Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ του Χρήστου Γιανναρά - Γιάννης Πεγειώτης

Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ του Χρήστου Γιανναρά

Γιάννης Πεγειώτης

 
Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ του Χρήστου Γιανναρά τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο αποτελεί έναν οδοδείχτη αναπροσανατολισμού του συλλογικού βίου του ελληνισμού κατά παντού της υφηλίου.
 
Ένας λόγος που κεντρίζει και ξυπνά.
 
Τον πρωτοδιάβασα το 1982.Τουλαχιστον μέχρι το 2010 μελέτησα το έργο του με ενδιαφέρον και διψά. Δεν συμφωνούσα συχνά με την αυστηρότητά του. Είναι αλήθεια πως με προβλημάτισε η γραφή του και η μαχητικότητά του.
 
Είχε δίκαιο όταν επέμενε για την ανάγκη μιας ζωτικής αντιπρότασης για τον ελληνικό κοινωνικό βίο.
 
Τώρα που πέρασαν τα χρόνια και ακόμη αγωνίζεται με καλήν ανησυχίαν επιστρέψω στον λόγο του που τον βρίσκω είναι αλήθεια περισσότερο κατασταλαγμένον και αξιοθαύμαστα πρακτικόν.
 
Υπήρξε έστω και εξ αποστάσεως ένας εκ των διδασκάλων μας. Απο το 1985 που τον πρωτοσυνάντησα στην Παιδαγωγική Ακαδημία Κυπρου είχα την ευκαιρία να χαρώ αρκετές φορές τον όμορφο ελληνικό του λόγο και την καταδεκτικότητά του στον διάλογον με τη νεότητα. Τον αγαπούσα έστω και εν διαφωνία με την κάποτε χειμαρρώδη σιγουριά του στην αποτίμηση προσώπων και φαινομένων.

Σε μίαν εποχή βασιλείας του καταστροφικού ιστορικού υλισμού αυτός ο πονεμένος, αιχμηρός έστω μονομάχος και αγωνιστής της ελευθερίας του προσώπου μας δώρισε ελπίδαν και δύναμην να μην αποκάμουμε στην αναζήτηση του τρόπου της όντως ζωής και της καλής ανησυχίας για να αληθεύει έστω
και κατ' ολίγον η περπατησιά μας...