Τρίτη 21 Ιουνίου 2022

Ἰδιοκτήτης γραφείου τελετῶν - π. Βασιλείου Μπακογιάννη

Ἰδιοκτήτης   γραφείου τελετῶν    
 
ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη       
 
       Συμπληρώνονται  δέκα χρόνια ἀπό τότε (21.6.12),  πού  ὁ ἀοίδιμος  Μητροπολίτης Νικοπόλεως Μελέτιος «ἀναχώρησε» γιά τούς οὐρανούς.  Εἰς «μνημόσυνό του» παραθέτουμε τό ἀκόλουθο περιστατικό, πού  μοῦ  ἐξιστόρησε  ὁ ἴδιος.
 
      Εἶχε ἐπιτελέσει σέ Ναό τῶν Ἀθηνῶν τή Νεκρώσιμη Ἀκολουθία. Στό τέλος, μπῆκε στό «Ἱερό» ἕνας κύριος, μέ κουστούμι καί γραβάτα, ἀναζητώντας ἐπιμόνως τό Μελέτιο. «Εἶμαι ὁ ἰδιοκτήτης τοῦ γραφείου πού ἀνέλαβε τήν κηδεία. Θέλω νά συνεργασθοῦμε. Ὅταν οἱ συγγενεῖς τῶν νεκρῶν θέλουν  Δεσπότη στήν κηδεία, νά ἔρχεσθε ἐσεῖς,  καί θά παίρνετε καί τά ἀνάλογα ποσοστά!», εἶπε στό Μελέτιο.  Δελεαστική  πρόταση,  ἀλλά γιά ἄνθρωπο φιλοχρήματο.
 
     Ὅμως ὁ Μελέτιος, ὡς ἀφιλοχρήματος,  ἀρνήθηκε τήν πρόταση.  Ὁ ἰδιοκτήτης τοῦ γραφείου ἐπέμενε.  «Μπορεῖ ἐσεῖς, Σεβασμιώτατε, νά εἶστε ἀφιλάργυρος, ἀλλά  τά χρήματα πού θά παίρνετε, νά τά διαθέτετε στά Ἱδρύματα τῆς Μητρόπολεώς σας. Ἡ Μητροπολή σας εἶναι φτωχή».  Τό ἀρνήθηκε καί πάλι.  Καλῶς; Κακῶς; Γιά τούς φιλαργύρους κακῶς...!
 
  Ἄν  ἔλεγε «ναί»,   τό κίνητρο θά ἦταν τό χρῆμα, καί ὄχι (φεῦ!) ἡ προσευχή  γιά τούς νεκρούς.  «Ὁ μισθωτός δέ, καί οὐκ ὤν ποιμήν»(Ἰω. 10:12), λέει ὁ Χριστός·  ἐννοώντας, ὅτι ὁ ποιμένας πού διακονεῖ τήν Ἐκκλησία μέ κίνητρο τό χρῆμα,  δέν εἶναι πιά   ποιμένας!  Κατάντημα! «Πρόβατα σφαγῆς», ἀποκαλεῖ ὁ προφήτης τό ποίμνιο, πού  τό ἐκμεταλλεύεται ὁ ποιμένας...!  (Ζαχ.11:4). «Ἔβαλαν τό λύκο, νά φυλάξει τά πρόβατα», ἔλεγαν παλιά...
 
     Ὅμως, τί ἦταν ἐκεῖνο πού ὁ ἰδιοκτήτης  γραφείου τελετῶν, εἶδε στόν ἀοίδιμο Μελέτιο; Τί τόν ἄγγιξε, τί τόν  μάγεψε; Ὥστε  νά τόν  χιλιοπαρακαλεῖ νά γίνει συνεργάτης του;! Ἦταν μήπως ἡ καλλιφωνία του; Ἦταν μήπως τά  λαμπρά  του ἄμφια;  Καί ποιός κατανύγεται (!) ἀπ΄αὐτά;!
 
      Ἦταν τό «μυστήριο», πού λέγεται «γλώσσα τοῦ σώματος».   Τό εἶπε ὁ ἴδιος:  «Μπορεῖ, Σεβασμιώτατε,  νά μή εἶστε καλλίφωνος, ἀλλά ὁ τρόπος πού κάνaτε τήν κηδεία, μᾶς συγκίνησε!». Ἦταν ἡ συνειδητή, ἡ γνησία μετοχή  του  στό γεγονός τοῦ θανάτου, στήν κήδευση τοῦ νεκροῦ· ἡ «προσγείωση»  του στήν πνευματική πραγματικότητα, ἡ «ἐπαφή μέ τό νεκρώσιμο περιβάλλον», καί αὐτό τό μεγαλεῖο ψυχῆς, θέλοντας καί μή, ἐκδηλωνόταν,  ἀποτυπωνόταν στό σῶμα του· στό πρόσωπό του, στά μάτια του, στίς κινήσεις του, στά χέρια του κ.λ.π., καθηλώνοντας  τό ἐκκλησίασμα.
 
 Ναί! Αὐτό πού ἀγγίζει τίς ψυχές,  καί κάνει σεισμό στίς ψυχές,  καί κερδίζονται ἐν Χριστῷ οἱ ψυχές, δέν  εἶναι τά  κενά λόγια ἀγάπης, δέν εἶναι  τά βαρύγδουπα κηρύγματα, δέν εἶναι τά «ἐφφέ», δέν εἶναι οὔτε τό θαῦμα, «κάθε θαῦμα τρεῖς μέρες, τό μεγάλο τέσσερις», ἀλλά ἡ γνησιότητα, τό βίωμα, πού ἐκφράζεται μέσα ἀπό τήν ἀδιάψευστη «γλώσσα τοῦ σώματος!». Ἀκόμα καί τά νήπια διαισθάνονται,   ἄν τά ἀγαπᾶμε ἤ ὄχι! Οὔτε καί αὐτά μποροῦμε νά ξεγελάσουμε, ὅσο καί νά ὑποκριθοῦμε...!
 
 «Ἀποκτῆστε γνησιότητα, ἐσωτερική γνησιότητα· ὄχι  προσωπεῖο, ὄχι μάσκα...!», ἔλεγε ὁ ἀοίδιμος Μελέτιος. Αἰωνία του ἡ μνήμη.
 

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το μνημόσυνο Αυτού εις τον αιώνα.

Ανώνυμος είπε...


Ο Μελέτιος ήξερε τι σημαίνει Δεσπότης, ήξερε ποιά ήταν η αποστολή του'

Ανώνυμος είπε...

Ο Μελέτιος υπήρξε πραγματικός Επίσκοπος με ήθος Ορθόδοξο και προσωπικότητα αδαμάντινη. Αυτή η μικρή ιστορία μας δείχνει ποιος ήταν. Απουσιάζουν Μητροπολίτες ως ο Μελέτιος από την Εκκλησία.

Ανώνυμος είπε...

ΑΙΩΝΙΑ ΚΑΙ ΑΓΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ! ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΠΑΝΥ ΣΟΦΟΥ ΚΑΙ ΥΠΕΡΛΙΑΝ ΑΣΚΗΤΙΚΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ!

Ανώνυμος είπε...

Άξιος Ιεράρχης !!!
Αιωνία του η μνήμη!!!

Ανώνυμος είπε...

Ο Μητροπολίτης Μελέτιος εκ νεότητος υπήρξε αρετής φίλος γνήσιος.

Ανώνυμος είπε...

Πέρασα να αγοράσω ένα βιβλίο που μου είχε ζητήσει η γιαγιά μου. Έπιασα κουβέντα με τον κ. Κωστόπουλο στο βιβλιοπωλείο ΖΩΗ στην Πάτρα. Προσπάθησε να μου πει κάποιες καλές κουβέντες για την εκκλησία. Κάναμε ένα διάλογο με αμφισβητήσεις και αντιρρήσεις από εμένα. Κάποια στιγμή μου λέει, θα σου χαρίσω ένα βιβλίο, αν μου υποσχεθείς να του ρίξεις μια ματιά κάποια στιγμή. Μου χάρισε το βιβλίο «ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ» του Μελέτιου Καλαμαρά, ταξιδεύοντας με το τραίνο στην πόλη μου άρχισα να το διαβάζω. Μου έλυσε απορίες. Αυτό το βιβλίο μου άλλαξε την ζωή. Θεωρώ τον Μητροπολίτη ευεργέτη μου, γιατί με απλές κουβέντες μου μίλησε για τον Χριστό και την εκκλησία, μέσα από αυτό το βιβλίο που έθετε ερωτήματα και έδινε απαντήσεις. Το αγόρασα και το χάρισα σε πολλούς φίλους, και ελπίζω ότι θα έχει κάνει εσωτερική εργασία. Ευγνώμονας είμαι και στον κ. Κωστόπουλο που με βοήθησε με αυτή του την κίνηση. Ήτανε ο καταλληλότερος άνθρωπος για την θέση αυτή στο χριστιανικό βιβλιοπωλείο. Ο καλός Θεός να τον ευλογεί.
Νίκος Χατζηκωστής

Ανώνυμος είπε...

Απώλεια ο θάνατός του αλλά και ελπίδα ότι πρεσβεύει για την εκκλησία του.

Ανώνυμος είπε...

Αν δεν είχαν συμβεί τα γεγονότα στην Πρέβεζα .ακομα αρχιμανδρίτης θα ήταν. Την ημέρα της χειροτονίας του (Σαββατο Β.Νηστειών 1-3-80) ,ενας ιερεας είπε. " Αυτό δεν είναι τίτλος . Είναι Σταυρός" . Και πράγματι γι αυτό υιοθέτησε το Νικοπόλεως αντί του "Πρεβέζης" που παρέπεμπε στον προκάτοχό του.Θυμάμαι το μικρό διαμερισματάκι στην οδό Κ.Σαββα στα Πατήσια ,όπου τον βρισκαμε όταν θέλαμε κάτι να του εμπιστευθούμε και μας υποδεχόταν με το πετραχηλι ,κάνοντας αδιάλειπτη προσευχή. Ο Θεός να τον αναπαυει εν χώρα ζώντων και να έχουμε την ευχή του

Ανώνυμος είπε...



Ο Μελέτιος ήταν Δεσπότης, πατέρας και όχι Δεσπότης, φόβητρο