Η πρωτοχρονιά και οι άθεοι - Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 Η πρωτοχρονιά και οι άθεοι

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            Σε τηλεοπτική εκπομπή προ της μεγάλης εορτής των Χριστουγέννων  παρουσιάστρια χαιρετούσε τους περίπου δέκα συμπαρουσιαστές της επαναλαμβάνοντας μονότονα πριν και μετά τον διάλογό τους το «Καλή χρονιά». Αυτοί έδειξαν αμηχανία. Κάποιοι απάντησαν «Καλά Χριστούγεννα», οι υπόλοιποι «Καλές γιορτές», ουδείς πάντως από αυτούς απάντησε «καλή χρονιά»...

            Η παρουσιάστρια, ακουσίως ή εκουσίως, θέλησε να προκαλέσει τους τηλεθεατές, που παρακολουθούσαν την εκπομπή, προσπερνώντας, ως μην υπάρχουσα, την εορτή των Χριστουγέννων. Είναι φαινόμενο των καιρών να χρησιμοποιούνται τηλεοπτικές εκπομπές για προώθηση ιδεολογικών απόψεων, χωρίς οι εμπνευστές και οι παρουσιαστές/τριες να υπολογίζουν την αντίδραση που προκαλούν… Φαινόμενο επίσης λυπηρό είναι ότι  και φέτος υπήρξαν κρούσματα σε χώρες της Ευρώπης υποβαθμίσεως, έως και να εξαλείψεως από τους δημόσιους χώρους της εορτής των Χριστουγέννων.

Όσοι με το να ευχηθούν «Καλή χρονιά» προ των Χριστουγέννων  θέλησαν να επιδείξουν τον αθεϊσμό τους, προφανώς δεν γνωρίζουν το ουσιώδες, ότι και η ευχή αυτή είναι χριστιανική! Γιατί απλούστατα τα χρόνια είναι χριστιανικά, αφού ορόσημό τους είναι η Γέννηση του Θεναθρώπου Ιησού Χριστού! Από τον συμβατό χρόνο της Γεννήσεώς Του  η ιστορία χωρίζεται στα δύο, στην προ και στην μετά από Αυτόν εποχή.

Κοντά  στα χρόνια που μετρούνται αναφορικά με τον Χριστό, είναι και ο αριθμός και τα ονόματα των ημερών της εβδομάδας! Η πρώτη  είναι η Κυριακή, η ημέρα η αφιερωμένη στον Κύριο. Ακολουθεί η Δευτέρα, η Τρίτη κ.λ.π ημέρες μετά την Κυριακή. Σε όλες τις γλώσσες των χριστιανικών λαών κυριαρχεί η λέξη «Κυριακή» (Domenica κ.λ.π.), ή παραλλαγή της, όπως στα αγγλικά «Ημέρα του Ήλιου (της Δικαιοσύνης)» και στα ρωσικά «Βοσκρισένιε» (Ανάσταση – Ημέρα της Ανάστασης). Το ότι όσα αφορούν στον χρόνο έχουν χριστιανική βάση αποδεικνύεται και από το ότι άθεα αυταρχικά καθεστώτα θέλησαν να τα καταργήσουν!

Πρώτοι οι Γάλλοι επαναστάτες, με πρωτεργάτη τον Ροβεσπιέρο, το επιχείρησαν. Επαναστατικώ δικαίω επέβαλαν το ότι η Ιστορία (ξανα)αρχίζει με την επιβολή του καθεστώτος τους και όρισαν ως 1^η ημέρα του πρώτου έτους τους την 22^α Σεπτεμβρίου 1792!  Η εφαρμογή του νέου ημερολογίου άρχισε στις 5 Οκτωβρίου 1793, εν μέσω της εκτεταμένης τρομοκρατίας που ασκούσαν οι Ιακωβίνοι.

            Πέραν της αλλαγής της χρονολογίας, οι Γάλλοι επαναστάτες άλλαξαν τον  χρόνο και τα ονόματα των μηνών… Το έτος χωρίστηκε σε δώδεκα μήνες των 30 ημερών και οι πέντε ή έξι περισσευούμενες ημέρες ονομάστηκαν των «αβράκωτων» ( sans culottes), των ριζοσπαστών δηλαδή επαναστατών. Μετέτρεψαν επίσης τις επταήμερες εβδομάδες των μηνών σε τρία δεκαήμερα. Έτσι έπαυε να υπάρχει η Κυριακή και η ανάμνηση των επτά ημερών της Δημιουργίας… Φυσικά άλλαξαν και τα ονόματα των μηνών και των ημερών, αρχίζοντας από την κατάργηση του ονόματος της Κυριακής…

            Το επαναστατικό ημερολόγιο κράτησε περίπου 13 χρόνια. Το κατάργησε ο Ναπολέων την 1^η Ιανουαρίου 1806. Έγινε νέα απόπειρα επαναφοράς του ημερολογίου του 1792, το 1871, όμως και αυτή απέτυχε και έκτοτε έχει επικρατήσει το Γρηγοριανό ημερολόγιο…Να σημειωθεί πάντως ότι το γαλλικό κράτος για να δείξει το «ουδετερόθρησκο»,  που έχει επιβάλλει, σε ειδικές αστρονομικές εκδόσεις και  παράλληλα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο παραθέτει το επαναστατικό ημερολόγιο του 1792, μαζί με το παλαιό Ιουλιανό χριστιανικό ημερολόγιο και τα θρησκευτικά ημερολόγια των μουσουλμάνων, των εβραίων και των κοπτών... Σημειώνεται ότι όλα τα κράτη της Γης, ανεξαρτήτως της θρησκείας των κατοίκων τους,  ακολουθούν το Γρηγοριανό χριστιανικό ημερολόγιο.

            Η δεύτερη απόπειρα κατάργησης του χριστιανικού ημερολογίου έγινε από τους μπολσεβίκους στη Σοβιετική Ένωση. Αυτοί όταν επέβαλαν τον ολοκληρωτισμό προσπάθησαν να αλλάξουν όχι την χρονολογία, ούτε τους μήνες, αλλά τον αριθμό των ημερών της εβδομάδας και των μηνών. Κατάργησαν την επταήμερη εβδομάδα με αυτή των πέντε ημερών και έτσι κατάργησαν την ημέρα της Κυριακής... Τα ονόματα που έδωσαν σε αυτές τις ημέρες ήταν «πρώτη», «δεύτερη», τρίτη», «τέταρτη» και «πέμπτη».

Ο κάθε μήνας στο σοβιετικό ημερολόγιο είχε έξι πενθήμερες εβδομάδες,  δηλαδή όλοι οι μήνες είχαν 30 ημέρες, και το έτος 360 συν πέντε ή έξι ημέρες, που εχρησιμοποιούντο για την σοβιετική προπαγάνδα (Σημ. Μία ημέρα του Λένιν, δύο ημέρες της εργατικής πρωτομαγιάς και δύο αφιερωμένες στην Επανάσταση των μπολσεβίκων). Το σύστημα κατέρρευσε από την αντίδραση του ρωσικού λαού για την κατάργηση της Κυριακής ημέρας και ειδικότερα των εργατών, των οποίων οι «προστάτες»  με το σύστημα των δύο πενθήμερων εβδομάδων - εννέα ημερών εργασίας και μιας ημέρας αργίας -, είχαν μειώσει τις ημέρες ανάπαυσης τους…

            Η «χριστιανική» Ευρώπη και αυτή προ ετών επιχείρησε να καταργήσει κατ’ αρχήν την Κυριακή αργία, με δέλεαρ την αύξηση του τζίρου, της απασχόλησης και των ημερομισθίων. Στην ουσία, με το να καθίστατο εργάσιμη η Κυριακή θα έπαυε να υπάρχει η μνήμη της επταήμερης δημιουργίας του κόσμου  και της Αναστάσεως του Ιησού Χριστού και θα γινόταν μια ημέρα κοινή, όπως η Δευτέρα, η Τρίτη κ.λ.π… Και αυτή η απόπειρα αποχριστιανισμού της Γηραιάς ηπείρου απέτυχε λόγω της οξείας αντίθεσης των χριστιανών Ευρωπαίων πολιτών και των ευρωπαϊκών συνδικάτων.

            Οι μεταβολές στο ημερολόγιο, η αλλαγή ονομασιών, η κατάργηση της Κυριακής, έγιναν από τα καθεστώτα των Ιακωβίνων και των Μπολσεβίκων παράλληλα με τους διωγμούς των χριστιανών, κληρικών και λαϊκών, τα βασανιστήρια, τις εξορίες, τις εκτελέσεις τους. Μαζί με την φυσική εξόντωση τους επιδίωξαν και το σβήσιμο από την μνήμη των πολιτών των χωρών τους του γλυκύτατου Ιησού Χριστού, του Θεανθρώπου της αγάπης, της ειρήνης, της καταλλαγής. Τα χρόνια όμως της κυριαρχίας τους πέρασαν, αυτοί λησμονήθηκαν, ενώ Εκείνος μένει στον αιώνα και διδάσκει, διδάσκει και σώζει. Η πάγκοινη αυτή διαπίστωση  θα έπρεπε να προβληματίζει τους σημερινούς οπαδούς του Ροβεσπιέρου και των Λένιν – Στάλιν γενικά στην Ευρώπη και ειδικά στην Ελλάδα... Καλή χρονιά.-