Κάψε μὲ τὴ φλόγα τῆς προσευχῆς τ᾽
ἀγκάθια τῶν μεριμνῶν. Ὄργωσε βαθειὰ μὲ τὸ ἀλέτρι τῆς αὐταπαρνήσεως καὶ πέταξε τὰ
μικρὰ ἢ μεγάλα ἐλαττώματα. Ὕψωσε στὸ κέντρο τὴ σημαία τοῦ σταυροῦ, νὰ τὴ
βλέπουν ν᾿ ἀνεμίζῃ καὶ νὰ φεύγουν τὰ ἐναέρια πνεύματα καὶ νὰ μὴν ἁρπάζουν τὸ
σπόρο. Φράξε μὲ τὸ φράχτη τῆς ἀδιαλείπτου προσοχῆς τὸ χωράφι. Πότιζε μὲ
δάκρυασυνεχοῦς μετανοίας τὸ ἔδαφος τῆς καρδιᾶς,γιὰ νὰ γίνῃ καὶ σ᾽ ἐσένα ἐκεῖνο
ποὺ ψάλλει ἡ Ἐκκλησία γιὰ ὅσους καλλιέργησαν τὴν ψυχή τους καὶ τὴν ἔκαναν κῆπο
τοῦ Χριστοῦ· «Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς τῆς ἐρήμου τὸ ἄγονον ἐγεώργησαςκαὶτοῖςἐκ
βάθους στεναγμοῖς εἰς ἑκατὸν τοὺς πόνους ἐκαρποφόρησας»
Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου