Πανοσιολογιώτατοι Άγιοι
Καθηγούμενοι,
Άγιε Προηγούμενε Γέροντα Βασίλειε
Σεβαστοί Αντιπρόσωποι,
Οσιολογιώτατοι και Οσιώτατοι
Πατέρες,
Όταν πριν από ένα χρόνο είχα
επισκεφθεί τη Μονή σας την ίδια μέρα, στην ίδια μεγάλη πανήγυρι μόλις είχα αναλάβει
τα καθήκοντα μου ως διοικητής του Αγίου Όρους.
Είχα πει τότε ότι η τοποθέτηση
μου αποτελεί την ύψιστη τιμή που είχα λάβει μέχρι εκείνη τη στιγμή και
σας είχα διαβεβαιώσει ότι ακολουθείτο από την ύψιστη συνείδηση ευθύνης την
οποία βαθύτατα έχω μέχρι σήμερα.
Παρά την ειλικρινή επιθυμία και
προσδοκία μου ο χρόνος της θητείας μου κατέστη σχετικά σύντομος, αφού, όπως ήδη
γνωρίζετε, επίκειται η αντικατάστασή μου.
Σήμερα το πρωί επικοινώνησα με το
νέο διοικητή, τον σεβαστό μου φίλο κ. Αθανάσιο Μαρτίνο και συζητήσαμε επι
μακρόν, του ευχήθηκα καλή επιτυχία και τον ευχαρίστησα για την στήριξη του
καθολη τη διάρκεια της θητείας μου.
Παρ’ όλα αυτά, τολμώ ταπεινά να
είπω πως ο χρόνος αυτός – λαμβανομένων, ασφαλώς, υπ’ όψιν των χρονικών και
λοιπών πλαισίων και ορίων – υπήρξε αρκετά γόνιμος… Ορισμένα πρακτικά ζητήματα
που αφορούσαν το Όρος προωθήθηκαν προς την Κυβέρνηση προς επίλυση, ενώ άλλα δεν
τα ευνόησαν οι επικρατούσες δυσχερείς οικονομικές και λοιπές συνθήκες της
τελευταίας δεκαετίας.
Οφείλω να ομολογήσω ότι το
πέρασμά μου από τον Άθωνα υπήρξε για μένα μια τεράστια τιμή και μεγάλη ευλογία.
Όλοι όσοι – εκ των λαϊκών – υπάρχουμε στον Ιερό τούτο Τόπο και συγκεκριμένα στην
πολιτική Διοίκηση έχουμε την βαθειά και ειλικρινή πεποίθηση ότι
εργαζόμασθε και εμείς διακονικά για την Κυρία Θεοτόκο, την Δέσποινα του Τόπου
Αυτού, για την Ορθόδοξη Εκκλησία και για το ευσεβές Γένος μας. Η Χάρις και η
Ευλογία της Παναγίας, που τόσο πλουσίως, πολυτρόπως και πολυειδώς απλώνεται
στην Αθωνική Χερσόνησο, αγγίζει και «αλλοιώνει» και όλους εμάς τους λαϊκούς,
μεταμορφώνοντας και εμάς σε πνευματικά Παιδιά Της, σε «μοναχούς», έστω και
ποιητικώ τω τρόπω.
Ανέλαβα τη θέση του πολιτικού
Διοικητή με αισθήματα πραγματικής συνοχής καρδίας, όλωςεξιδιασμένης τιμής αλλά
και μεγάλης χαράς. Δεν πρόκειται, ασφαλώς, για θέση εξουσίας, αλλά για αποστολή
διακονίας του Τόπου και των Ανθρώπων του. Γνώριζα τον «κόσμο» και τον «τρόπο»
της Εκκλησίας, όμως, το Άγιο Όρος αποτελεί εκ των πραγμάτων έναν εντελώς
«ιδιαίτερο κόσμο» και έναν εντελώς «ιδιαίτερο τρόπο», έναν «τόπο» και έναν
«τρόπο» που φέρει στους ώμους του το βάρος της μακράς Ιστορίας και της
μοναδικής Παράδοσης, που τον γέννησε και τον άνδρωσε. Ασφαλώς, όλη η Ορθόδοξη
Εκκλησία είναι φορέας μακράς Ιστορίας και Παράδοσης, αλλά εδώ στον Άθωνα, εξ
αιτίας του ιδιαιτέρου προνομιακού λεγομένου καθεστώτος, που επικρατεί εδώ και
χίλια και πλέον έτη, τα εκκλησιαστικά και πνευματικά «πράγματα», ούτως ειπείν,
αποκτούν τον δικό τους μοναδικό και ανεπανάληπτο χαρακτήρα, γεγονός το οποίο
αποτυπώνεται σε όλες τις πτυχές της αγιορείτικης βιοτής, τόσο τις θεσμικές και
επίσημες, όσο και τις ανεπίσημες.
Κατά τη σύντομη θητεία μου, είχα
την εξαιρετική ευλογία, τιμή και χαρά να γνωρίσω προσωπικά όλους Εσάς, τους
Καθηγουμένους και Αντιπροσώπους των Είκοσι Ιερών Μονών του Αγίου Όρους Άθω,
αλλά και πολλούς μοναχούς, να επισκεφθώ τα ιστορικά και μοναδικά Ιερά Σκηνώματά
Σας, να προσκυνήσω δοξαστικά και ικετευτικά τα αποκείμενα σε Αυτά Ιερά και Όσια
της Πίστεως μας, να συνομιλήσω μαζί Σας για θεσμικά θέματα που Σας απασχολούν,
αλλά και να μεταφέρω προς την Πολιτεία τα δίκαια αιτήματά Σας για πρακτικές
πτυχές και ζητήματα της αγιορείτικης ζωής.
Δραττόμενος της παρούσης
ευκαιρίας, θέλω να εκφράσω από καρδιάς προς την Ιερά Κοινότητα, την Ιερά
Επιστασία, αλλά και όλους Εσάς θερμές και ευγνώμονες ευχαριστίες για την αγαστή
θεσμική συνεργασία Σας με την πολιτική Διοίκηση στα κείμενα πλαίσια της
συναλληλίας, αλλά και των διακριτών ρόλων μεταξύ ιεροκοινοτικής και πολιτικής
Διοικήσεως. Η Διοίκηση, ως έκφραση της Ελληνικής Πολιτείας, σέβεται και τηρεί
απαρέγκλιτα τα τεθεσπισμένα όρια Πολιτείας και Ιεράς Κοινότητος, κατ’ εφαρμογή
του θεολογικού αξιώματος «μήμεταίροντεςὅριααἰώνια, ἅ οἱ Πατέρες ἔθεντο».
Επίσης ευχαριστώ για τη θερμή και
ευγενή υποδοχή, που ευθύς εξ αρχής μου επιφυλάξατε, την αβραμιαία μοναστική
φιλοξενία σας κατά τις θεσμικές επισκέψεις μου στις Μονές Σας, τη φιλία, την
πατρική αγάπη, την τιμή, τόσο τη θεσμική όσο και την προσωπική, αλλά και για
τις πνευματικές συζητήσεις, τις συμβουλές, τις προσευχές και ευλογίες σας, δια
των οποίων με περιεβάλατε. Η συναναστροφή μου μαζί σας, θεσμική και προσωπική,
υπήρξε πηγή πραγματικής και μοναδικής ευλογίας, σύνολη δε η εμπειρία όντως
πολύτιμη και αλησμόνητη, η οποία και θα με συνοδεύει πάντοτε στη ζωή
μου.
Θα ήθελα να ολοκληρώσω την
σύντομη αυτή αποχαιρετιστήρια, ούτως ειπείν, προσλαλιά μου με μια παρότρυνση
και παραίνεση : Όχι τόσον προς Εσάς, αλλά περισσότερο προς τους εκτός Αγίου
Όρους, τους εγγύς και τους μακράν: Ο Τόπος ετούτος αποτελεί το
«πολυτίμητοντζιβαϊρικόν» της Ιεράς Παράδοσης της Εκκλησίας και του Γένους, τον
ανεπανάληπτο και αδαπάνητο θησαυρό της Ορθοδοξίας και της Ρωμιοσύνης, τον
πολύτιμο Πρέσβη της Ελλάδος στον σημερινό κόσμο της βαθειάς και παρατεταμένης
σύγχυσης, του άκρατου υλισμού και των συνεπαγομένων του, της έντονης
πνευματικής αναζήτησης για «κάτι άλλο», όχι «εκ του κόσμου τούτου», αλλά εκ του
κόσμου της χάριτος και της ειρήνης του Αγίου Τριαδικού Θεού. Το Άγιον Όρος,
όπως άλλωστε μαρτυρεί τόσον η παλαιότερη όσο και η σύγχρονη αγιορείτικη
εμπειρία, αποτελεί κατ’ εξοχή Τόπο και Τρόπο χάριτος και ευλογίας, όχι μόνον
Αγιώνυμο, αλλά και όντως Αγιότοκο, γι’ αυτό άλλωστε και καταφθάνουν σε αυτό
ταπεινοί προσκυνητές εκ των περάτων της Οικουμένης, αναζητώντας να ψηλαφήσουν
λίγη από τη Χάρι που ο Χριστός μας, δια της αφοσίωσης και της άσκησης των εδώ
ασκουμένων και κεχαριτωμένων μοναχών, διαχέει πλούσια στον Τόπο αυτό, στους
Ανθρώπους του Τόπου και στους προσκυνητές.
Δεν είναι, λοιπόν, το Άγιον Όρος
που έχει την ανάγκη μας, διότι αυτό τούτο περιβάλλεται από την κραταιά και
αήττητη Προστασία της Εφόρου αυτού Παναγίας, είμαστε εμείς που έχουμε την
ανάγκη του για την πνευματική και πολιτισμική νοηματοδότηση και αναζωογόνησή
μας, την ατομική και τη συλλογική, ιδιαιτέρως υπό τις παρούσες συνθήκες της
διάχυτης πνευματικής ξηρασίας του σύγχρονου κόσμου.
Σεβαστοί μου πατέρες,
Όταν το 1986 επισκέφθηκα για
πρώτη φορά το Άγιον Όρος γνώρισα τον Γέροντα Βασίλειο Γοντικακη.
Ο Θεός τα έφερε έτσι, τον ξαναβρήκα
τώρα και με τίμησε με πολύωρες πνευματικες συζητήσεις
Κρατώ μια συμβουλή του
<<Πρέπει να κινηθείς εν
ελευθερία και αν τυχόν δεν κινηθείς εν ελευθερία, και αν τυχόν θελήσεις να
αποθέσεις το ζυγό της ελευθερίας, τότε δε θα νιώσεις ποτέ την πληρότητα της
ζωής, το δυναμισμό και την πάλη της ζωής, την πνοή του Θεού που έχεις μέσα σου,
την εικόνα του Θεού κατά την οποία έχεις πλαστεί. Χωρίς ελευθερία, τα
δώρα της Εκκλησίας προς τον άνθρωπο θα μείνουν για πάντα ανενεργά και
ακατανόητα>>.
Αποχαιρετώντας σας απόψετα λόγια
του Γεροντος Βασίλειου επαναλαμβάνω
<<Κινηθείτε εν
ελευθερία.>>
Θα ήταν παράλειψη και αγνωμοσύνη
να μην ευχαριστήσω από αυτό το βήμα τον π. Πρωθυπουργό γιατί με τίμησε με το
αξίωμα του διοικητή του ΑγίουΌρους και την φιλία του.
Ο Αλέξης Τσίπρας ασχολήθηκε
προσωπικά με τα θέματα του Αγίου Όρους και είναι από εκείνους που έχουν
συναισθανθεί την προσφορά του στην Ορθοδοξία και την Ελλάδα και κυρίως πως
αποτελεί το πολύτιμο ύδωρ στην παγκόσμια πνευματική ξηρασία
Πρωτίστως, όμως, θέλω να ευχαριστήσω
τον ΜακαριωτατοΑρχιεπίσκοποΑθηνών κ.κ. Ιερώνυμογια την καλοσύνη, την αγάπη του,
την επιείκεια και την υπομονή τουόλη αυτή την περίοδο.
Παρακαλώ, θερμά και εν είδη
ικεσίας, να με συγχωρέσετε αν σας στεναχώρησα, να εύχεσθε για την Πατρίδα μας
και το Γένος μας στους δύσκολους καιρούς και στις συμπληγάδες της εποχής μας,
αλλά και για τον δούλο του Θεού Κωνσταντίνο και τους οικείους αυτού, ότι «μνήμη
δικαίου μετ’ εγκωμίων» και ότι «τοις αγίοις τοις εν τη γη αυτού εθαυμάστωσεν ο
Κύριος».
Ζητώντας, λοιπόν, τις άγιες
προσευχές Σας δια τα κατ’ εμέ εν τοις εφ’ εξής, εκφράζω και πάλι την
ευγνωμοσύνη μου για τη μοναδική εμπειρία της θητείας μου ως πολιτικού
Διοικητού, βέβαιος ότι το Άγιον Όρος θα συνεχίσει να ακτινοβολεί εις τους
αιώνας των αιώνων υπό την Προστασία της Παναγίας και την ανύστακτη φροντίδα της
Ελληνικής Πολιτείας και του Γένους μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου