Ονομάζεται «Μεγάλη» όχι γιατί οι ώρες των ημερών αυτής της εβδομάδος είναι περισσότερες από τις ώρες των ημερών οποιασδήποτε άλλης εβδομάδος του έτους, αλλά γιατί τα γεγονότα τα οποία εορτάζουμε είναι κυριολεκτικά κοσμοϊστορικά, μοναδικά και ανεπανάληπτα. Εάν έλειπε από την παγκόσμια ιστορία η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ, εάν δηλαδή ο Χριστός δεν σταυρωνόταν και δεν ανασταινόταν από τον τάφο, η παγκόσμια ιστορία θα ήταν σκοτάδι, άλυτο αίνιγμα, και ο άνθρωπος, η κορωνίδα της δημιουργίας, η εικόνα του Θεού, θα ήταν το δυστυχέστερο των πλασμάτων. Η ιερή ανάμνηση των Παθών και της ενδόξου Αναστάσεως του Κυρίου είναι ο ήλιος που φωτίζει, θερμαίνει και αναζωογονεί τον άνθρωπο.
Είναι ανάγκη αγαπητοί να ζήσουμε από το εσπέρας της Κυριακής των Βαΐων όλες τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος με αυξανομένη ένταση την παρουσία του ερχομένου Κυρίου. Είναι ανάγκη, αγαπητοί, να εμβαθύνουμε στο μυστήριου του Θείου Πάθους. Είναι ανάγκη, αγαπητοί, να αντιληφθούμε ότι ο Κύριός μας έρχεται στα Ιεροσόλυμα για να δοκιμάσει φρικτό θάνατο και να δώσει «την ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών» (Μάρ. ι΄, 45).
Οι Ιερές Ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδος δεν είναι ούτε έθιμο, ούτε εξωτερικός τύπος. Ο Χριστός μάς θέλει ευλαβείς, προσεκτικούς, ταπεινούς και προσευχομένους.
Καλούμαστε να ζήσουμε τις άγιες αυτές ημέρες της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος με μεγάλη κατάνυξη, αλλά και με μεγάλη μετάνοια. Με μετάνοια βαθιά, ειλικρινή και θαρραλέα. Να κατανοήσουμε ο καθένας από εμάς ότι ο Κύριος για τα δικά μας αμαρτήματα ανεβαίνει στο σταυρό, για τα δικά μας αμαρτήματα θυσιάζεται. Απευθύνεται σε μας και μας προσκαλεί να τον πλησιάσουμε για να μας αναπαύσει από το βάρος των αμαρτιών μας. Ελάτε με μετάνοια και συντριβή, μας λέγει, για σας ήρθα στον κόσμο.
Η συμμετοχή μας στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας είναι η ολοκλήρωση της υποδοχής του Κυρίου. Η συμμετοχή στο ιερό αυτό μυστήριο γίνεται «εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον» για όσους κοινωνούν αξίως. Αλλά γίνεται και εις κρίμα, για όσους κοινωνούν αναξίως. Αδελφοί μου, μην προσέρχεστε απροετοίμαστοι. Μην πλησιάζετε το Ποτήριο της Ζωής από έθιμο ή «για το καλό», όπως λέγουν. Είναι αμαρτία να κοινωνεί ο Χριστιανός χωρίς προετοιμασία, χωρίς νηστεία και προσευχή, χωρίς μετάνοια και εξομολόγηση.
Αγαπητοί ενορίτες, ας προσέξουμε και κάτι άλλο, αυτές τις Άγιες ημέρες του Πάσχα που έρχονται. Ο Χριστός έρχεται να μας συναντήσει και στο πρόσωπο των αδελφών μας. Εάν διώξουμε τους αδελφούς μας, διώκουμε τον Χριστό. Εάν λυπήσουμε τους αδυνάτους, λυπούμε το Χριστό. Εάν λησμονήσουμε όσους πεινούν -και υπάρχουν τέτοιοι πολλοί στην ενορία μας – λησμονούμε τον Χριστό. Έχουμε χρέος επομένως να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να ανακουφίσουμε τη δυσκολία και τον πόνο των αδελφών μας. Σε αυτού του είδους την υποδοχή αρέσκετε ο Κύριος. Να μας βλέπει να στολίζουμε τις ημέρες του Θείου Πάθους και της ενδόξου Αναστάσεως Του με έργα αγάπης προς τους άλλους.
Ας προσευχηθούμε λοιπόν, με πολύ δύναμη.
Ας παρακολουθήσουμε με πίστη και κατάνυξη όσα η Εκκλησία μας τελεί.
Ας δεχθούμε το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας.
Ας αγαπήσουμε όλους τους αδελφούς μας
και έτσι ας βροντοφωνάξουμε με όλη την ψυχή μας :
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ ΘΑΝΑΤΩ ΘΑΝΑΤΟΝ ΠΑΤΗΣΑΣ
ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΜΝΗΜΑΣΙ ΖΩΗΝ ΧΑΡΙΣΑΜΕΝΟΣ
Είναι ανάγκη αγαπητοί να ζήσουμε από το εσπέρας της Κυριακής των Βαΐων όλες τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος με αυξανομένη ένταση την παρουσία του ερχομένου Κυρίου. Είναι ανάγκη, αγαπητοί, να εμβαθύνουμε στο μυστήριου του Θείου Πάθους. Είναι ανάγκη, αγαπητοί, να αντιληφθούμε ότι ο Κύριός μας έρχεται στα Ιεροσόλυμα για να δοκιμάσει φρικτό θάνατο και να δώσει «την ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών» (Μάρ. ι΄, 45).
Οι Ιερές Ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδος δεν είναι ούτε έθιμο, ούτε εξωτερικός τύπος. Ο Χριστός μάς θέλει ευλαβείς, προσεκτικούς, ταπεινούς και προσευχομένους.
Καλούμαστε να ζήσουμε τις άγιες αυτές ημέρες της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος με μεγάλη κατάνυξη, αλλά και με μεγάλη μετάνοια. Με μετάνοια βαθιά, ειλικρινή και θαρραλέα. Να κατανοήσουμε ο καθένας από εμάς ότι ο Κύριος για τα δικά μας αμαρτήματα ανεβαίνει στο σταυρό, για τα δικά μας αμαρτήματα θυσιάζεται. Απευθύνεται σε μας και μας προσκαλεί να τον πλησιάσουμε για να μας αναπαύσει από το βάρος των αμαρτιών μας. Ελάτε με μετάνοια και συντριβή, μας λέγει, για σας ήρθα στον κόσμο.
Η συμμετοχή μας στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας είναι η ολοκλήρωση της υποδοχής του Κυρίου. Η συμμετοχή στο ιερό αυτό μυστήριο γίνεται «εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον» για όσους κοινωνούν αξίως. Αλλά γίνεται και εις κρίμα, για όσους κοινωνούν αναξίως. Αδελφοί μου, μην προσέρχεστε απροετοίμαστοι. Μην πλησιάζετε το Ποτήριο της Ζωής από έθιμο ή «για το καλό», όπως λέγουν. Είναι αμαρτία να κοινωνεί ο Χριστιανός χωρίς προετοιμασία, χωρίς νηστεία και προσευχή, χωρίς μετάνοια και εξομολόγηση.
Αγαπητοί ενορίτες, ας προσέξουμε και κάτι άλλο, αυτές τις Άγιες ημέρες του Πάσχα που έρχονται. Ο Χριστός έρχεται να μας συναντήσει και στο πρόσωπο των αδελφών μας. Εάν διώξουμε τους αδελφούς μας, διώκουμε τον Χριστό. Εάν λυπήσουμε τους αδυνάτους, λυπούμε το Χριστό. Εάν λησμονήσουμε όσους πεινούν -και υπάρχουν τέτοιοι πολλοί στην ενορία μας – λησμονούμε τον Χριστό. Έχουμε χρέος επομένως να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να ανακουφίσουμε τη δυσκολία και τον πόνο των αδελφών μας. Σε αυτού του είδους την υποδοχή αρέσκετε ο Κύριος. Να μας βλέπει να στολίζουμε τις ημέρες του Θείου Πάθους και της ενδόξου Αναστάσεως Του με έργα αγάπης προς τους άλλους.
Ας προσευχηθούμε λοιπόν, με πολύ δύναμη.
Ας παρακολουθήσουμε με πίστη και κατάνυξη όσα η Εκκλησία μας τελεί.
Ας δεχθούμε το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας.
Ας αγαπήσουμε όλους τους αδελφούς μας
και έτσι ας βροντοφωνάξουμε με όλη την ψυχή μας :
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ ΘΑΝΑΤΩ ΘΑΝΑΤΟΝ ΠΑΤΗΣΑΣ
ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΜΝΗΜΑΣΙ ΖΩΗΝ ΧΑΡΙΣΑΜΕΝΟΣ
Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Πατρών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου