ΕΙΣ ΩΤΑ... ΜΗ ΑΚΟΥΟΝΤΩΝ - π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος

ΕΙΣ ΩΤΑ... ΜΗ ΑΚΟΥΟΝΤΩΝ

 π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος

Κάποιες φορές διαβάζοντας σχολιασμούς σε αναρτημένα επώνυμα κείμενα σου έρχεται να χτυπήσεις το κεφάλι στον τοίχο! Ανώνυμοι (...χριστιανικότατον...) λένε ό,τι θέλουν, περιβεβλημένοι αυθεντία... ανώνυμον, ανέξοδον και απόλυτον. Βεβαίως χωρίς να αποκλείεται πολλές φορές ακουσίως να λένε αλήθειες, έστω και αρνητικά.

Σχολιάζοντας ομιλία μου προ 15ετίας στους ιερείς της Μητροπόλεως Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως από ανώνυμους σχολιαστές στο blog Anastasios, διαπιστώνονται από αυτούς ανωνύμως άγχη, φοβίες και στρεβλές θεολογίες. Με τα περισσότερα από τα λεγόμενα δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθεί κανείς. Ένας από τους ανώνυμους θέτει διάφορα "θέματα", για τρία από τα οποία γράφτηκαν οι παρακάτω ενυπόγραφες απαντήσεις.

Α. Ξέρετε (γράφει) κάποιον σύγχρονο άγιο να ευνοούσε τις μεταφράσεις; Απαλλαγείτε, αδελφοί, από το άγχος της ουρανόθεν επικύρωσης για το αυτονόητο της γλώσσας! Είστε... ιερογλωσσίτες! [Ανήκετε δηλαδή σ’ αυτούς που υποστηρίζουν ότι στο Σταυρό του Χριστού ήταν οι μόνες ιερές γλώσσες: Λατινικά-Ελληνικά-Εβραϊκά (για να είμαστε ακριβείς όχι τα Εβραϊκά αλλά τα αραμαϊκά!!!) και αυτές μόνο πρέπει να χρησιμοποιούνται στην λατρεία...]

Η Εκκλησία ήταν semper reformanda· όχι... φωτοτυπικό. Η ανάγκη ρύθμιζε την ποιμαντική. Η οικονομία δεν είναι συντηρητισμός, αλλά αγωνία να σωθεί ό,τι σώζεται, αφού όχι ο άνθρωπος αλλά το Σάββατο έγινε γι’ αυτόν.

Β. Η μετάφραση δεν είναι public relations. Δεν έχει στόχο τους έξω... κοιμώμενους. Γίνεται για τους εντός που ΑΓΝΟΟΥΝ τα καίρια και ουσιώδη. Που οι φοβίες τους γελοιοποιούν και στα παιδιά τους ακόμα το πρόσωπο του Θεού, που παρουσιάζεται ως επουράνιος αυθαίρετος χωροφύλακας, αφού όπως έγραψε η Διδώ Σωτηρίου: Τι είναι αυτό το πατ... ερημών; Ο Πατέρας έχει γίνει φευκτέος πατριός. Ας τελειώνουμε πια με το παραμύθι της μετάφρασης ως ιεραποστολικού τρικ για αύξηση του εκκλησιάσματος. Κανείς δεν θα τρέξει στο ναό όταν μάθει ότι γίνεται η προσευχή στη δημοτική! Ας μη ψάχνουμε αφελείς. Η μετάφραση επιδιώκει το αυτονόητο της κοινής γλωσσικής συνεννόησης Πατέρα-παιδιών και την αύξηση του βαθέματος της πίστης των ΕΝΤΟΣ της Εκκλησίας χριστιανών.

Αυτών που είναι... αδιάβροχες πέτρες στο ποτάμι. Αυτών που πάνε για ψυχολογικούς εκτονωτικούς λόγους στις... όμορφες ακολουθίες!! Αυτών που η συνήθεια έχει κακοφορμίσει σε αγκύλωση... σύνεσης και συντηρητισμό αναιτιολόγητου κολλήματος στο χαζό δημοτικό ποίημα «έτσι τα βρήκαμε, έτσι θα τα αφήσουμε».

Γ. Δεν υπάρχουν... επιταγές στην Εκκλησία. Δεν είναι στρατόπεδο. Είναι οικογένεια. Το θέλημα του Θεού είναι ο αγιασμός ημών όχι η δική Του ικανοποίηση και δικαίωση των «απαιτήσεων–επιταγών». Αυτός (δεν πρέπει να το ξεχνάμε) έγινε υπέρ ημών κατάρα.

Δ. Το καλύτερο το αφήνει τελευταίο. Φοβάται τις αλλαγές... «α. Σε νηστείες· β. σε διάρκεια ακολουθιών· γ. σε σεξουαλικές ελαφρύνσεις»(!!!).

α. Νηστεία είναι θυσία αγάπης για ελευθερία από τον εγωκεντρισμό. Είναι φάρμακο. Ευκολότατα ατυχώς το κάνουμε φαρμάκι περιορίζοντάς το αποκλειστικά και μόνον στην διατροφή και στρεβλώνοντάς το σε αυτοκαταξίωση με την... τήρηση της νηστείας και μόνο. Επ’ αυτού οι συζητήσεις του Χριστού με τους νηστεύοντες Φαρισαίους είναι διαφωτιστικές. Η νηστεία είναι υπόθεση κεφαλειώδης. Ενώνει τα μέλη του Χριστού, με τον ίδιο, θυσιαστικό τρόπο. Βοηθά στην παραίτηση από επιθυμητικές απαιτήσεις. Μαθαίνει τους χριστιανούς να σταυρώνουν τον εαυτό του και όχι τους αδελφούς τους! Είναι κοινή έκφραση αγάπης όλων των χριστιανικών Εκκλησιών. Την υλοποίησε στο πρόσωπό Του ο Χριστός και η Παναγία και ο Πρόδρομος και όλοι οι αδελφοί μας άγιοι. Όταν η Εκκλησία νηστεύει, αν εγώ δεν νηστεύω, απλά εγώ χωρίζομαι από το Σώμα της Αγίας Εκκλησίας.

Αν όμως η νηστεία μείνει ιδιότυπος... "βιγκανισμός" χωρίς τα παραπάνω και χωρίς την ελεημοσύνη και την αγάπη, μπήκαμε στο χώρο... του διαβόλου που... δεν τρώει ΤΙΠΟΤΑ.

β. Οι ακολουθίες που γίνονται στις ενορίες είναι... μοναστηριακές. Αφορούν σε διάρκεια και περιεχόμενο ανθρώπους με άλλο τρόπο ζωής. Ανθρώπους (οι μοναχοί) που παραιτήθηκαν από επιτρεπόμενα και η αγάπη τους για τον Χριστό τους έκανε ολοκαύτωμα! Οι χριστιανοί, και μάλιστα του σήμερα, αυτά που έκαναν οι προπάτορες κοσμικοί χριστιανοί (υπερθέσεις στη νηστεία – φροντίδα λεπρών και πανουκλιασμένων) ούτε που τα διανοούνται. Γιατί; Γιατί ο Χριστός έχει γίνει απλώς νεφελώδης συνήθεια, χρήσιμη ως ασφαλιστική εταιρεία των ανέσεων της καθημερινότητας και ως αποτροπαϊκή "δύναμη" κατά του Ca.

γ. Και το τρίτο το... καλύτερο... «σε σεξουαλικές ελαφρύνσεις»!!!

Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς. Την ευαισθησία στα σεξουαλικά πολλών κληρικών; Ή το θεολογικό μπέρδεμα; Είναι να εκπλήσσεται κάνεις, πώς δεν φοβούνται κάποιοι την υπόγεια συγγένεια τελικώς με τα υβριζόμενα θέματα!;

Όλες οι αμαρτίες είναι... συντριβή της σχέσεως με τον Χριστό. ΟΛΕΣ. Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος ρωτάει: Επιστρέφουν στην Εκκλησία ένας αιρετικός και ένας πόρνος. Ο αιρετικός την επομένη της επιστροφής του στην Εκκλησία κοινωνάει, ο πόρνος μετά από ένα "θεραπευτικό" χρονικό διάστημα! Ποια είναι μεγαλύτερη αμαρτία; Η αίρεση ή η πορνεία; Φυσικά η αίρεση, απαντάει. Απλώς ο πόρνος λόγω... οργανικής μνήμης... χρειάζεται επιβεβαιωτικό (όσο μπορεί να είναι...) χρονικό διάστημα ελευθερίας από την εξάρτηση. Και ο φθόνος και η κακιά και η ζήλεια και η αντιπάθεια και το χειρότερο όλων η αδιαφορία, είναι αμαρτίες μεγαλύτερες από τις σαρκικές. Και εδώ επανέρχεται διαφωτιστικά η περίπτωση–αρνητικό παράδειγμα του διαβόλου! Δεν είναι ούτε πόρνος ούτε ομοφυλόφιλος! Είναι κάτι πολύ πολύ χειρότερο. Είναι βουλιαγμένος στον αυτοεναγκαλισμό της αυτοθέασης που πανεύκολα μετακυλίεται σε... "αυτοθέωση"! Το σκοτεινό πηγάδι της καρδιάς και του ασυνειδήτου, μας είπε ο Χριστός, βγάζει φόνους πορνείες μοιχείες! Το θέμα είναι πελώριο και πολλές φορές η εμμονική ενασχόλησή μαζί του δεν είναι καθόλου «δείκτης υγείας» αλλά πλειστάκις προβολή ιδίων παθών.

Ο Χριστός "κατακεραυνώνει" τον Φαρισαίο και τον πλούσιο  και θεωρεί ότι εις το «Πνεύμα το Άγιον» ἀσυγχωρήτως ἁμαρτάνουσιν, αφού "θεό" έχουν τον εαυτό τους και ό,τι κάνουν το θεωρούν... "θεϊκό"! Δεν απορρίπτει τον ληστή την πόρνη ή τον τελώνη. Προφανέστατα δεν τους προτείνει ως παραδείγματα ζωής, όσον αφορά τον τρόπο-ενέργειές τους, αλλά για την σύνεση και διάθεση αλλαγής και μετανοίας... Προάγουσιν ὑμᾶς..., μας λέει ο Χριστός.

Ας αρχίσουμε να σκεφτόμαστε σφαιρικά με ευαγγελική λογική και ας πετάξουμε από πάνω μας τους δικηγορίστικους σχολαστικισμούς και τις καταφάνερα νοσηρές και αθεολόγητες ευαισθησίες.

Χριστός ἐστίν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, 
τῇ ἐλευθερίᾳ οὖν ᾗ ὑμᾶς ἠλευθέρωσε ΣΤΗΚΕΤΕ.

π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος