Μουσικὸ κουτὶ - π. Δανιήλ Ἀεράκη

 Μουσικὸ κουτὶ

Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη

Ἔτσι ὀνομάζεται μία ἐκπομπὴ τῆς ΕΡΤ. Εἰδικὰ στὶς 4 Ἀπριλίου τό βράδυ ὁ τίτλος τῆς εἰδικῆς ἐκπομπῆς ἦταν «Ἕνα τραγούδι γιὰ τὴν Οὐκρανία», μὲ συντονιστή τὸν κ. Ν. Πορτοκάλογλου. Δὲν ξέρουμε ἂν τὸ τραγούδι (ἢ μᾶλλον τὰ τραγούδια) τὰ ἄκουσε ὁ κυνηγημένος, πονεμένος καὶ βασανισμένος λαὸς τῆς Οὐκρανίας. Μπορεῖ ἆραγε μέσα σὲ διαρκεῖς κρότους ὅπλωνν καὶ πυραύλων ν ἀκουστοῦν ἤρεμα τραγούδια; Ἀσχέτως πάντως, ἂν τὰ τραγούδια «γιά τὴν Οὐκρανία» ἔφτασαν στὴν Οὐκρανία, ὁ σκοπὸς τους φάνηκε νὰ πέτυχε.

• Οἱ καλλιτέχνες, πού ἔλαβαν μέρος στὸ ὅλο πρόγραμμα, προσφέρθηκαν νὰ τραγουδήσουν καὶ νὰ μιλήσουν, προκειμένου νὰ συλλεχθοῦν χρήματα γιά τὴν Οὐκρανία, γιὰ τὸ λαό της πού ξεσπιτώθηκε, γιὰ τὶς πόλεις πού ἰσοπεδώθηκαν, γιά τοὺς πρόσφυγες πού βρέθηκαν μακρυὰ ἀπὸ τὶς ἑστίες τους καὶ πού ἀνέρχονται σὲ ἑκατομμύρια.

• Δὲν λύνεται φυσικά τό τεράστιο πρόβλημα τῆς Οὐκρανίας μὲ μερικὲς ἑκατοντάδες χιλιάδες εὐρώ. Ἀλλ᾽ ἡ ἀγάπηπη δὲν μετριέται μὲ τὰ χρήματα. Ἡ ἀγάπη εἶναι ἀκριβοπληρωμένη ἀπὸ τὸν Θεάνθρωπο τῆς ἀγάπης. Ἡ ἀγάπη εἶναι συμπάθεια καὶ συμπαράστασις σὲ βασανισμένους καὶ πληγωμένους. Ἡ ἀγάπη εἶναι στάσις χριστιανικῆς συνωδύνης γιά τὰ θύματα ἑνὸς καθαρὰ σατανικοῦ πολέμου. Καὶ ἡ ἐν λόγῳ ἐκπομπὴ τῆς ΕΡΤ ἦταν ἕνα δεῖγμα ἀλληλεγγύης πρὸς τὸν λαὸ τῆς Οὐκρανίας.

• Στὸ τέλος τῆς ἐκπομπῆς πῆρε τὸν λόγο ὁ γνωστὸς τραγουδιστής κ. Διονύσιος Σαββόπουλος. Μεταξὺ ἄλλων εἶπε καὶ τὰ ἑξῆς:

«Σάν ἐνήλικοι ὀφείλουμε κάθε φορά νὰ κατονομάζουμε τὸν ἑκάστοτε βομβαρδιστή τῆς εἰρήνης τῶν ἀνθρώπων, τῶν λαῶν. Μᾶς φέρνει ὅλους σὲ σύναξι ἀπόψε ἡ βαθειὰ συγκίνηση γιὰ τὸν πανέμορφο λαὸ τῆς Οὐκρανίας καὶ γιὰ τὴν ἡγεσία του.

Οἱ Οὐκρανοὶ ἀπέκτησαν ἐπικὴ συνείδηση. Διότι μόνο μὲ τὴν ψυχολογία τοῦ ἔπους μπορεῖς νὰ πᾶς καὶ νὰ πεθάνης γι᾽ αὐτὰ τὰ ὑψηλὰ πράγματα, πού ὅμως εἶναι καὶ πολὺ ἁπτά, καὶ λέγονται "πατρίδα” - "ἐλευθερία” - "δημοκρατία”.

Καλὴ ἡ εὐημερία. Ἀλλὰ φαίνεται πώς τὴν κρίσιμη στιγμὴ ὁ δρόμος πού σώζει τὸν κόσμο εἶναι πάντα ὁ ἴδιος: Ἡ θυσία!

Προσκυνῶ τὴν Οὐκρανία, σκύβω τὸ κεφάλι καὶ ψέλνω μαζί της...».

• Σάν μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μένουμε ἀσυγκίνητοι μπροστὰ στὸ δράμα τῆς Οὐκρανίας. Μπορεῖ καθένας νὰ ἔχη τὶς πολιτικές του ἀπόψεις. Ἐμεῖς δὲν θέλουμε νὰ ἔχουμε πολιτικὲς ἀπόψεις καὶ σκοπιμότητες. Θέλουμε ὅλα νὰ τὰ βλέπουμε ἀπὸ τὴν ὄψι τοῦ Σταυροῦ. Δυστυχῶς σταυρώνονται λαοὶ καὶ ἔθνη καὶ ἀπὸ ἡγέτες, πού μερικοί τούς ἔχουν φωτογραφίσει νὰ κάνουν τό... σταυρό τους! Σὲ τέτοιους ἡγέτες δὲν ἀρκεῖ μόνο τό «Οὐαί ὑμῖν γραμματεῖς καὶ φαρισαῖοι ὑποκριταὶ». Χρειάζεται τὸ «Οὐαί ὑμῖν! Παριστάνετε τοὺς χριστιανούς, καὶ σταυρώνετε κάθε μέρα τὸν Χριστό».

• Ὅσο κι ἂν μερικοὶ ἔμμεσα ἢ ἄμεσα ὑποστηρίζουν τὸν κακοῦργο πόλεμο τοῦ Πούτιν, ἐμεῖς δὲν θὰ παύσουμε νὰ φωνάζουμε: Κάθε παιδὶ τῆς Οὐκρανίας, πού σκοτώνεται, εἶναι ὁ Χριστὸς ποὺ σταυρώνεται!