ΤΟΝ ΔΙΠΛΑΝΟ ΜΑΣ
νὰ βλέπουμε μὲ τὸν τρόπο τοῦ Χριστοῦ. Μὲ τρόπο
εσταυρωμένο καὶ γι' αὐτὸ ἀναστημένο. Ὁ τρόπος αὐτὸς "ἀνασταίνει" καὶ ὅ,τι
θετικὸ καὶ ὄμορφο καὶ εὐλογημένο ὐπάρχει σὲ κάθε ἄνθρωπο, παραβλέποντας
τὰ ὑπόλοιπα, γιὰ νὰ μὴν ποῦμε ἀγνοώντας τα κυριολεκτικῶς.
Ἂν ὁ τρόπος μας δὲν εἶναι σταυροαναστάσιμος, ἂν δὲν
αἰσθανθοῦμε κυριολεκτικὰ χαμένοι, δηλαδὴ ἐλεύθεροι, τὶς δικές μας κακοήθειες τὶς
βλέπουμε στὰ πρόσωπα τῶν ἀδελφῶν. Ἔτσι καί τοὺς ἀδικοῦμε, ἀλλὰ καὶ οἰ
κακοήθειές μας, μᾶς ἐκδικοῦνται "φονεύοντας" τοὺς ἄλλους.
Ἄλλος δρόμος ἀπὸ τὴ σταυρικὴ ἀγάπη δὲν ὑπάρχει.
Ἢ θὰ σταυρώνεσαι ἐσύ (μὲ ὅποιο κόστος) ἢ θὰ
σταυρώνεις τοὺς ἄλλους. Διάλεξε.
π. Εφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου