Τετάρτη 25 Μαΐου 2016

Έλεος! - Αρχιμανδρίτη Δοσιθέου


Έλεος!

του Αρχιμανδρίτη Δοσιθέου, 
Ηγουμένου της Ιεράς Σταυροπηγιακής 
Μονής Παναγίας Τατάρνης

Ἀναγινώσκων τὰ διάφορα δημοσιεύματα ἢ ἀκροώμενος ἀπορίας προσκυνητῶν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἐκ δηλώσεων «ὑπερορθοδόξων», «ζη­λω­τῶν» καὶ «στειροελλαδιτῶν» κατὰ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ προσωπικῶς τῆς Α.Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πα­τριάρχου, καταθέτω τὰ ἐπἐμοί.
Ταῦτα καὶ αὗται γέμουσι χολῆς, κατὰ τὸ «ἡ σταφυλὴ αὐτῶν, στα­φυλὴ χολῆς, βότρυς πικρίας αὐτοῖς, θυμὸς δρακόντων ὁ οἶνος αὐτῶν καὶ θυμὸς ἀσπίδων ἀνίατος»[1]. Οὐδὲν τὸ καλὸν εὑρίσκουσιν εἰς τὰς ἐνερ­γείας τοῦ Πατριαρχείου. Σκότος, νὺξ βαθεῖα, ἔρεβος. Πρὸς δὲ ἐπὶ τούτοις πτωχοπροδρομικὸς ἑλλαδισμὸς καὶ ἐκκλησιαστικὸς ἐπαρχιω­τι­σμὸς ἐν πλειοδοσίᾳ.
Ὅμως ἡ Ὀρθοδοξία οὐκ ἔστι «τοῖχος κεκλιμένος», οὐδὲ «φραγμὸς ὠ­σμένος»[2], οὐδὲ οἰκοδομὴ ἐπὶ ψάμμου κινουμένης, ἀλλἐπὶ τὴν πέ­τραν, ἥτις πέτρα ἐστιν ὁ Χριστός[3]. «Πύργος» ἐστιν «ἰσχύος ἀπὸ προ­σώ­που ἐχθροῦ»[4], παρεμβολὴ λύκοις ἀνεπίβατος ἣν «νεφέλη ἐπισκι­άζει»[5], τὸ Πνεῦμα δηλονότι τὸ Ἅγιον. Ἡ Ἁγία Ὀρθοδοξία οὐκ ἔστι «τρι­βώνιον πολύθυρον, ἅπαντι ἀνέμῳ ἀναπεπταμένον»[6], διὸ καὶ «οὐ φο­βηθήσεται ἀπὸ μυριάδων λαοῦ, τῶν κύκλῳ συνεπιτιθεμένων αὐτῇ»[7]. Αὕτη ἐστιν ἡ γυνὴ ἡ ἐκλεκτὴ ἡ «περιβεβλημένη τὸν ἥλιον καὶ ἡ σελή­νη ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτῆς καὶ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτῆς στέφανος ἀστέρων δώδεκα»[8]. «Ἄνθος» ἐστι «πεδίου, κρίνον τῶν κοιλάδων, ὡς κρί­νον ἐν μέσῳ ἀκανθῶν»[9].

Οὐκ ἔστι φόβος ἐν αὐτῇ, διότι «ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τὸν φό­βον»[10]. Ὡς ἐκ τῆς πεποιθήσεως ὅτι κατέχει τὴν ἀλήθειαν, διαλέγεται, ὁμιλεῖ, κατατίθησιν ἀπόψεις, ἵσταται ἑδραία ἐν τῇ ἀληθινῇ πίστει, μετὰ προσοχῆς σχοινοβατοῦσα, καθὅτι τὸ ὀρθοδοξεῖν ἐστι σχοινοβατεῖν. Διακηρύττει urbi et orbi τὸ «γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια ἐ­λευθερώσει ὑμᾶς»[11], ἡ δἀλήθεια ἐστιν ὁ Χριστὸς ὁ «πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας»[12], ἐπιγνοῦσα ἅμα ὅτι ὀρθοδοξία ἐκκλησιαστικὴ καὶ οὐχὶ ἀτομική, ὁ Χριστός ἐστιν, ὁ εἰς τοὺς αἰῶνας παρατεινόμενος.
Ἡ ἁγία ἡμῶν Πίστις οὐκ ἔστι νυκτερὶς φοβουμένη τὸ φῶς, οὐδὲ οἱ εἰς ταύτην ἀνήκοντες γένος εἰσι φευξήλιον. Ἡ Πίστις ἡμῶν γέμει ὅλη φωτός· «φῶς» γὰρ «Χριστοῦ, φαίνει πᾶσιν». Οὐκ ἔστι «νυκτικόραξ ἐν οἰ­κοπέδῳ», οὐδὲ «στρουθίον μονάζον ἐπὶ δώματος»[13], ἀλλὑψιπέτις κού­φη «ὑπὲρ ἀετοὺς οὐρανοῦ»[14] μεγαλοπτερύγους.
Ἐπεσκέφθην τὴν Βασιλεύουσαν Πόλιν ὡς ταπεινὸς καὶ εὐτελὴς προ­σκυνητὴς ἑκατὸν τεσσαράκοντα μίαν, καὶ εἰς τοὺς ἐκεῖ ἀπὸ τοῦ χρέ­ους μὴ κινοῦντας οὐδἴχνος διέγνων κακοδοξίας. Ἐπέγνων, ὅμως, ἓν παράπονον συχνάκις ἐπαναλαμβανόμενον: «Διατί ἐξ Ἑλλάδος τόση κα­ταφορά, τόση ἀπέχθεια, τόση συκοφαντία, τόσον «μῖσος ἀντὶ τῆς ἀ­γα­πήσεως»[15], καὶ δὴ ἐκ μέρους ἀνθρώπων πολλάκις εὐεργετηθέντων ὑπὸ τῆς τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας»;
Ἡ ἀπάντησις: Εὐτυχῶς τὰ ἐκ κοράκων κρα-κρα, ἀδυνατοῦσιν ἵνα κα­λύψωσι τοὺς τερετισμοὺς τῶν ἀηδόνων. Ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ, ἡ Ῥω­μηο­σύνη ἐμπιστεύεται πλήρως τὴν δεξιὰν οἰακοστροφίαν τοῦ Οἰκου­με­νικοῦ Πατριάρχου τῆς ἱερᾶς ὁλκάδος, ἐν μέσῳ συμπληγάδων πετρῶν ἁ­λικτύπων καὶ ἀποῤῥώγων.
Ἐπιθυμοῦσι τινες τῶν ἐθνοφυλετικῶν, τῶν ἐν ἀσφαλείᾳ καὶ  ἀσυδοσίᾳ οἰκούντων εἰς τὸν δύσμοιρον τοῦτον τόπον, ἵνα ἡ Με­γά­λη Ἐκκλησία ὑπνώττῃ, κοιμωμένη ἐπὶ τῶν δαφνῶν αὐτῆς, ἀκίνητος, ἀνενέργη­τος, «μαρμαρωμένη» ἐν θρύλοις καὶ μύ­θοις, ὡς ἄλλη «κοιμωμένη» τοῦ Γιαννού­λη Χαλεπᾶ ἐν τῷ Α΄ Νεκροταφείῳ τῶν Ἀ­θη­νῶν, ἄρα ὡς ὑπάρχουσα ἀλλὰ καὶ μὴ ὑπάρ­χουσα.
Ἕτεροι προκρίνουσιν ἵνα ἡ Μεγάλη Ἐκ­κλησία κατασπαραχθῇ ὑπὸ θηρίων ἀν­η­μέρων, ὑπὸ «λεόντων ἁρπαζόντων καὶ ὠ­ρυομένων»[16], ὥστε «νὰ ἡσυχάσουμε ἀπὸ δαύ­τους».
Σκοπίμως συγχέοντες οἰκουμενικότητα καὶ οἰκουμενισμὸν ἐρεύ­γον­­ται ἰὸν ἀσπίδων καταὐτῆς, ἐπιποθοῦντες τὴν αὐτῆς κατάκαυσιν τὴν κεφαλὴν ἐπὶ πίνακι, ἀγνοοῦντες οἱ τάλα­νες τί ἐστι Ἐκκλησιαστικὴ Ὀρθοδοξία, ἧς ἄνευ οὐ­δεὶς ἐξ ἡμῶν σώζεται· τί ἐστι Πατριάρχης· τί ἐ­στι Μεγάλη Ἐκκλησία· τί ἐστι ἑνότης Πίστεως ἐν ἑνὶ στόματι καὶ μιᾷ καρδίᾳ· τί ἐστι ὁδὸς πρὸς Φα­νάριον, συνέχοντες τὰ ὦτα, ἠθελημένως διαῤ­­ῥη­γνύοντες τὰ ἰμάτια αὐτῶν, λιθοβολοῦντες μα­κρό­θεν καὶ ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς.
Τὰ ὅσα λέγονται καὶ γράφονται περὶ τῆς Παν­ορ­θοδόξου Συνόδου, ὑπερβαίνουσι τὰ λύ­μα­τα τῶν ὀχετῶν πολλῶν μεγαλουπόλεων. Ἅμα τῷ ἀκούσματι αὐτῆς τῆς Συνάξεως, ἤρξαντο ἀναθεματίζειν καὶ κραυγάζειν «ἆρον, ἆρον», ῥί­πτον­τες τὰ ἱμάτια καὶ κονιορτὸν βάλλοντες εἰς τὸν ἀέρα, ποιοῦντες συ­στροφὴν καὶ λέγοντες μήτε φαγεῖν μήτε πιεῖν[17], ἕως οὗ ματαιώσωσι τὴν Σύνοδον.
Ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν ἀνέγνων δήλωσιν συνοδικὴν καθ’ ἣν ὑπάρχουσι δύο ἀντίπαλοι, ἰσάξιοι, ὁμότιμοι καὶ ἀνεξάρτητοι ἀπ’ ἀλλή­λων αὐτοκέφαλοι Ἐκκλησίαι: ἡ τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ ἡ τῆς Ἑλ­λάδος. Ἐπέπρωτο ἵν’ ἀκουσθῇ καὶ τοῦτο! Καὶ διερωτῶμαι· Ποῖος τόμος ἐχορήγησε τὴν αὐτοκεφαλίαν εἰς τὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν, τὴν τῆς Κωνσταντινουπόλεως; Καὶ ἐὰν αὕτη αὐτοκέφαλός ἐστι καὶ οὐχὶ Πα­τριαρχεῖον καὶ Μήτηρ Ἐκκλησία, πῶς δύναται ἵνα χορηγῇ αὐτο­κε­φαλίαν; Αὐτοκέφαλος αὐτοκέφαλον οὐ ποιεῖ. Ἀνέγνωσαν ποτὲ  τὸν ΛΔ΄ Κανόνα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, τὸν Γ΄ τῆς Β΄ Οἰκουμενικῆς Συν­ό­δου, τὸν ΚΗ΄ τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς καὶ τῶν τόσων ἄλλων; Καὶ ἔχουσι τὴν αὐτὴν ἰσχὺν ὁ Τόμος τοῦ 1850 καὶ ἡ Πρᾶξις τοῦ 1928, οἱ κατόπιν βίας διατυπωθέντες καὶ χορηγηθέντες καὶ ἀνὰ πᾶσαν στιγμὴν δυνάμε­νοι ἵνα ἀρθῶσιν; Ἰδοὺ τί λέγει ὁ κυρ-Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης εἰς τὸ περίφημον αὐτοῦ διήγημα «Ὁ Καλόγερος»: «Καὶ δὲν εἶναι καιρὸς ἆρα νὰ σκεφθῇ ἡ Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἂν δὲν συμφέρῃ ν᾽ ἀποσύρῃ ἀπὸ τῆς ἐν Ἑλλάδι ἀνηλίκου ἀδελφῆς της τὸ αὐτοκέφαλον, τὸ ὁποῖον κατὰ συγκατάβασιν μόνον καὶ ὑπὸ ὅρους παρεχώρησεν αὐτῇ»;
Ἐνταῦθα καὶ δι’ ὅλα ταῦτα ἀπαιτεῖται οὐχὶ ἡ ἀναφώνησις «Ἔλε­ος!», ἀλλὰ τὸ «Κύριε ἐλέησον!» πεντακοσιοντάκις ὡς ἐν τῇ Ὑψώσει τοῦ Τιμίου Σταυροῦ...
Ὁ ἄγγελος ὁ τὸν μεγάλον Κωνσταντῖνον καθοδη­γήσας πρὸς ὁριοθέτησιν τῆς Νέας Ῥώμης, ὁ αὐτὸς δι­α­φυλάττει τόν τε Παναγιώτατον Οἰκουμενικὸν Πα­τριάρχην καὶ πάντας τοὺς σὺν Αὐτῷ ἀσινεῖς ἐντὸς τῆς ἑπταπλασίως ἐκ τῆς κακότητος ἐκκαιομένης κα­μίνου.  
Γινώσκομεν ὅτι «δίκαιος ὡς λέων πέποιθε»[18], διὸ καὶ πάντες οἱ ἐν τῇ Βασιλευούσῃ «οὐ φοβηθήσονται ἐν τῷ ταράττεσθαι τὴν γῆν, καὶ μετατίθεσθαι ὄρη ἐν καρ­δίαις θαλασσῶν»[19]. Μὴ λησμονῶμεν δ’ ὅτι ἡ ἐκ μέρους τῶν φωνα­σκούντων περὶ τῆς Ὀρθοδοξίας  ἀκατάσχετος στωμυλία καὶ ἀδολεσχία προσπαθεῖ ἀτέχνως ἵνα καλύψῃ διὰ τῆς χολῆς τὰ «χωλαίνοντα ἐπ’ ἀμφοτέραις ταῖς ἰγνύαις»[20].
Ἡμεῖς οἱ ἐλάχιστοι καὶ οὐτιδανοί, οἱ μὴ γαυριῶντες ἐπιποθοῦμεν «ἀπο­θέμενοι πᾶσαν κακίαν, καὶ πάντα δόλον καὶ ὑποκρίσεις καὶ φθό­νους καὶ πάσας καταλαλιάς» «ὡς ἀρτιγέννητα βρέφη τὸ λογικὸν καὶ ἄδολον γάλα» τὸ ἐκ τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, «ἵνα ἐν αὐτῷ αὐξηθῶμεν εἰς σωτηρίαν» [21].
Ἀμήν.

[1] . Δευτερονομίου ΛΒ΄, 32-33.
[2] . Ψαλμὸς ΞΑ΄, 1.
[3] . Α΄ Κορινθίους Ι΄, 4.
[4] . Ψαλμὸς Ξ΄, 3.
[5] . Σοφία Σολομῶντος ΙΘ΄, 7.
[6] . Λουκιανοῦ, Νεκρικοὶ Διάλογοι Διογένους καὶ Πολυδεύκους.
[7] . Ψαλμὸς Γ΄, 7.
[8] . Ἀποκάλυψις ΙΒ΄, 1.
[9] . ᾏσμα ᾈσμάτων Δ΄, 7.
[10] . Α΄ Ἰωάννου Δ΄, 18.
[11] . Ἰωάννου Η΄, 32.
[12] . Αὐτόθι Α΄, 15, 17.
[13] . Ψαλμὸς ΡΑ΄, 6.
[14] . Ἱερεμίου Θρῆνοι Δ΄, 19.
[15] . Ψαλμὸς ΡΗ΄, 5.
[16] . Ψαλμὸς ΚΑ΄, 13.
[17] . Πράξεων ΚΒ΄, 23 καὶ ΚΓ΄, 12.
[18] . Παροιμίαι ΚΗ΄, 1.
[19] . Ψαλμὸς ΜΕ΄, 2.
[20] . Γ΄ Βασιλειῶν ΙΗ΄, 21.

[21] . Α΄ Πέτρου Β΄, 1-2.

Πηγή: Αμήν

19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τι έχουν να πουν αυτοί που στην εποχή Τρίτση (για να μην χάσουν την περιουσία) πήγαιναν προσκυνώντας να ζητήσουν την κατάργηση της Αυτοκεφαλίας για να σώσουν την περιουσία;
Θυμάμαι τον θόρυβο, τις φωνές, τις κραυγές των τότε ιεραρχών (ζουν πολλοί από εκείνους και σήμερα). Βγαίναν στις τηλεοράσεις και ζητούσαν να υπαχθούν στην Κωνσταντινούπολη. Όλα αυτά για το χρήμα και τα κτήματα, «τώρα χορτάσαν, παχύνθησαν», και ζητούν τα ρέστα.
Ζει όμως Κύριος ο Θεός ….
Ε. Θ.

Orthodox True είπε...

Μεγάλος σεισμός έγινε στην Κρήτη μέ προειδοποίηση γιά Τσουνάμι από τίς αρχές.
Άρχισαν τα "προεόρτια", οι Θεομηνίες για τη ληστρική σύνοδο.
Άρχισαν τά όργανά...
Μού θυμίζει ότι μετά τήν επίσκεψη τού Ποντιφίκα, στο σπήλαιο της Αγίας Γέννησης στη Βηθλεέμ, πήρε φωτιά το προσκύνημα....

Ανώνυμος είπε...

Δεν το έχεις καταλάβει παπα-Δοσίθεε ότι οι κρατικοδίαιτοι δεσποτοπαπάδες του Ελληνικού Κράτους (Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών, χθες και σήμερα είναι ίδιοι) το Φανάρι το θέλουν μόνο σαν μουσείο του χθες για να βγάζουν φωτογραφίες και τίποτα παραπάνω. όταν ακούω να μιλούν από τον άμβωνα για το Βυζάντιο την Πόλη των ονείρων και των προσδοκιών μου έρχεται να φωνάξω δυνατά «βουλώστετο θεομπαίχτες» όμως έχω μάθει στους ιερούς χώρους να σιωπώ. Βέβαια οι δεσποτοπαπάδες ρίχνουν κατάρες και αναθέματα με κάθε ευκολία. Δεν θέλω να τους μοιάσω, κρατάω την αγωγή που μου έδωσαν οι γονείς μου. Αυτό έχει σαν συνέπεια να το παίρνουν πάνω τους και να νομίζουν ότι τους συμμερίζομαι.
Τελικά να σηκώσω αντάρτικό; Δεν νομίζω διότι έχει αποδειχθεί ότι χωροφυλακή και παπάδες πάνε αντάμα.
Α! την Κυριακή 29 Μαΐου όλοι θα κάνουν μνημόσυνα και θα σκεφθούν και το Φανάρι. Γραμματείς και φαρισαίοι υποκριτές.
Κύριε ελέησε τους κληρικούς μας

Ορθόδοξος Χριστιανός είπε...

Κύριε Μαρίνο θέλω να μου εξηγήσεις σε τι φταίει η Κρήτη για να γίνει σεισμός;
Και κάτι άλλο ο Θεός στον οποίο πιστεύεις είναι της Παλαιάς Διαθήκης ή της Καινής Διαθήκης.
Από το σκεπτικό σου για πιστό του Μωσαϊκού Νόμου σε κόβω.

Ορθόδοξος Χριστιανός

Ανώνυμος είπε...

Έλεος δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο των χριστιανών. Νομίζουν ως αλάθητοι πως μόνο αυτοί κατέχουν την αλήθεια.
Ελπίζαμε ότι από αυτή την Σύνοδο θα έβγαινε κάτι που θα ωφελούσε την Εκκλησία. Οι ακραίοι τα κατάφεραν με τις φωνές τους έκοψαν κάθε ικμάδα για μια Εκκλησία του σήμερα.
Αφού τους αρέσουν τα γηρατειά ας μείνουν με αυτούς. Εμάς τους νέους μας διώχνει η νοοτροπία μιας Εκκλησίας που δεν αφουγκράζεται το σήμερα.

Ανώνυμος είπε...

Έχω ένα διατηρητέο που είναι ερείπιο. Θέλω να το ξεφορτωθώ γιατί δεν μπορώ να το ανακαινίσω και να το αξιοποιήσω. Πληρώνω και εμφια Τι να κάνω Μαρίνε για να γίνει ένας σεισμός και να το κατεδαφίσει; Είσαι η μόνη μου ελπίδα! Ότι μου πεις θα το κάνω!!!!

Ανώνυμος είπε...

Το αφιερώνω στην Μεγάλη Εκκλησία
και τους εκ των έσω εχθρούς.


Την πολεμούν κι αυτή ψηλώνει.
Την κυνηγούν κάστρα πυργώνει.
Ανίκητη η δύναμή της,
ασάλευτη η οικοδομή της.
Χτυπάτε, κύματα, χτυπάτε!
Επάνω της μ’ ορμή ξεσπάτε!

Δεν σαλεύουν τα θεμέλια.
Δεν λυγίζουν τα κλαδιά.
Η κορφή της ως τ’ αστέρια
και οι ρίζες της βαθιά, βαθιά, βαθιά.

Τίποτε πιο δυνατό…
Από του Χριστού την Μεγάλη Εκκλησία.

Πόντιος
Κάτοικος Νέων Χωρών

Ανώνυμος είπε...

Aν ειναι αληθεια, και εμεις λεμε ελεος.


Πρωτοπρ. Βασίλειος Βολουδάκης, Ο Παναγιώτατος ετόλμησε να ζητήση από την κυβέρνησιν τας "Νέας Χώρας"

http://aktines.blogspot.gr/2016/04/blog-post_85.html

Orthodox True είπε...

Μήν κόβεις πολύ, γιατί πάντες οι μάχαιρα έδωσαν μάχαιρα θά λάβουν.
Ορθοδοξότατος Χριστιανός, άπειρη Δωρεά καί Χάριτι Ιησού Χριστού.

Νά είσαι ευλογημένος/η.

Χριστός Ανέστη.

Ανώνυμος είπε...

Ο π. Δοσιθεος ειναι πολυ καλος χειριστης του λογου. Τα γραπτα του δειχνουν το πλουσιο λεξιλογιο του, και οι παραπομπες την μεγαλη γνωση των γραφων, που διαθετει.
Ειναι επισης εξαιρετικος μαγειρος ! Το βιβλιο μαγειρικης που εχει εκδωσει εχει ωραιες μοναστηριακες συνταγες.
Επισης αγαπα πολυ το Πατριαρχειο, και καθε χρονο συντασσει το Ημερολογιο του.
Ολα αυτα που αναφερει ειναι σωστα, αλλα ξεχνα να αναφερει μερικα αλλα.
Την διακοπη του μνημοσυνου του Αθηναγορα απο Αγιορειτες Ηγουμενους, την αποψη του Αγιου Ιουστινου Ποποβιτς, του Αγιου Παισιου, και αλλων για τον Οικουμενισμο, τις συμπροσευχες Ορθοδοξων κληρικων του εξωτερικου, κυριως, με Ρωμαιοκαθολικους, κλπ., κλπ.
Ισως μερικα απο αυτα να εξηγουν αυτο, που στενοχωρει τον π. Δωσιθεο, δηλαδη την επιφυλακτικοτητα των Ελλαδιτων προς το Πατριαρχειο, η οποια διορθωνεται πολυ ευκολα, μολις αυτο αλλαξει πορεια.

Orthodox True είπε...

Ο Χριστός μας είναι η ζωή μας, η ελπίδα μας, τό μέλλον μας, τό παρών μας....

Παρακαλέστε Τον, νά σας δείξει δρόμο. Στη θέση σας θά έβαζα μεσίτη τόν πολύ θαυματουργό Άγιο Φανούριο, κάνοντας ένα μικρό τάμα...

Χριστός Ανέστη.

Ανώνυμος είπε...

Na agiasoyn ta xerakia soy p. Dosithee. Mia xara ta gradeis kai ta les. Oloi exoyme empistosini sto Patriarxeio mas poy einai foreas tis alhueias.

Ανώνυμος είπε...

Πάντως θα μπορούσε που και που να πετάξει και καμία λέξη του νέοελληνικής βρε αδερφέ στο κείμενο του... Αυτό που γράφουν όλοι σαν τον Ιωάννη Καντακουζηνό είναι ένα θέμα... Ελληνικά ξέρω ο άμοιρος αλλά κάπου τον έχασα...

Ανώνυμος είπε...

Το αρθρο της αναρτησης μου θυμιζει το λεγομενο ξυλινο λογο που απεχει απο τη αληθεια και δεν οικοδομει την εκκλησια.

Ποση διαφοερα εχει με τον ακολουθο αγιοπνευματικο λογο του αγιου Παισιου

«Μαζεύονται και συνεδριάζουν και κάνουν συζητήσεις ατέλειωτες για πράγματα πού δεν χωράει συζήτηση, που ούτε οι Άγιοι Πατέρες συζήτησαν εδώ και τόσα χρόνια.
Όλες αυτές οι ενέργειες είναι του πονηρού, για να ζαλίζουν και να σκανδαλίζουν τους πιστούς και να τους σπρώχνουν άλλους στην αίρεση και άλλους σε σχίσματα, και να κερδίζει έδαφος ο διάβολος. Πα, πα... βασανίζουν και μπερδεύουν τον κόσμο αυτοί οι άνθρωποι!...


...Μερικοί από τους Ορθοδόξους πού έχουν ελαφρότητα και θέλουν να κάνουν προβολή, «Ιεραποστολή», συγκαλούν συνέδρια με ετεροδόξους, για να γίνεται ντόρος και νομίζουν ότι θα προβάλουν έτσι την Ορθοδοξία, με το να γίνουν δηλαδή ταραμοσαλάτα με τους κακοδόξους.


Ο Κύριος όμως, όταν θα πρέπει, θα παρουσίασει τους Μάρκους τους Ευγενικούς και τους Γρηγορίους Παλαμάδες, που θα συγκεντρώσουν όλα τα κατασκανδαλισμένα αδέλφια μας, για να ομολογήσουν την Ορθόδοξη πίστη και να στερεώσουν την Παράδοση, και να δώσουν χαρά μεγάλη στην Μητέρα μας Εκκλησία.

Αυτό που επιβάλλεται σε κάθε Ορθόδοξο είναι να βάζει την καλή ανησυχία και στους ετεροδόξους, να καταλάβουν δηλαδή ότι βρίσκονται σε πλάνη, για να μην αναπαύουν ψεύτικα τον λογισμό τους, και στερηθούν και σ' αυτήν τη ζωή τις πλούσιες ευλογίες της Ορθοδοξίας και στην άλλη ζωή τις περισσότερες και αιώνιες ευλογίες του Θεού».

Πηγή: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, "ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ". ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ανώνυμος είπε...

ΕΛΕΟΣ ΕΛΕΟΣ ΕΛΕΟΣ
ΜΗαλληλους δακνεται βλεπετε μηπως υπ αλληλων αναλωθειτε μας γραφει
ο ΑΠ ΠΑΥΛΟΣ
οφειλομε να δεχομεθα και των αλλων την γνωμην εστω και εαν δεν μας αρεσει
ο π Δοσιθεος ειναι σεβασμιος και λογιωτατος μοναχος
π. νεκταριος καρπενηση

Ανώνυμος είπε...

ΤΑ ΙΣΥΡΙΖΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ Π ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΙΣΤΕΥΤΑ ΜΟΝΟΝ
ΕΑΝ ΠΡΟΣΚΟΜΙΣΕΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΓΓΡΑΦΑ Κ Λ Π
Π. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΑΡΠΕΝΗΣΗ

Ανώνυμος είπε...

Εύχομαι να είναι αλήθεια τα όσα λέει ο π. Β.Βολουδάκης, αν και δεν χρειάζεται η άδεια της κυβέρνησης, μπορεί ο Πατριάρχης, ανά πάσα ώρα και στιγμή να υπαγάγει ξανά τις νέες χώρες πλήρως στο κλίμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Μακάρι να το κάνει μπας και ησυχάσουμε από τον εκκλησιαστικό επαρχιωτισμό μας...ο π. Δοσίθεος παραθέτει ένα μικρό κείμενο του Παπαδιαμάντη,...καλόν είναι να το διαβάσουμε όλο, για να δούμε ότι στα της Εκκλησίας τίποτε δεν έχει αλλάξει-δυστυχώς- και μάλλον επί τα χείρω βαίνομεν...Αλήθεια η Ιεραρχία ασχολήθηκε καθόλου με κάποιον Δεσπότη που την Μ.Παρασκευή εκστόμισε κατάρες;;;;
ιφ

Ανώνυμος είπε...

Όπως πάντα εύστοχος ο σεβάσμιος ηγούμενος.

Ανώνυμος είπε...

Μια πολυ ωραια απαντηση στο αρθρο της αναρτησης

Παραθέτουμε δύο παρατηρήσεις ἐκ τῶν λεγομένων πού θά διαβάσετε ἀμέσως μετά.
Α) Τά λεγόμενα συνοψισμένα δημιουργοῦν ἕνα "μεταπατερικό" ἐτυμολογικό λεξικό τῆς λέξεως "ἀντι-οἰκουμενιστής", made by Ἡγούμενο Ἀρχιμανδρίτη κ. Δοσίθεο:
"Ἀντι-οἰκουμενιστές"= ὑπερορθόδοξοι, ζηλωτές, στειροελλαδίτες, γέμοντες χολῆς, βότρεις πικρίας, θυμός δρακόντων, ἀσπίδων (φιδιῶν) ἀνίατοι, σκότος, νῦξ, ἔρεβος, πτωχοδρομικοί ἑλλαδιστές, ἐκκλησιαστικοί ἐπαρχιῶτες, πρόσωπον ἐχθροῦ, λῦκοι, ἀναπεπτάμενος ἄνεμος, μυριάς λαοῦ συνεπιτιθεμένων τῇ Ὀρθοδοξίᾳ, νυχτερίδες φοβούμενες τό φῶς, γένος φευξήλιον, νυκτικόρακες ἐν οἰκοπέδῳ, στρουθία μονάζοντα ἐπί δώματος, καταφορά, συκοφάντες, ἀπέχθεια, μῖσος τῆς ἀγαπήσεως, κόρακες κρά-κρά, ἐθνοφυλετικοί, συγχέοντες οἰκουμενικότητα μέ οἰκουμενισμόν, τάλανες, λιθοβολοῦντες. (Ἴσως μᾶς ξέφυγε κάτι, συγχωρέστε μας...).
Ἐφ' ὅλων αὐτῶν χαίροντες λέμε:

1. "μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ῥῆμα καθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ. χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς· οὕτω γὰρ ἐδίωξαν τοὺς προφήτας τοὺς πρὸ ὑμῶν." (Ματθ. 5, 11-12).


https://katanixis.blogspot.gr/2016/05/blog-post_677.html#more