Το ένατο μυστήριο

Μετά ταῦτα ὁ Ἱερεύς ἱστάμενος πρό τῆς Ὡραίας Πύλης καί βλέπων πρός δυσμάς, κρατῶν τρίκηρον ἀνημμένον ἐκ τῆς ἀκοιμήτου κανδήλας, προσκαλεῖ τούς πιστούς ἵνα ἀνάψωσι τάς λαμπάδας αὐτῶν, ψάλλων εἰς ἦχον πλ. α΄ τό: «Δεῦτε λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός καί δοξάσατε Χριστόν τόν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν». Τό αὐτό ἐπαναλαμβάνεται πολλάκις ὑπό τῶν χορῶ. (Τ.Μ.Ε. Τυπ. Πεντηκοσταρίου § 1, 2)

 Από μικρό παιδί θυμάμαι τους ευλαβείς κληρικούς της Αγίας Παρασκευής (Άνω πόλεως Πατρών) μακαριστούς: Αρχιμ. Ιάκωβο Λιαρομμάτη, και τους πρεσβυτέρους π. Βασίλειο Κωστόπουλο, π. Αδριανό Παπαδημητρακόπουλο, π. Παρασκευά Χρυσανθακόπουλο, π. Παύλο Χριστοδουλή καθώς και τον πολυσέβαστο πρώην εφημέριο στο χωρίο του πατέρα μου π. Παναγιώτη Λουμπαρδέα, τέτοιο βράδυ της Αναστάσεως, αφού σβήνανε τον φωτά στον ναό…  κατευθύνονταν προς την ‘ακοίμητη κανδήλα’ και με τα τίμια ιερατικά τους χέρια ανάβαν το κερί τους, και με το Χάρισμα της Ιερωσύνης τους,  το φως ήταν ‘Άγιο Φως’ για να το δώσουν στους πιστούς.
 
Σήμερα άλλαξαν τα πράγματα, οι ιερείς μας λες και δεν έχουν το χάρισμα που έλαβαν κατά την χειροτονία τους από τον Επίσκοπο, περιμένουν έτοιμο φως από τα Ιεροσόλυμα. Ο ιερεύς όπως μας λέει το 'Τυπικό' ευλογεί το Φως στην ακοίμητη κανδήλα που υπάρχει μέσα στο Ιερό και από εκεί λαμβάνει το Άγιο Φως και το μεταδίδει στους πιστούς. Το Φως όμως που ευλογεί ο Επίσκοπος ή ο Ιερέας το βράδυ της Αναστάσεως δεν υστερεί σε κάτι από το Φως που προέρχεται από τα Ιεροσόλυμα.Η χάρις του Παναγίου Πνεύματος είναι η ίδια.  Σε λίγα χρόνια, θα μας φέρνουν και Αγιασμό από τον Ιορδάνη για τις Βαπτίσεις.
 
Θυμάμαι σε κάποιο ναό που έκανα Ανάσταση προ πανδημίας, ο ιερέας με πλήρη στολή, είχε βγει έξω να περιμένει με αγωνία κάποιον λαϊκό. Όταν έφτασε  κατεβαίνει από το αυτοκίνητο με το φαναράκι του στο οποίο είχε Άγιον Φως. Άρχισαν κτυπούν οι καμπάνες, να κάνει υποδοχή υπουργική στον κύριο αυτό, και να εισέρχεται μεγαλοπρεπώς στον ναό λες και κρατούσε λάφυρο κάνοντας στο κέντρο του ναού μια αλλόκοτη δέηση. Μετά μπήκε στο άγιο Βήμα. Αν ο παπάς ήταν αμόρφωτος δεν θα μου έκανε εντύπωση, γιατί έχουν δει πολλά τα μάτια μου, αλλά ήταν θεολόγος.
 
Γίναν μάχες για την ώρα της Ανάστασης προ δυο ετών. Δεν είδα να υπήρξε διαμαρτυρία όταν παλαιότερα, η ακολουθία της Ανάστασης, ξεκίνησε σε χωρίο της Αιτωλοακαρνανίας το πρωί 2,30, που έφτασε το ταλαιπωρημένο άγιο φως, αφού ξεχάσαν να σταματήσουνε να τους το δώσουν σε κάποια διασταύρωση και έτρεχαν οι κακόμοιροι να το βρουν για να κάνουν Ανάσταση, γιατί χωρίς αυτό το φως νόμιζαν ιερέας και κόσμος ότι δεν μπορούσε να γίνει.
 
Όλοι μας πρέπει να ακούσουμε με προσοχή τα σοφά λόγια του Αγίου Γρηγορίου:
«Άλλωστε και πριν από την επίσκεψη μου στην περιοχή της Γέννησης και μετά από αυτήν εγώ ομολόγησα ότι ο Χριστός, πού φανερώθηκε ως άνθρωπος, είναι Θεός αληθινός, χωρίς ή πίστη μου να είναι ελαττωμένη (προτού να επισκεφθώ τα Ιεροσόλυμα), ούτε να αυξηθεί μετά την επίσκεψή μου. Και την ενανθρώπηση από την Παρθένο γνώριζα πριν από την επίσκεψή μου στη Βηθλεέμ, και την Ανάσταση εκ των νεκρών πίστευα πριν αντικρύσω τον Τάφο, και την Ανάληψη στους ουρανούς παραδεχόμουν ως αληθινή, χωρίς να έχω επισκεφθεί το Όρος των Ελαιών. Από το ταξίδι εκείνο ωφελήθηκα τόσο μόνο, όσο για να διαπιστώσω ότι τα δικά μας (των χριστιανών), σε σύγκριση με τα έξω από την περιοχή μας (των μη χριστιανών), είναι πολύ πιο άγια από εκείνα.
Συνεπώς «όσοι σεβόσαστε τον Κύριο, να τον δοξολογείτε σ' όποιο μέρος κι αν κατοικείτε» (Ψαλ. 21,24). Γιατί η προσέγγιση του Θεού δεν γίνεται με την τοπική μετακίνηση, αλλά όπου κι αν βρίσκεσαι, θα σε επισκεφθεί ο Θεός, αρκεί να βρει το κατάλυμα της ψυχής σου τέτοιο, ώστε «να κατοικήσει μέσα σου ο Κύριος και να περιπατήσει μέσα σου» (Εξοδ. 20,24).»

Ένας ιερομόναχος μου έλεγε: «το όγδοο μυστήριο είναι η βασιλόπιτα και το ένατο το άγιο φως από τα ροσόλυμα».

Καλή Ανάσταση

Α.Κ.Κ.