Η μνησικακία δημιουργεί ταραχή και φυγαδεύει το Πνεύμα του Θεού.

Γράφει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Όπου υπάρχει θυμός ή οργή δεν φτερουγίζει πνεύμα πραότατος. Κι όταν ο άνθρωπος είναι έρημος από το Άγιο Πνευμα, ποια ελπίδα σωτηρίας θα έχει; Πότε θα βαδίσει στο σωστό δρόμο»   

Ξεκάθαρη και τεκμηριωμένη η επιχειρηματολογία του Χρυσοστόμου. Η μνησικακία δημιουργεί ταραχή και φυγαδεύει το Πνεύμα του Θεού. Χωρίς το Άγιο Πνεύμα δεν υπάρχει πνευματική ζωή, αλλά ερημιά, ξηρασία και πνευματική άβυσσος.

Είμαστε στο κατώφλι της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ας το γνωρίζει ο αγωνιστής Χριστιανός, ότι η μνησικακία είναι κώλυμα για τη Θεία Κοινωνία, όπως η πορνεία και η βλασφημία. Γράφει ξανά ο Χρυσόστομος «Ως τον πορνεύοντα και τον βλασφημούντα αμήχανον μετασχείν της ιεράς Τραπέζης, ούτω τον έχθρα έχοντα και μνησικακούντα αδύνατον απολαύσαι κοινωνίας αγίας, και μάλιστα εικότως…»

Ο άλλος Ιεράρχης ο άγιος Βασίλειος ο Μέγας έλεγε  «Νηστεία αληθής νηστεία η των κακών αλλοτρίωσις… άφες τω πλησίον την λύπην (που σου προκάλεσε) άφες αυτώ τα οφλήματα…. Κρεών ουκ εσθίεις, αλλ’ εσθίεις τον αδελφόν. Οίνου απέχη, αλλ’ ύβρεων ου κρατείς»

Ο Χριστός συνιστά την διακοπή της προσευχής μας, για να τακτοποιηθούμε πρωτύτερα με τους αδελφούς μας  «Εάν ουν προσφέρεις το δώρον σου επί το θυσιαστήριον κακεί μνησθής ότι ο αδελφός σου έχει τι κατά σού, άφες εκεί το δώρο σου έμπροσθεν τού θυσιαστηρίου, και ύπαγε πρώτον διαλλάγηθι τω αδελφώ σου, και τότε ελθών πρόσφερε το δώρο σου» (Ματθ. ε΄ 23-24)

Είναι η επαναστατική διδασκαλία που από τον εσπερινό σήμερα της Συγνώμης μας υπενθυμίζει την μεγάλη σημασία της συνδιαλλαγής και της συγχωρητικότητας. Μας προτρέπει να διακοπεί η λατρεία του Θεού, για να μην σταματήσει η αγάπη στον άνθρωπο. «Το αγαπάν τον πλησίον ως εαυτόν πλείον εστι πάντων των ολοκαυτωμάτων και θυσιών» (Μαρκ ιβ΄ 33).

Και κλείνω ενθυμούμενος τον άγιο προϊστάμενό μου Κωνσταντίνο Καντζιούρα  που τέτοιες μέρες μου έλεγε «Τάσο πρόσεχε δεν τρως λάδι, μην φας όμως τον λαδά. »

 Καλή Τεσσαρακοστή.