ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ
«Διά τοῦτο λέγω ὑμῖν ὅτι ἀρθήσεται ἀφ’ ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τούς καρπούς αὐτῆς·»[1]. Ἡ Ἐκκλησία, εἶναι πρῶτα ἀπ’ ὅλα, ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἐπειδή ἐν αὐτῇ τά πάντα εἶναι, τά πάντα ὑπάρχουν, τά πάντα συμβαίνουν ἐκ τοῦ Πατρός, διά τοῦ Υἱοῦ, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι[2].
Σ’αὐτό ἔγκειται καί ἡ ἄναρχος ἀρχή καί τό ἀτελεύτητον τέλος τῆς Ἐκκλησίας: στό ὅτι εἶναι ἡ Βασιλεία τοῦ Βασιλέως καί Θεοῦ Κυρίου Ίησοῦ Χριστοῦ, ἡ Βασιλεία τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Οἱ γεωργοί πού ἐκδιώκουν τούς ἀπεσταλμένους τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ (Ἀρχιερεῖς καί Ἄρχοντες τῶν Ἰουδαίων) καί διά τόν υἱόν καί κληρονόμον- Ἰησοῦν, εἶπον ἐν ἐαυτοῖς: «ἀποκτείνομεν Αὐτόν καί κατάσχομεν τήν κληρονομίαν Αὐτοῦ», προφανῶς, ἀπέτυχον στήν ὑπαρξιακή τους προοπτική· καί ἀφαιρεῖται, δικαίως ἡ δυνατότητα παραμονῆς τους, στόν ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου. Ἀληθῶς, διά τοῦτο καί θά δοθεῖ εἰς ἔθνος, τό ὁποῖον, θά παράγει τά ἀγαθά ἔργα, πού εἶναι οἱ καρποί τῆς βασιλείας.
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, στό ἐρώτημα, τί εἶναι αὐτό πού εἰσάγει στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀποκρίνεται: «Ἡ δικαιοσύνη, ἡ εἰρήνη, ἡ χαρά, ὁ ἐνάρετος βίος, ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ». Ὁ Ἅγιος Θεοφύλακτος, ἐπίσης ἀναφέρει: «Στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἰσάγει ἡ δικαιοσύνη, ἡ ἐν γένει ἀρετή, ὁ ἄμωμος βίος».
Ἐν τούτοις διά τόν νέον Ἰσραήλ, ὁ Μεσσίας, ἐφ’ ὅσον οἱ πρῶτοι γεωργοί ζητοῦσαν νά στήσουν τή δική τους δικαιοσύνη ἀντί αὐτῆς τοῦ Θεοῦ, ἔλαβεν ἰδιαιτέραν πρόνοιαν· καί οἱ κεκλημένοι ἐργάτες, οἱ προερχόμενοι ἀπό τόν εὐλογημένον νέον λαόν τοῦ Θεοῦ, τίμησαν τήν ἐντολήν. Παρέμειναν στήν ἄμπελον-Χριστόν, ὡς κλήματα καρποφόρα πού ὁ γεωργός-οὐράνιος Πατέρας, περιποιεῖται, καθαρίζει, κλαδεύει καί ὁ Παράκλητος, μέ πρώτους τούς Ἁγίους Ἀποστόλους καί στή συνέχεια τούς διαδόχους των, ἐπιμελεῖται μέ τά δόγματα καί τούς ἁγίους κανόνας, ὥστε νά ἐφαρμόζονται οἱ ἐντολές τοῦ Μεσσίου, στήν πρακτική ζωή τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν.[3]
Εἶναι ἀθάνατη, ἡ ἀποστολική ἀλήθεια· πώς τό ἀληθινόν ἀγαθό, μπορεῖ νά πραγματωθεῖ μόνον, μέ ἀγαθά μέσα. Ὁ Ἅγιος Πορφύριος τόνιζε: «Ἀπαλά, ἀπαλά, χωρίς βία». Οἱ Ἅγιοι Πατέρες εὐαγγελίζονται: «...καί πάντα συνελόντως εἰπεῖν, τά παραδοθέντα ὑπό τῶν θείων Γραφῶν καί Ἀποστολικῶν Παραδόσεων, ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ γίνεσθε, εὐχόμεθα». Γνωρίζουμε ἔτσι, σεβαστή γερόντισσα, ὅτι θεία Εὐχαριστία καί Ἐκκλησία, εἶναι ἕνα καί τό αὐτό. Ἡ εὐλογημένη Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, μᾶς παραπέμπει στήν θεία Εὐχαριστία. Ὁ Τριαδικός Θεός, διά τοῦ Μεσσίου Ἰησοῦ, ἄλλαξε τόν τρόπο, ὄχι τόν σκοπό, γιά τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Αὐτό πού ἔπρεπε νά κάνει ὁ ἄνθρωπος, μέ τή θέλησή του, τό ἔκανε ὁ γλυκύτατος Ἰησοῦς, μέ τήν ὑπακοή εἰς τέλος[4]. Ὁ θάνατος, πού ἔγινε πραγματικότητα μέ τήν παρακοή· ἀπό δυνατότητα (δύνασθαι μή ἁμαρτάνειν, δύνασθαι μή ἀποθνήσκειν), νικήθηκε μέ τήν ὑπακοή τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ ἔπαθε διά τάς ἀμαρτίας ἡμῶν καί ἀναστήθηκε, γιά τήν δικαίωσιν ἡμῶν.
Ἡ Ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ Λόγου, τό μυστήριον τῆς θείας οἰκονομίας, ἔδωσε ξανά, τήν δυνατότητα κοινωνίας Θεοῦ καί ἀνθρώπου. Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ διδομένη, εἰς τό εὐλογημένον Ἔθνος τῶν Ὀρθοδόξων, ἀπό τήν Ἀγία Τριάδα, δι’ Ἰησοῦ Χριστοῦ, σηματοδοτεῖ τήν προσδοκία τῆς Παρουσίας τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, μέ τήν κατάργηση τοῦ θανάτου, πού εἶναι ὁ μέγιστος ἐχθρός τοῦ ἀνθρώπου.
«Μακάριον τό ἔθνος, οὗ ἐστι Κύριος ὁ Θεός αὐτοῦ, λαός, ὄν ἐξελέξατο εἰς κληρονομίαν ἑαυτῷ». Τρισευτυχισμένον καί εὐλογημένον ἀπό τόν Θεόν εἶναι τό ἔθνος ἐκεῖνο, τό ὁποῖον ἔχει ὡς Κύριόν του, τόν ἀληθινόν Θεόν. Μακάριος ὁ λαός τόν ὁποῖον ἐξέλεξεν ὁ Κύριος ὡς ἰδικήν του κληρονομίαν, πού ἐργάζεται στόν ἀμπελῶνα τοῦ Θεοῦ, ποιοῦντα μέ ὑπομονήν, καρπούς ἀγαθούς.
Γνωρίζουμε, ἀδελφοί μου, ὅτι καί ἡ σημερινή θεία Εὐχαριστία, πού τελεῖται αὐτήν τήν ὥρα, εἶναι ἡ μέλλουσα Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί ἡ υἱοθεσία μας, ἀπό τόν Πατέρα, δι’ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι. Συνεπῶς κατ’ αὐτήν τήν ἔννοιαν, ἡ θεία Εὐχαριστία κατάγεται ἀπό τήν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ· φανερώνεται στήν ἐκκλησιαστική σύναξη, πού σημαίνει, Κυριακή, ἡμέρα Κυρίου. Ἐκεῖ, γινόμαστε ὅλοι, ἕνα· στό σῶμα τοῦ Χριστοῦ.
Ἐν τοῖς μυστηρίοις, μέ κέντρο τή θεία Εὐχαριστία, γινόμαστε ἕνα σῶμα· κέντρο ὁ Χριστός. Μακάριοι, ὅσοι ἐργάζονται τίμια, ὀρθόδοξα, στόν ἀμπελῶνα Του, χωρίς ἐκπτώσεις· και μένουν πιστοί στήν κλήσην, ἄχρι συντελείας.
Στόν Ἰησοῦν, ἡ Δύναμις, ἡ Δόξα, τό Κράτος καί ἡ Βασιλεία εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.
[1](Ματθ. 21, 43)
[2](Ματθ.28, 18- 20)
[3](Ματθ. 21, 33), «καί φραγμόν αὐτῷ περιέθηκεν καί ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνόν »
[4]«Αὐτός τάς ἀσθενείας ἡμῶν ἔλαβε καί τάς νόσους ἐβάστασε»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου