Μ. Πέμπτη καί Θ. Κοινωνία - ὑπό ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

 Μ. Πέμπτη καί Θ. Κοινωνία

                                          

 ὑπό ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

Τή Μ. Πέμπτη γιορτάζουμε τά «γενέθλια» τῆς Θ. Εὐχαριστίας. Καί παραμονή, Μ.  Τετάρτη,  ἐπιτελεῖται  τό «Εὐχέλαιο». Ὄχι  τυχαῖα.

              Τό «Εὐχέλαιο», μεταξύ τῶν ἄλλων, ξεπλένει τήν ψυχή ἀπό τίς ἁμαρτίες. «Εἶμαι γιά Εὐχέλαιο»  ἔλεγαν παλιά,   ὅταν ἁμάρταναν.  Καί ἡ Ἐκκλησία γιά  μᾶς διδάξει, πόσο καθαροί  θά πρέπει νά εἴμαστε,  προκειμένου νά κοινωνήσουμε, καθιέρωσε,  παραμονή τῶν γενεθλίων τῆς Θ.  Κοινωνίας, τό «Εὐχέλαιο».

Καί ὁ  «Ἀπόστολος» τῆς Θ. Λειτουργίας  (Μ. Πέμπτης)  δέν εἶναι τυχαῖος. «Κρούει τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου» γιά ὅσους μεταλαμβάνουν ὅπως, ὅπως. «Ἔτσι ἐξηγεῖται,  γιατί ἔχετε ἀνάμεσά σας  πολλούς ἐλαφρά καί βαριά ἀρρώστους, καθώς καί ἀρκετούς θανάτους»(Α΄Κορ.11: 30).  Καί   προτρέπει,   «δοκιμαζέτω δέ ἄνθρωπος ἑαυτόν, καί οὕτως ἐκ τοῦ ἄρτου ἐσθιέτω καί ἐκ τοῦ ποτηρίου πινέτω»(Α΄Κορ.11:28).

             «Τό δοκιμαζέτω» σημαίνει, νά ἐξετάζετε καλά τόν ἑαυτό σας, ὄχι γιά νά δεῖτε μήπως  κάνατε κάποιο βαρύ ἁμάρτημα (  ἕνα τέτοιο ἁμάρτημα, μέ τίς τύψεις καί ἐνοχές,  «προδίδεται»ἀπό μόνο του),  ἀλλά γιά νά δεῖτε,  μήπως πέσατε σέ κάποιο «συγγνωστό» ἐλαφρό ἁμάρτημα (πλημμέλημα) πού δύσκολα ἐντοπίζεται!  Καί ἀφοῦ τό ἀνακαλύψετε, νά ἀγωνισθεῖτε, ὥστε νά καθαρισθεῖ ἡ ψυχή σας ἀπό τό μολυσμό, «καί οὕτως ἐκ τοῦ ἄρτου ἐσθιέτω καί ἐκ τοῦ ποτηρίου πινέτω»(Α΄Κορ.11:28). «Διόρθου τά πλημμελήματα (ἐλαφρά ἁμαρτήματα) καί οὕτω μετά καθαροῦ τοῦ συνειδότος τῇ ἱερᾷ ἅπτου τραπέζης καί τῆς ἁγίας μέτεχε θυσίας» (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος P.G.49: 322).

  Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης (ὁ Χρυσόστομος)  κάποια φορά, ἐνῶ εἶχε σκοπό  νά λειτουργήσει  (καί νά κοινωνήσει), δέν λειτούργησε, οὔτε καί κοινώνησε. Εἶχε  θυμώσει καί  «λογομαχήσει»  μέ κάποιον. Ὁ φόβος του πρός τό Μυστήριο, τοῦ ἔβαλε «στόπ». (Ποιός ξέρει πόσες νηστεῖες καί προσευχές ἔκανε γι΄ αὐτόν τό μολυσμό πού δέχθηκε στήν ψυχή του!). Καί παρακάλεσε τόν Ἐπί¬σκשּׁπο Πισιδίας Πανσόφιο, νά λειτουργήσει ἀντ’ αὐτοῦ. (S.D. Amede Thiery, Ἅγιος Ἰωάννης ὁ  Χρυσόστομος, Θες/νίκη 2002,  σελ. 71).

Ὑπερβολή; Ὅποιος  εἰπεῖ  μωρέ τόν ἀδερφό του εἶναι ἄξιος γιά τή γέενναν τοῦ πυρός (Μτ.5:22). Εἶναι μήπως ἄξιος νά κοινωνήσει;

              Στίς ἡμέρες μας ὑπάρχει σέ πολλούς χριστιανούς   ἡ  ἔντονη τάση,  νά κοινωνοῦν, ὅσο δυνατόν πιό πολλές φορές, ἀκόμα καί σέ κάθε Λειτουργία (!),  ἀκόμα καί σέ ἑβδομάδες πού ἔχουμε κατάλυση εἰς πάντα (!),  γιά νά πάρουν, λένε δύναμη.   Σωστό;

              Ἡ μεταλαβιά δέν «λειτουργεῖ» ὅπως τά ἀναβολικά, πού παίρνουν οἱ ἀθλητές καί ἀποκτοῦν  «τιτάνιες»  δυνάμεις. Δέν  σημαίνει, δηλαδή, ὅτι ἐπειδή κοινώνησες, ἔγινες ἤδη δυνατός, ἀκατανίκητος ἀπό τήν ἁμαρτία. Καί ὁ  Ἀπόστολος Πέτρος κοινώνησε, ἀλλά μετά  ἀρνήθηκε τόν Χριστό. Ἀλλά, καί πόσοι μετά τή Θ. Κοινωνία,   καί θυμώνουν, καί κατακρίνουν, καί ὑβρίζουν καί ὄχι μόνο!   

                Ἡ Θ. Κοινωνία ἐνδυναμώνει  ὅσους ἀγωνίζονται ἐναντίον τῶν παθῶν, τοῦ θυμοῦ, τῆς κατακρίσεως, τῆς γαστριμαργίας κ.λ.π. καί μένουν καθαροί! Διαφορετικά ἡ Θ. Κοινωνία, ὄχι μόνο δέν ἐνδυναμώνει τήν ψυχή,  ἀλλά μπορεῖ καί νά τήν παραλύσει! « Οὐ μυστηρίων κοινωνία, οὐ τράπεζα ἱερά, οὐχ ἡ ἀπόλαυσις τοῦ σώματος, οὐχ ἡ κοινωνία τοῦ αἵματος (...) ὠφελῆσαι δυνήσεται, ἐάν μή βίον ὀρθόν καί θαυμαστόν καί πάσης ἁμαρτίας ἀπηλλαγμένον ἔχωμεν»  (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. P.G. 51: 250). 

               Ἀλήθεια. Ἄν βλέπαμε νά βγαίνει φωτιά ἀπό τό Ἅγιο Ποτήριο, πῶς θά κοινωνούσαμε;!  Χωρίς  ἔντονη προσευχή, χωρίς μετάνοιες καί  χωρίς αὐστηρή νηστεία; Ἀλλά, καί κάθε πότε θά κοινωνούσαμε;!  Θά τολμούσαμε σέ κάθε Θ. Λειτουργία;!     Καί ὅμως ἀπό τό Ἅγιο Ποτήριο βγαίνει φωτιά...! Ἄλλους τούς καίει, ἄλλους τούς φωτίζει, ἐξαρτᾶται ἀπό τό «πῶς»   προσέρχονται