Μια φέττα ή κόρτα ψωμιού με μπόλικη μαργαρίνη και μαρμελλάδα του
μοσφίλου σπιθκιάσιμή. Με μόσσιλα που το χωρκόν. Ύστερα ανακαλύψαν πως επαέννεν
της τζιαι έναν κομμάτιν τυρίν. Γευστικοι παράδεισοι χαμηλού κόστους και
χορταστικής δυναμικής στα χρόνια του εβδομήντα και του ογδόντα.Βέβαιά τα ψωμιά
τότες ήταν ακόμα ψωμιά. Τες φέττες έκοφκες τες σπίτιν σου στο πάχος που
απαιτούσεν η πείνα και με επίστρωσή αναλόγως της οικογενειακής παράδοσης και
βαλαντίου. Πολλοί επροτιμούσαν τη ζάχαρην άλλοι καπίρες με λίγην μαργαρίνη. Ένας
γείτονας μου ήτο φανατικός του ζαχαρούχου γάλακτος ΜΑΝΑ. Υστερα ανακάλυψεν το 4
ΑΓΕΛΑΔΩΝ τζιαι εποθάμμασεν.
Δια τη μαργαρίνην και τις ποικιλίες της θα χρειαστή λεπτομερής διατριβή διότι οι απόψεις ποικίλουν.
Μα πότε εννα ψηθούν οι καπήρες;
Ε κάμετε λλίον υπομονήν. Γευστικοί παράδεισοι χαμηλού κόστους...
Ε κάμετε λλίον υπομονήν.
Γιάννης Πεγιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου