Δημοσιοποιημένες επίκαιρες σκέψεις

Για να κάνεις εχθρούς δεν χρειάζεται να κηρύξεις πόλεμο.

 Αρκεί να πεις ανοικτά αυτό που σκέφτεσαι.

 Martin Luther King

Δεν θα κρίνω και δεν με αφορούν οι κομματικές απόψεις του Βουλευτή κ. Νίκου Νικολόπουλου. Γνωρίζω την χριστιανική του ιδιότητα, και τους αγώνες του για την Εκκλησία, και σε αυτές θα επιθυμούσα να σταθώ.

Τα τελευταία χρόνια, παρακολουθώ σε όλους τους κομματικούς σχηματισμούς, μια πολεμική σε όσους μυρίζουν λιβάνι. Είναι πολλοί οι πολιτικοί αυτοί, που έχουν δεχθεί  μετά την μεταπολίτευση, επιθέσεις και διαγραφές, όταν εκφράσουν τις απόψεις τους τις θρησκευτικές. Δεν θα αναφερθώ στο χθες αλλά στο σήμερα.

Όπως διάβασα στο τύπο «Ο λόγος της επίσκεψης στην Κουμουνδούρου και της συνάντησης με τον Πρωθυπουργό κ. Τσίπρα, ήταν το ενδεχόμενο υπουργοποίησης του Αχαιού πολιτικού κ. Νικολόπουλου. Παρότι ήταν και επιθυμία του Πάνου Καμμένου, ο Αλέξης Τσίπρας δεν την ικανοποίησε φοβούμενος τις αντιδράσεις …» 

Αν ο κ. Νικολόπουλος δεν έγινε μέλος της Κυβερνήσεως, για τις αντιδράσεις με το Twitter που είχε δημοσιεύσει με αναφορά στον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου «Από την Ευρώπη των Εθνών - Κρατών, στην Ευρώπη των... π@στ@ριων!!! Ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου αρραβωνιάστηκε με τον αγαπημένο του!!». Είναι κρίμα. Αν οι λόγοι είναι άλλοι, είναι δικαίωμα των υπευθύνων. Όμως έχω την εντύπωση ότι εδράζονται στις ξεκάθαρες απόψεις του κ. Νικολόπουλου για αυτό το ζήτημα.

Το βράδυ των εκλογών, μέσα στον εκλογικό χώρο του ΣΥΡΙΖΑ που μίλησε ο νικητής των εκλογών κ. Τσίπρας, έβλεπα να ανεμίζει συνεχώς η πολύχρωμη σημαία με το ουράνιο τόξο των ομοφυλοφίλων, την οποία κρατούσε μια γυναίκα. Συνεχώς και παντού κάνουν εμφανή την παρουσία τους τα τελευταία χρόνια. Κρατούν και επηρεάζουν την εξουσία σε πολλούς τομείς της πολιτικής, οικονομικής, πολιτιστικής ζωής του τόπου. Διαβάσαμε και τις αντιδράσεις τους σε δηλώσεις του κ. Μεϊμαράκη για τους γκέι γάμους λίγο προ των τελευταίων εκλογών.

Ας μην ξεχνάμε  ότι ο κ. Μπετέλ (πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου) είχε πλησίαση τον Έλληνα ομόλογό του κ. Τσίπρα και στο σύντομο διάλογο που είχαν, -στην πρώτη πρωθυπουργία του- τον ευχαρίστησε για το γεγονός ότι, κατά το σχηματισμό της νέας –τότε- κυβέρνησης της Ελλάδας, δεν έδωσε χαρτοφυλάκιο στο βουλευτή Νίκο Νικολόπουλο.  Η αναφορά αυτή του Λουξεμβούργιου πρωθυπουργού αντανακλά, φυσικά, στην κόντρα που είχαν το καλοκαίρι του 2014 οι δύο άνδρες, όταν ο κ. Μπετέλ ανακοίνωσε μέσω Twitter τον αρραβώνα του με τον άντρα σύντροφό του. Που ως συνέπεια είχε και τον «γάμο»(; !) του.

Όταν άλλοι κρατούντες ισχυροί της Γερμανίας ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης  κάνουν ηχηρές παρεμβάσεις στα εσωτερικά της Ελλάδας. Τότε όλοι, και ιδιαίτερα οι «προοδευτικοί» καταδικάζουν τις επεμβάσεις των ξένων στα εσωτερικά μας. Όταν όμως ο Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου επενέβη στον σχηματισμό της Ελληνικής Κυβέρνησης όλοι το βούλωσαν.

Ο κ. Νικολόπουλος είχε τότε γράψει μεταξύ άλλων:

«Οι προσωπικές μου απόψεις είναι ξεκάθαρες: Υπερασπίζομαι το δικαίωμα οποιουδήποτε να επιλέγει τον τρόπο ζωής του, αρκεί αυτό το δικαίωμα να μην αντίκειται στο κοινωνικό σύνολο και στην πατρίδα. Γιατί ακόμα πιο πολύ, υπερασπίζομαι την πατρίδα. Και μαζί με την πατρίδα, την θρησκεία της και τις οικογένειες αυτού του τόπου, που τόσο υποφέρουν, σε μία χώρα όπου η υπογεννητικότητα είναι ο μεγάλος εχθρός!

Αυτές τις απόψεις θα συνεχίσω να υπερασπίζομαι ως πολιτικός, ως πολίτης, αλλά και ως πατέρας σε μία εποχή που διαρκώς επανέρχεται στο μυαλό μου μία φράση του Αποστόλου Παύλου, στην επιστολή του προς τους Γαλάτες: «Δεν υπάρχει πλέον ούτε Ιουδαίος, ούτε Έλληνας, δεν υπάρχει ούτε δούλος, ούτε ελεύθερος, δεν υπάρχει ούτε αρσενικό ούτε θηλυκό».

Αισθανόμενος απόλυτα συνεπής με την εθνική, ιδεολογική και θρησκευτική μου καταγωγή και πορεία στην ζωή, τονίζω πως οι εποχές είναι κρίσιμες, αλλά και πονηρές. Και απαιτούν καθαρά λόγια, καθαρές απαντήσεις, από όλους. Και ιδιαίτερα τις ηγεσίες. Πολιτικές και πνευματικές.»

Οι εκλογές πέρασαν όμως ναι «οι εποχές είναι κρίσιμες, αλλά και πονηρές. Και απαιτούν καθαρά λόγια, καθαρές απαντήσεις, από όλους. Και ιδιαίτερα τις ηγεσίες. Πολιτικές και πνευματικές.»

Θα κλείσω, τις δημοσιοποιημένες αυτές επίκαιρες σκέψεις μου, με λόγια του προοδευτικού συγγραφέα Αντώνη Σαμαράκη: «Ή θα διαλέξεις τη σιωπή για να μην χάσεις τη βολή σου, την ησυχία σου, ή θ’ αντιδράσεις, θ’ αντισταθείς, θα αγωνιστείς σε όλα αυτά τα αποτρόπαια, τα εφιαλτικά που γίνονται για σένα, υποτίθεται, αλλά χωρίς εσένα. [...] Θα διαλέξω την ελευθερία να πω όχι, αρνούμαι θα πω σ’ αυτήν την απάνθρωπη ανθρωπότητα»

Αναστάσιος Κωστόπουλος