όσο καλός τεχνίτης και να είναι δεν μπορεί να κτίσει
πάνω σε σαθρά θεμέλια και το όλο
«οικοδόμημα» γρήγορα θα καταρρεύσει.
Βιάσου
λοιπόν έστω και τώρα και προτού να είναι πολύ αργά! Γέμισε την καρδιά σου από
αγάπη, ενδιαφέρον, στοργή. Ψάξε να το βρεις και «επιμελήθητι αυτού»! Είναι
σάρκα από τη σάρκα σου και αίμα από το αίμα σου! Είναι ένας άπειρος νέος που
χρειάζεται καθοδήγηση και προστασία, χρειάζεται πυξίδα, στόχο, έμπνευση, αρχές,
ιδανικά! Μην το αφήσεις να καταστραφεί σωματικά και κυρίως πνευματικά και
ψυχικά μέσα στον κυκεώνα του σημερινού ανεμοστρόβιλου της συμφεροντολογίας, του
υλισμού και του αθεϊσμού που απειλεί να παρασύρει τα πάντα στο φοβερό του
πέρασμα.
Μην
καθυστερείς ούτε για μια στιγμή γιατί για τις ενέργειες και τις παραλείψεις σου
θα είσαι υπόλογος πρώτα στο ίδιο το σπλάχνο σου, στο σύνολο των άλλων ανθρώπων
και κυρίως στον Θεό.
Αν
ζητήσεις θερμά και με πίστη τη θεϊκή βοήθεια, ο Κύριος, που αγαπά εσένα, το
παιδί σου μα και όλο τον κόσμο δεν θα σου την αρνηθεί αλλά θα σε φωτίζει –
γιατί μόνο Αυτός είναι το Ανέσπερο Φως – και θα σε καθοδηγεί για να προχωρήσεις με επιτυχία .
Ιάκωβος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου