Τί είναι ο πνευματικός πόλεμος; Επιρεάζει πραγματαικά την καθημερινή μου ζωή; - π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος

 

Τί είναι ο πνευματικός πόλεμος; 

Επιρεάζει πραγματαικά την καθημερινή μου ζωή;

 

π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος

Τι ρόλο παίζει ο αόρατος κόσμος στον ορατό, υλικό μας κόσμο; Υπάρχουν περισσότερα από όσα φαίνεται στα προβλήματα της βίας, της εξαπάτησης, της διαίρεσης και άλλων κοινωνικών δεινών; Ποιοι και ποιοι είναι οι πραγματικοί μας εχθροί;
Ο μαρασμός της Δύσης, ο πόλεμος των κόσμων και η πίστη που είναι το κλειδί για την έκβαση.
Ο πολιτιστικός παρατηρητής και μελετητής θα ασχοληθεί με τον πόλεμο που διεξάγεται, όχι μόνο μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, αλλά και μεταξύ των ριζικά διαφορετικών κοσμοθεωριών της κοσμικότητας και της βιβλικής πίστης.
Η καθοριστική στιγμή για τον πολιτισμό μας είναι προ των πυλών. Η επιρροή της Δύσης φθίνει, οι κοσμοθεωρίες βρίσκονται σε πόλεμο και η ιδέα της ανθρώπινης ελευθερίας βρίσκεται σε εκκρεμότητα. Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς ως οπαδοί του Ιησού Χριστού γι’ αυτό; Ποιο ρόλο παίζει η πίστη μας τόσο σε αυτόν τον κόσμο όσο και στον κόσμο που έρχεται; Χρειάζεται όχι μόνο μια ανάλυση αυτής της κρίσης, αλλά και τρόπος να εξεταστεί το μονοπάτι που οδηγεί στην πραγματική ελευθερία για την ανθρωπότητα.
Τα Ευαγγέλια ισχυρίζονται ότι αποτελούν τη μαρτυρία ανθρώπων που ήταν σε θέση να γνωρίζουν τι είπε και τι έκανε ο Ιησούς, συμπεριλαμβανομένου του θανάτου του πάνω σε ένα Σταυρό και της Ανάστασής του από τους νεκρούς. Αν είναι αξιόπιστες ιστορικές πηγές, ο αναγνώστης τους μπορεί να γνωρίσει (όχι απλώς να πιστέψει) αυτές τις σημαντικές αλήθειες για τον Ιησού. Κάτι τέτοιο έχει απαίτηση την επιμονή στην προτροπή: “Κάνε την κοινή λογική αυστηρή”. Η προσεκτική σκέψη συνδέει πράγματι τις ευαγγελικές αφηγήσεις με τις σύγχρονες, λογικές διαισθήσεις μας για το πώς ακούγονται οι αληθινές μαρτυρίες στον πραγματικό κόσμο, και διαβάζοντας το Ευαγγέλιο κάνουμε αυτές τις ισχυρές συνδέσεις που μας κάνουν να μουρμουρίζουμε: “Ω..., αυτό βγάζει πολύ νόημα!” σχεδόν σε κάθε κεφάλαιο.
Όταν διαβάζει κάποιος τα Ευαγγέλια ως ενήλικας “άθεος”, ίσως προκαλούν την απιστία εν μέρει, επειδή κάνουν εντύπωση με τον ήχο της αλήθειας που αναδύουν, παρόλο που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε αμέσως τι τα κάνει τόσο αληθινά. Όμως εξωτερικές επιβεβαιώσεις, ανεξήγητοι υπαινιγμοί, μη σχεδιασμένες συμπτώσεις, “περιττές” λεπτομέρειες, παρέχουν διαισθητικούς δείκτες αλήθειας, και έτσι όχι μόνο έχουμε στέρεη αιτιολόγηση για τη χριστιανική πίστη, αλλά και δυνατότητα στον απλό άνθρωπο να γίνει, με την σωστή έννοια, απολογητής.
Στη Βίβλο υπάρχει κάτι φρέσκο και εντυπωσιακό στην ανακάλυψη του προσώπου του Ιησού, και αυτό είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τη μεταστροφή κάποιου στον Χριστιανισμό. Ένα μεγάλο μέρος του δράματος στα Ευαγγέλια προέρχεται από τους οπαδούς του (και τους εχθρούς του!) που τον κοιτάζουν και αναρωτιούνται “ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος;” και σιγά-σιγά τον καταλαβαίνουν. Αλλά εμείς, οι ήδη εκ παραδόσεως χριστιανοί, επειδή νομίζουμε ότι ξέρουμε την απάντηση, τείνουμε να χάνουμε αυτό το, με την καλή και ουσιαστική έννοια, διασκεδαστικό μέρος της ιστορίας. Ας αφήσουμε για λίγο στην άκρη τη (σωστή) θεολογία μας και να συμπορευτούμε μαζί, κοιτάζοντας απλώς αυτά που είπε και έκανε ο Ιησούς, που κάνουν τους ανθρώπους να αναρωτηθούν: “ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος, λοιπόν;” και να Τον θαυμάσουν!