Εὐωδία Χριστοῦ - π. Γρηγόριος Μουσουρούλης

Δ΄Στάσις Χαιρετισμῶν

Εὐωδία Χριστοῦ

 (ἐκ τοῦ Οἴκου «Φωτοδόχον λαμπάδα»)

«Χαῖρε, ὀσμή τῆς Χριστοῦ εὐωδίας»

                

Χαῖρε Κυρία Θεοτόκε, διότι εἶσαι ἐκείνη ἡ ὁποία ἀναδίδει τήν εὐωδία τοῦ Χριστοῦ. Ποιό εἶναι τό περιεχόμενο αὐτοῦ τοῦ χαιρετισμοῦ θά δοῦμε στή συνέχεια, καθώς ἄρχισεν ἤδη καί ἡ ἑορτή τοῦ Εύαγγελισμοῦ.

*****

«Χαῖρε, ὀσμή τῆς Χριστοῦ εὐωδίας»

          Εὐωδία Χριστοῦ! Μέσα σ’ἕνα κόσμο ὁ ὁποῖος ἀπέπνεε τήν ἔντονη δυσοσμία τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου· μέσα σέ μιά ἀτμόσφαιρα ἀποπνικτική ἀπό τίς ἀναθυμιάσεις τῆς ἠθικῆς διαφθορᾶς καί τῆς θρησκευτικῆς πλάνης, ἡ Παναγία μας ἔγινε «τῆς εὐωδίας τό σεπτόν σκήνωμα», τό δοχεῖο τῆς Χάριτος τό ὁποῖο γέμισε μέ τό ἀκένωτο μύρο τῆς θεότητος.

          Καί τοῦτο διότι κατά πρῶτο καί κύριο λόγο διέθετε καθαρότητα ψυχῆς. Ἡ Παναγία μας σέ ὅλη τή ζωή της ὑπῆρξε ἄσπιλη καί ἀμόλυντη. Ἀπό τήν πρώτη ἡλικία διατηροῦσε καθαρή καί ἁγνή τήν ψυχή της.

Δέν ἄφησε τό ρυπαρό καί ἄθλιο περιβάλλον τῆς Ναζαρέτ, μέσα στό ὀποῖο ζοῦσε, νά μολύνει στό παραμικρό τήν ἠθική καθαρότητά της. Ἀντιστάθηκε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ στίς ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦ καί παρέμεινε ἄτρωτη καί ἀνεπηρέαστη.

          Ἡ Κυρία Θεοτόκος ὑπῆρξε ἕνα ὁλόλευκο κρίνο ἁγνότητος. Τό μοναδικό ἄνθος πού εἶχε νά προσφέρει ἡ ἁμαρτωλή ἀνθρωπότητα, γιά νά τό ἐπισκιάσει τό Πανάγιο Πνεῦμα καί νά δεχθεῖ ἔτσι τό οὐράνιο Μύρο, τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν. Ὁ Μέγας Βασίλειος λέγει ὅτι: «ἡ κατ’ ἐκείνην γενεά τῶν ἀνθρώπων οὐκ εἶχεν ὁμότιμον τῆς καθα­ρότητος τῆς Μαρίας, ὥστε ἐνέργειαν τοῦ Πνεύ­ματος ὑποδέξασθε» (PG 31, 1464BC). Ἐκείνη ἡ γενεά τῶν ἀνθρώπων δέν εἶχε κανένα ἰσάξιο στήν καθαρότητα τῆς Μαρίας γιά νά δεχθεῖ τήν ἐπενέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Αὐτή ἡ καθαρή καί ἁγνή ζωή τῆς Παρθένου τῆς Ναζαρέτ τήν κατέστησε δοχεῖο κατάλληλο νά φιλοξενήσει τό περισσότερο ἀπό ὅλα τά ἀρώματα ἐξαίσιο ἄρωμα τοῦ Χριστοῦ.

          Ὅμως ἐκτός ἀπό τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς της ἡ Παρθένος Μαρία ἐφρόντιζε νά καλ­λιεργεῖ τίς μοναδικές σέ ὀμορφιά θεῖες ἀρετές. Θαυμάζουμε τήν ταπείνωση καί τήν ὑπακοή τήν ὁποία ἔδειξε μέ τό: «ἰδού ἡ δούλη Κυρίου· γένοι­τό μοι κατά τό ρῆμα σου» (Λουκ. α΄38). Αὐτή ἡ συμπεριφορά της μαρτυρεῖ τήν ἀγάπη καί τήν ἀφοσίωσή της στόν Θεόν. Παράλ­ληλα θαυμά­ζουμε καί ὑμνοῦμε τήν σύνεση  καί τή σεμνότητά της.

          Καθώς μελετοῦμε τή ζωή τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου μᾶς ἀποκαλύπτεται ἕνας ἀπέραντος κόσμος ἀρετῆς· γι’αὐτό καί οἱ ἱεροί ὑμνογράφοι τήν ἀποκαλοῦν «κῆπον χαρίτων» καί «παράδει­σον» μέσα στόν ὁποῖο ἄνθισαν ὅλα τά πολύ­χρωμα ἄνθη τῆς ἀρετῆς. Μόνη λοιπόν ἡ Πανακήρατος Κόρη τῆς Ναζαρέτ μπόρεσε νά ἀνθίσει καί νά σκορπίσει στόν κόσμο, πού ὑπέφερε μέσα στήν παγερή ἀτμόσφαιρα τῆς κακίας τό ἄρωμα τῆς πιό εὐωδιαστῆς καί οὐράνιας ἀρετῆς.

          Γι᾽αὐτό καί ὅταν ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου, τήν διάλεξε ὁ πανάγαθος Θεός γιά νά τήν κάνει Μητέρα τοῦ σαρκωθέντος Υἱοῦ καί Λόγου Του. Τότε πλέον μέ τό νά βαστάσει στά σπλάγχνα της τόν ἐνανθρωπήσαντα Θεόν ἡ Παναγία πλημμύρισε ἀπό τήν εὐωδία τοῦ Χρι­στοῦ. Μέ τήν θεία κένωση ὅλο τό ἀκένωτο Μύρο ἐγέμισε τήν ὕπαρξη τῆς Παναγίας Παρ­θένου Μαρίας. Τό «καθαρώτατον δοχεῖον» πού εὐω­δίαζε ἀπό τήν ἀγία ζωή της, τώρα συγκρατεῖ ἀπερινοήτως στά τοιχώματά του τήν πηγή τῆς εὐωδίας, αὐτόν τόν Κύριο τῶν δυνάμεων, τόν Ἰησοῦν Χριστόν.

          Τό μυστήριο τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου ἀνέδειξε τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο ὡς τό πλέον «πολύτιμον μύρον», «ὀσμήν τῆς εὐωδίας Χριστοῦ». Ἀπό τότε ἡ Μητέρα τοῦ Χριστοῦ, ἡ Παναγία μας σκορπίζει αὐτή τή θεϊκή εὐωδία ὡς ὀσμή μύρου μοναδική καί ἑλκύει τούς ἀνθρώπους κοντά στόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν τόν Σωτήρα καί Λυτρωτή τοῦ κόσμου.

****

«Χαῖρε, ὀσμή τῆς Χριστοῦ εὐωδίας»

          Αὐτή τήν ὀσμή τῆς εὐωδίας τοῦ Χριστοῦ ὀσφραινόμαστε καί ἀπολαμβάνουμε κι ἐμεῖς κοντά στήν Παναγία καί κοντά στούς ἁγίους, κοντά στόν Κύριο καί Θεόν μας Ἰησοῦν Χριστόν. Μιά εὐωδία πνευματική πού πολλές φορές ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά τήν νιώθουμε καί μέ τίς αἰ­σθήσεις μας, ὅταν προσκυνοῦμε τά χαριτό­βρυτα λείψανα τῶν Ἁγίων.

          Αὐτή τήν ὀσμή τῆς εὐωδίας τοῦ Χριστοῦ μπορεῖ νά τήν ἀναδίδει καί ἡ δική μας ζωή, ἐφ᾽ ὅσον κατά τόν θεῖο Ἀπόστολο Παῦλο «Χριστοῦ εὐωδία ἐσμέν» (Β´Κορ. β´15). Ἀρκεῖ νά φροντίζουμε νά διατηροῦμε τήν ψυχή μας καθαρή ἀπό πάθη καί ἀμαρτίες καί νά τήν στολίζουμε μέ τά ἄνθη τῶν ἀρετῶν. Ὀφείλουμε κι ἐδῶ νά μιμηθοῦμε τό παράδειγμα τῆς Κυρίας Θεοτόκου. Οἱ καιροί κατά τούς ὁποίους ζοῦμε δέν εἶναι χειρότεροι ἀπό τούς καιρούς πού ἔζησεν ἡ Παναγία μας. Μέ τίς πρεσβεῖες της ὁ καθένας μπορεῖ νά τῆς μοιάσει, στήν καθαρότητα, τήν πίστη, τήν ταπείνωση, τή ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Τέτοιες ἀρετές ἑλκύουν τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί σκορπίζουν ζωογόνο εὐωδιαστό ἀέρα μέσα στήν ἀσφυκτική ἀτμόσφαιρα πού ζοῦμε.

          Πολύ περισσότερο ὅμως, ἡ ζωή μας θά φέρει τήν τοῦ «Χριστοῦ εὐωδίαν», ὅταν δεχόμα­στε μέσα μας τό εὐωδιαστό μύρο, τόν Κύριο Ἰησοῦν Χριστόν. Ὅταν δηλαδή μέ καθαρή καρδιά καί τήν κατάλληλη προετοιμασία προσερχόμαστε στό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Τότε ὁ πιστός, ἑνωμένος μέ τόν Χριστόν, γίνεται ὁ ἴδιος εὐωδία Χριστοῦ.

          Ἄς παρακαλοῦμε τήν Κυρία Θεοτόκο νά ἀξιώνει τόν καθένα ἀπό ἐμᾶς μέ τήν καθαρή καί ἐνάρετη ζωή του, ἀλλά καί μέ τήν συμμετοχή στά ἱερά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, νά γίνεται ἕνα θυμιατήρι τοῦ Χριστοῦ πού θά σκορπᾶ στό περι­βάλλον του τό ἄρωμα τῆς πίστεως, τήν «ὀ­σμήν τῆς Χριστοῦ εὐωδίας».

Ἀρχιμανδρίτης  Γρηγόριος Μουσουρούλης

Ἐκφωνήθηκε τήν Παρασκευή 24.03.2017