Εις Μνημόσυνον Μαρίας Κων. Κούλη

Εις Μνημόσυνον

«Ου γαρ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν

επιζητούμεν».

Αυτή την ουράνια πολιτεία διάλεξε από σήμερα να κατοικήσει η αείμνηστη

Μαρία Κων. Κούλη

Σπούδασε νοσηλευτική. Την  γνώρισα στην Χριστιανική Στέγη Πατρών. Ξεχώριζε   για την αγάπη της, την απλότητα και την ταπεινοφροσύνη της

Υπήρξε μεγάλη και αθόρυβη η προσφορά της στον πνευματικό στίβο της Στέγης. Είχα καλή συνεργασία μαζί της, ήταν ταπεινη γυναίκα. Επί ετών υπήρξε η ψυχή των Χριστιανικών Μαθητικών  Ομάδων (Χ.Μ.Ο.) Κοριτσιών.  Παράλληλα τα καλοκαίρια ήταν η υπεύθυνη της κατασκηνώσεως «Τιβεριάς» στη Ρίζα.  Ακούραστη εργάτρια στο πνευματικό έργο, έσπερνε στις καρδιές νέων κοριτσιών πλούσια σπορά με πνευματική τροφή. Δεν κουραζόταν να ενδιαφέρεται καθημερινά με την παρουσία της στην Παντανάσσης 61 για οποιοδήποτε θέμα.
 Η πίστη της στον Θεό ήταν στέρεα, ακράδαντη, γρανιτένια.  Η προσευχή της καθημερινή τροφή της. Θυμάμαι της είπα κάποτε, την κοπέλα αυτή γιατί την παίρνετε στην κατασκήνωση, δεν είναι ικανή ως ομαδάρχισσα, και μου απάντησε, σε κάθε δυσκολία την στέλνω στο εκκλησάκι για προσευχή. Μετά από χρόνια η κοπέλα εκείνη έγινε μοναχή.
Η υπομονή της ιώβεια, δεν γόγγυσε,  και με καρτερία αντιμετώπισε ζητήματα υγείας. Την είδα προ ετών χαμογελαστή χωρίς παράπονο, ενώ μου εξιστορούσε την πορεία της υγείας της. Προσπαθούσε να κάνει πράξη τα λόγια του  Αποστόλου Παύλου: «Δι’ υπομονής τρέχομεν τον προκείμενον αγώνα, αφορώντες εις τον  Αρχηγόν της πίστεώς μας και τελειωτὴν  Ιησούν Χριστόν» Ήταν  αγωνιζόμενη αληθινή χριστιανή. Υπόδειγμα, υπομονής, ευσέβειας, ταπείνωσης, προσφοράς, διακονίας.   

Ας είναι αιωνία η μνήμη της!

Αναστάσιος Κ. Κωστόπουλος