Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Από την Πάτρα στο Sisatovac της Β. Σερβίας - π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος

Ο Σεβ. Αρτέμιος με τον πρωτοσύγκελό του π. Συμεών Βιλόφσκι, και τον π. Νικόλαο, ηγούμενο της ιστορικής Ι. Μ. Αρχαγγέλων Cerna Reka πολύτιμους συνεργάτες στην επισκοπική του διακονία.

«Ιδού εγώ και τα παιδία α μοι έδωκεν ο Θεός». Μπορεί καυχώμενος εν Κυρίω να βροντοφωνάξει σε όλους ο πολύτεκνος και καλλίτεκνος πνευματικός πατέρας-Επίσκοπος Αρτέμιος. Οι φωτογραφίες φανερώνουν την ποιμαντική εργασία του σε οικογένειες και μοναστήρια.

Ο Σεβ. Αρτέμιος με τους εξ Ελλάδος επισκέπτες στην αίθουσα υποδοχής της Ι. Μ. Sisatovac. Διακρίνεται η φωτογραφία του Πατριάρχου Ειρηναίου, τον οποίον ο Σεβ. Αρτέμιος μαζί με τον επιχώριο Επίσκοπο μνημονεύει, διαψεύδοντας τις συκοφαντικές κατηγορίες για δημιουργία σχίσματος.

Πρεσβύτερος

Αναστάσιος Γκοτσόπουλος
Εφημέριος Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών
τηλ. 6945-377621
e-mail : agotsopo@gmail.com

Πάτρα 7 . 9 . 2010


Από την Πάτρα στο Sisatovac
της Β. Σερβίας


Πολύ σπάνια μια τριήμερη εκδρομή 1.500 km μακριά από την πόλη σου, σε κάποιους που μέχρι χθες ήταν εντελώς άγνωστοι (μάλιστα αλλοεθνείς και αλλόγλωσσοι) μπορεί να σου προσφέρει τόσα πολλά που να χαραχθούν πολύ βαθιά στα εσώψυχά σου.


Αυτό συνέβη σε τέσσερις κληρικούς και δύο λαϊκούς ταξιδεύοντας στην Ι. Μονή Sisatovac της Β. Σερβίας (30 km πριν από τα Κροατικά σύνορα, στη Βοϊβοδίνα). Ήμουν μαζί με τους αρχιμανδρίτες π. Παύλο Δημητρακόπουλο, π. Αυγουστίνο Σιάρρα και π. Ιγνάτιο Καλαϊντζόπουλο, καθώς και με το θεολόγο Παύλο Καλλίκα και το γιο μου Κωνσταντίνο Γκοτσόπουλο, μαθητή Γυμνασίου. Από διάφορα μέρη της Ελλάδος (Φλώρινα, Βόλο, Αθήνα, Πειραιά και Πάτρα) με την άδεια των Ποιμεναρχών μας ξεκινήσαμε για την Εκκλησία της Σερβίας με σκοπό να εορτάσουμε σε ένα από τα βορειότερα μοναστήρια της Σερβίας το «Πάσχα του καλοκαιριού», την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που με το παλαιό ημερολόγιο (που ακολουθούν οι Σλαβικές Εκκλησίες) εορτάσθηκε το Σάββατο 28 Αυγούστου.
Γιατί τόσο μακριά, στην Ι. Μ. Sisatovac ; Διότι εκεί είναι ο τόπος διαμονής ενός αγωνιστού Επισκόπου, του Ράσκας και Πρισρένης Αρτεμίου (Ραντοσάβλιεβιτς), ο οποίος από το 1991 μέχρι τις 5 Μαΐου 2010 ποίμαινε την πολύπαθη περιοχή Κοσσόβου και Μετοχίων. Με τον Επίσκοπο Αρτέμιο δεν υπήρχε κάποια προσωπική γνωριμία μέχρι πρόσφατα . είχα ακούσει απλώς το όνομά του και τίποτα περισσότερο. Τελευταία, με την περιπέτειά του τον γνώρισα από τα λίγα και σύντομα κείμενά του, που έχουν δημοσιευθεί στα ελληνικά και από την συγκλονιστική κατάθεσή του ενώπιον του Αρείου Πάγου. Πολύ εντύπωση όμως μου έκαναν, αυξάνοντας το ενδιαφέρον μου για το πρόσωπό του, τα πολλά, μακροσκελή και σκληρά κείμενα των κατηγόρων του – που κάτι θύμιζαν από Θεόφιλο Αλεξανδρείας και Σύνοδο της Δρυός !
Από τα λίγα στοιχεία των τελευταίων μηνών και πριν τον γνωρίσω στη Σερβία προέκυπτε με βεβαιότητα ότι :
1) ο Επίσκοπος Αρτέμιος έχει φρόνημα ανδρείο, χαρακτήρα ασυμβίβαστο, ήθος εκκλησιαστικό και πνεύμα γνήσια πατερικό, και
2) προφανέστατα ισχυροί παράγοντες – πολιτικοί και εκκλησιαστικοί – με προσχηματικές κατηγορίες και χωρίς δίκη τον εκδίωξαν από την Επαρχία του και τον υποχρέωσαν σε εξορία και αυτός υπάκουσε και συμμορφώθηκε πλήρως στην διαπραχθείσα σε βάρος του αδικία.
Αυτά τα δύο στοιχεία μας ώθησαν να ταξιδέψουμε στη Σερβία, να τον επισκεφθούμε, να εορτάσουμε μαζί του και με την απλή παρουσία μας να του συμπαρασταθούμε στον πειρασμό που ταλαιπωρεί αυτόν και τα πνευματικά του παιδιά.

Βρεθήκαμε λοιπόν μετά από πολύωρο ταξίδι στον εθνικό δρυμό Fruska Gora της Βοϊβοντίνας (Β. Σερβία) με τα 17 μοναστήρια. Ένα από αυτά είναι και η Ι. Μ. Γενεθλίου της Θεοτόκου στο Sisatovac, όπου με την κανονική άδεια του Επισκόπου Srem (το ιστορικό Σίρμιο με τις Τοπικές Συνόδους και τα φιλοαρειανικά Σύμβολα Πίστεως) κ. Βασιλείου, την παραμονή της εορτής της Παναγίας, Παρασκευή 14/27 Αυγούστου, λάβαμε μέρος στον Εσπερινό και τον Όρθρο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, όπως προβλέπει το τυπικό των σλαβικών Εκκλησιών.

Την επόμενη μέρα το πρωί, μετά την ακολουθία των Ωρών, συμμετείχαμε μαζί με τον Καθηγούμενο της Ι. Μονής π. Βαρσανούφιο και δύο διακόνους (π. Δαμιανό και π. Ματθαίο) στην Αρχιερατική Θ. Λειτουργία που τέλεσε ο Επίσκοπος Αρτέμιος. Έψαλαν πολύ όμορφα δύο χοροί μοναχών και μοναζουσών. Στο τέλος της ο Σεβασμιώτατος Αρτέμιος μίλησε για το νόημα της εορτής και παρουσίασε τους εξ Ελλάδος επισκέπτες. Εκ μέρους μας αντιφώνησε ο αρχιμ. π. Παύλος, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε : «Όταν πληροφορηθήκαμε από τα ΜΜΕ και τον εκκλησιαστικό τύπο στην Ελλάδα για την τραγική δοκιμασία, την οποία τώρα διανύει ο Σεβασμιώτατος Αρτέμιος, εννοώ την άδικη και κατευθυνόμενη από ξένες δυνάμεις απομάκρυνση και παύση του από τα ποιμαντικά του καθήκοντα, πονέσαμε από τα βάθη της καρδιάς μας … πειθαρχήσαμε στην εντολή του Απ. Παύλου ο οποίος λέει : «εάν πάσχει ένα μέλος τότε συμπάσχουν όλα τα μέλη» και επειδή και εμείς μαζί σας είμαστε ένα Σώμα, είμαστε μέλη του αυτού Σώματος του Χριστού, πονέσαμε, συγκλονιστήκαμε γι’ αυτό το γεγονός και κάναμε τον κόπο να έρθουμε εδώ και να δούμε από κοντά τη δοκιμασία αυτή του Σεβασμιωτάτου. Η μεγάλη υπομονή του μας συγκλονίζει. Τα εξαίσιο και τεράστιο ποιμαντικό έργο που έχει παρουσιάσει σε μερικές δεκαετίες μας κάνει να τον σεβόμαστε από την Ελλάδα και να τον θεωρούμε σαν μια μεγάλη πατερική μορφή. Γιατί πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο Σεβασμιώτατος Αρτέμιος ακολουθεί τη γραμμή των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας μας και όπως οι Άγιοι Πατέρες μας διώχθηκαν και συκοφαντήθηκαν και πέρασαν μεγάλες δοκιμασίες έτσι και ο Σεβασμιώτατος Αρτέμιος ακολουθώντας τη γραμμή των Πατέρων υφίσταται μια μεγάλη δοκιμασία και σηκώνει ένα μεγάλο σταυρό. Και αποδεικνύεται ο μόνος, ο μόνος άξιος συνεχιστής του Γέροντός του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς.

Σεβασμιώτατε, είστε παράδειγμα προς μίμησιν, εμπνεόμεθα από την υπομονή σας και την καρτερία που δείχνετε σε αυτή τη δοκιμασία. Ευχηθείτε να σας μιμηθούμε έστω και στο ελάχιστο. Εμείς δεν θα σας ξεχάσουμε ποτέ στην Ελλάδα και θα προσευχόμαστε στον Κύριό μας και στην Παναγία μας, της οποίας την Κοίμηση εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας, να σας δίνει κουράγιο και δύναμη και φωτισμό, να σας καθοδηγεί και σας και το ποίμνιό σας προς την Βασιλεία των Ουρανών. Αμήν»

Ενδεικτικό του ήθους του Σεβ. Αρτεμίου είναι το γεγονός ότι τις ανωτέρω επαινετικές αναφορές του π. Παύλου στο πρόσωπό του κατά τη μετάφραση στα σερβικά δεν τις απέδωσε επακριβώς αλλά τις … στρογγυλοποίησε ! Τη φράση «αποδεικνύεται ο μόνος, ο μόνος άξιος συνεχιστής του Γέροντός του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς» την οποία ο π. Παύλος τόνισε με ιδιαίτερη έμφαση, ο Σεβασμιώτατος την απέδωσε στα σερβικά ως εξής : «είναι ένας από τους μαθητές του Γέροντός του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς» !

Μετά τη Θ. Λειτουργία, στην τράπεζα της Ι. Μονής παρατέθηκε σε όλους τους πιστούς πρωινό και λίγο αργότερα πλούσιο γεύμα. Η τράπεζα ολοκληρώθηκε με ύμνους και πατριωτικά τραγούδια για το Κόσσοβο, με τα οποία πολλά μάτια δάκρυσαν …

Ακολούθως είχαμε την εξαιρετική τιμή και ευλογία μέχρι αργά το βράδυ να μας συνοδεύσει ο Σεβασμιώτατος στο προσκύνημα σε πολλά από τα ιστορικά μοναστήρια του Fruska Gora (Αγ. Τριάδος Jazak, Αγ. Νικολάου Hopovo, Ευαγγελισμού Krusendol, Αγ. Σκέπης M. Remeta, Greteq κ.α.), τα οποία ζουν μια εξαιρετική πνευματική άνθιση.

Την επόμενη μέρα, Κυριακή 16/29 Αυγούστου, ταξιδέψαμε πρωί-πρωί περισσότερο από 200 km και βρεθήκαμε στα Σερβορουμανικά σύνορα στην Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου Μesic στο Vrsac, όπου με την άδεια του Επισκόπου Βανάτου Νικάνορος συμμετείχαμε στην Αρχιερατική Θ. Λειτουργία που τέλεσε ο Επίσκοπος Αρτέμιος. Στο τέλος της Θ. Λειτουργίας ομίλησε πάλι ο Σεβασμιώτατος και εκ μέρους των εξ Ελλάδος κληρικών αντιφώνησα λέγοντας : «Ήρθαμε από την Ελλάδα με τις ευχές των Ποιμεναρχών μας για να εορτάσουμε μαζί με τον Σεβασμιώτατο και μαζί με σας τη μεγάλη εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, χθες στο Sisatovac και σήμερα εδώ στην ιστορική αυτή Ι. Μονή (του Τιμίου Προδρόμου Mesic - Vrsac). Στην Ελλάδα την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου την ονομάζουμε «Πάσχα του καλοκαιριού», διότι έχει η εορτή αυτή τον σταυροαναστάσιμο χαρακτήρα, έχει τη χαρμολύπη του Πάσχα. Μας προκαλεί ασφαλώς θλίψη, διότι έχουμε θάνατο, τον θάνατο της Παναγίας μας, αλλά ταυτόχρονα ψέλνουμε πανηγυρικά «εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλειπες Θεοτόκε». Η Παναγία παραμένει μαζί μας, γι’ αυτό και χαιρόμαστε και πανηγυρίζουμε την εορτή, όπως και στην Ανάσταση του Κυρίου μας.

Ιδιαίτερα όμως στο Sisatovac και εδώ, μαζί με τον Σεβασμιώτατο, καταλαβαίνουνε περισσότερο αυτή τη χαρμολύπη της εορτής. Διότι ο Σεβασμιώτατος σηκώνει ένα σταυρό, βρίσκεται σταυρωμένος, αλλά ταυτόχρονα αυτός ο σταυρός είναι και η δόξα του. Και ο Σταυρός του Κυρίου μας, ο ίδιος ο Σταυρός, αποτελεί τη δόξα Του. Ο Σταυρός είναι ο θρόνος του Κυρίου μας, είναι η δόξα του Χριστού μας. Ο Κύριός μας πριν σταυρωθεί είπε προφητικά «καγώ εάν υψωθώ πάντας ελκύσω προς εμαυτόν». Θα μπορούσα να πω ότι το ίδιο συμβαίνει και με τον Σεβασμιώτατο : Η ταπείνωση και ο διωγμός αποτελούν τη δόξα του. Και όπως ο Χριστός μάζεψε κοντά του όλο τον κόσμο με τον Σταυρό, αυτό ζήσαμε χθες στην Ι. Μ. Sisatovac και σήμερα εδώ : πολύς κόσμος, μικρά παιδιά και μεγάλοι, πολύ νέος κόσμος, από πολλά μέρη της Σερβίας και όχι μόνο, ήρθαν να πάρουν την ευχή του και να συμμετάσχουν στο σταυρό και τη δόξα του Σεβασμιωτάτου.

Μαζί με το Σεβασμιώτατο υπάρχουν και πολλοί Κυρηναίοι που σηκώνουν μαζί του το σταυρό : είναι τα πνευματικά του παιδιά …

Εύχεσθε Σεβασμιώτατε, να μας αξιώσει ο Θεός και εμείς να δίνουμε τη μαρτυρία Ιησού Χριστού και σύντομα να μας αξιώσει ο Κύριος να εορτάσουμε και την ανάστασή του στο πρόσωπό σας. Αμήν»

Στη συνέχεια, μετά την πλούσια τράπεζα, ξεκινήσαμε μαζί με τον Επίσκοπο για το Valievo, για να καταλήξουμε μετά από μια διαδρομή μέσα σε πυκνό δάσος στην περιοχή Lelic, όπου στην ομώνυμη Ι. Μονή αξιωθήκαμε να προσκυνήσουμε το σκήνωμα του Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς (+1956). Λίγο πιο κάτω, στο ίδιο χωριό, βρίσκεται η περίφημη Ι. Μ. Celie, όπου ο Αγ. Ιουστίνος Πόποβιτς, ο Νέος Ομολογητής, έζησε εξόριστος και πολλές φορές υπό περιορισμό από τα τέλη της δεκαετίας του 1940 μέχρι την εορτή του Ευαγγελισμού του 1979, οπότε και εκοιμήθη. Στην Ι. Μονή Celie βρίσκεται και ο τάφος του, που είναι πηγή χαρίτων παντοδαπών.

Το χωριό Lelic είναι και ο τόπος καταγωγής του Επισκόπου Αρτεμίου και δεν θα ήταν υπερβολικό να λέγαμε ότι το μικρό αυτό σερβικό χωριό συνδέεται με τρεις γενιές συγχρόνων Ομολογητών της Ορθοδόξου Πίστεως : Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Αγ. Ιουστίνος Πόποβιτς και Ράσκας και Πρισρένης Αρτέμιος, κατά την πνευματική συγγένεια και το φρόνημα πάππος, πατέρας και εγγονός …

Δυστυχώς η ώρα του αποχωρισμού από τον Επίσκοπο Αρτέμιο έφτασε αργά το βράδυ της Κυριακής !

Ξεκινήσαμε με αρχικό σκοπό να συμπαρασταθούμε σε κάποιον ο οποίος είναι προφανές ότι δεινώς δοκιμάζεται, αλλά, όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, καταλήξαμε εμείς να ωφεληθούμε πολλαπλάσια, πραγματικά να συγκλονιστούμε, τόσο που δεν ήταν λίγες οι φορές που δακρύσαμε … Συμμαζεύοντας λίγο τις εμπειρίες μας από το σύντομο αυτό προσκύνημα σε αγιασμένους τόπους και ανθρώπους θα μπορούσαμε ενώπιον Θεού και ανθρώπων να ομολογήσουμε :

1. Έχουμε την ακράδαντη βεβαιότητα - πέρα από επιζήμιους ψευτοσυναισθηματισμούς - ότι γνωρίσαμε ένα χαριτωμένο άνθρωπο, στον οποίο είναι έκδηλα τα σημεία του Πνεύματος του Αγίου. Εδώ έγκειται και το «μυστικό» της αναδείξεώς του σε πολύτεκνο και καλλίτεκνο πνευματικό πατέρα 200 περίπου μοναχών και μοναζουσών, αλλά και του σεβασμού και της αγάπης του απλού λαού του Θεού στο πρόσωπό του ! και ασφαλώς χαριτωμένος άνθρωπος χωρίς να αδικηθεί, να συκοφαντηθεί και να πονέσει πολύ δεν μπορεί να υπάρχει !

2. Η παρουσία του κόσμου στην Ι. Μ. Sisatovac ήταν αξιοθαύμαστη ! Ο λαός του Θεού προερχόμενος από μακριά (Βελιγράδι, Novi Sad, Nis, ακόμα και από το Κόσσοβο) ξεπέρασε κατά πολύ τα 350 άτομα (στο γεύμα έμειναν 250 άτομα που κάθισαν σε δύο δόσεις γιατί δεν χωρούσαν σε μία τραπεζαρία!). Το εντυπωσιακό ήταν η συμμετοχή νέων ανθρώπων και νέων ζευγαριών. Και μόνο η παρουσία 40 μικρών παιδιών αποδεικνύει σε κάθε καλόπιστο την ποιμαντική δουλειά που έχει γίνει από τον Επίσκοπο Αρτέμιο ! Είναι προφανές ότι για τον Επίσκοπο Αρτέμιο ποίμνιο δεν ήταν μόνο οι μοναχοί του, όπως τον ειρωνεύτηκαν κάποιοι, αλλά η ποιμαντική του μέριμνα αγκάλιαζε και τις οικογένειες και μάλιστα τις νέες οικογένειες. Άλλωστε 200 μοναχοί προφανώς βγήκαν από οικογένειες μέσα στον κόσμο …

Ίσως αυτή η παρουσία του λαού του Θεού κάνει κάποιους να μην μπορούν ακόμα να ησυχάσουν, και έτσι ανήμερα της Παναγίας δημοσίευσαν σε πολιτική εφημερίδα του Βελιγραδίου ότι ο Αρτέμιος θα κάνει νέα Μητρόπολη το Sisatovac ! Άλλοι πάλι προτείνουν τον εγκλεισμό του σε δωμάτιο του Πατριαρχείου στο Βελιγράδι για να τον απομονώσουν από τον κόσμο !

3. Και αν η πνευματική πατρότητα 200 μοναχών είναι αξιοζήλευτη, η παρουσία 70 υπό επιτίμιο μοναχών και μοναζουσών από τα μοναστήρια του Κοσσόβου στη Θ. Λειτουργία στην Ι. Μ. Sisatovac ήταν συγκλονιστική. Ο αξιοσέβαστος ηγούμενος της ιστορικής Ι. Μ. Αρχαγγέλων (Cerna Reka-Μαύρο Ποτάμι) π. Νικόλαος με τη βροντερή σιωπή του κατήγγειλε ενώπιον Θεού και ανθρώπων την αδικία, υπομένοντάς την καρτερικά. Να ομολογήσω ότι με πολύ δυσκολία μπόρεσα κατά τη διανομή του αντιδώρου να απευθύνω σε τέτοιους μοναχούς και μοναχές το «ευλογία Κυρίου και έλεος αυτού έλθοι εφ’ υμάς» αναλογιζόμενος ότι το «έλλαττον υπό του κρείττονος ευλογείται» και όχι το αντίστροφο …

Συμμερίζομαι και εγώ τη σκέψη πολιού και εμπείρου στην πνευματική ζωή Γέροντος ο οποίος είπε για την περίπτωση των μοναχών αυτών : «καλά οι υπεύθυνοι δεν σκέφτονται τον ενώπιον του Παντοδυνάμου αναστεναγμό τόσων μοναχών ; πώς μπορούν και κοιμούνται ήσυχοι ; »

4. Για να γίνει αντιληπτή η θυσιαστική αγάπη των τεσσάρων μοναχών (μόνο σε αυτούς εδόθη η άδεια να παραμείνουν κοντά στον Σεβ. Αρτέμιο !), οι οποίοι άφησαν την μοναστική τους ησυχία για να ακολουθήσουν τον Γέροντα τους στην εξορία, στην Ι. Μ. Sisatovac, θα αναφέρω μόνο ένα περιστατικό : ζήτησα να δω κάτι στο internet και ο διάκονος με πήγε στο «κελί» του. Μόνο καλογερικό κελί δεν ήταν! Ένας τεράστιος χώρος, μάλλον ως αποθήκη θα χρησιμοποιείτο παλαιότερα, και στη μία άκρη ήταν ένα απλό κρεβάτι και μπροστά σε αυτό ένα τραπέζι με τον υπολογιστή και πολλά βιβλία. Ελλείψει καρεκλών κάθισε και αυτός και εγώ στο κρεβάτι. Δεν υπήρχε στρώμα, παρά μόνο δύο λεπτές κουβέρτες και ένα σεντόνι. Στην άλλη άκρη του μεγάλου αυτού χώρου ένα στρώμα καταγής και μπροστά σε αυτό ένα τραπέζι με βιβλία. Μου εξήγησε ο διάκονος : «δυστυχώς εδώ δεν υπάρχει η άνεση να έχουμε ο καθένας το κελί μας και όπως βλέπεις εγώ έχω κρεβάτι, αλλά δεν έχω στρώμα, ενώ ο αδελφός μου έχει στρώμα και δεν έχει κρεβάτι» !

5. Εάν η εμπειρία μας από την ακτινοβολία του Επισκόπου Αρτεμίου περιοριζόταν μόνο στο Sisatovac θα ήταν λογική η ένσταση ότι εκεί φυσικό είναι να υπάρχει σεβασμός γιατί πρόκειται για τα πνευματικά του παιδιά, τα οποία τον αγαπούν και τον σέβονται. Και όμως τον ίδιο βαθύτατο σεβασμό στο πρόσωπο του Επισκόπου Αρτεμίου είδαμε και από όλες τις συνοδείες στα μοναστήρια που επισκεφθήκαμε και δεν ήσαν πνευματικά του παιδιά ! Ο ανυπόκριτος σεβασμός του σερβικού μοναχισμού, αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη μαρτυρία του ανόθευτου Ορθόδοξου φρονήματος του Επισκόπου Αρτεμίου και οι οποιεσδήποτε αφ’ υψηλού συκοφαντικές κατηγορίες για απόκλιση από την Ορθόδοξη πίστη και ζωή είναι αναμενόμενο να μην βρίσκουν καμία ανταπόκριση στην εκκλησιαστική συνείδηση του σερβικού λαού.

6. Συμπερασματικά : Είναι προφανές ότι η παρουσία και η ποιμαντική δράση του Επισκόπου Αρτεμίου ήταν κάρφος στο μάτι του διαβόλου. Ο διάβολος φθόνησε το έργο του και μεθόδευσε την εξόντωσή του. Φαίνεται ότι ο μισόκαλος νίκησε και θριάμβευσε στέλνοντας στην εξορία τον ποιμένα και διασκορπίζοντας τα πρόβατα, όπως τότε που κατέφερε να σταυρώσει τον «καλό Ποιμένα», το πρότυπο του Ποιμενάρχου Αρτεμίου. Αλλά η εκκλησιαστική ιστορία μας έχει διδάξει ότι τον τελευταίο λόγο τον έχει πάντα η Αλήθεια, δηλ. ο Χριστός. Τα παραδείγματα του Ι. Χρυσοστόμου και πολύ πρόσφατα του Αγ. Νεκταρίου τι άλλο αποδεικνύουν ; Και ας είμαστε βέβαιοι ότι «οίδε Κύριος ευσεβείς εκ πειρασμού ρύεσθαι» και «ου βραδύνει ο Κύριος της επαγγελίας». Άλλωστε δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι ήδη η Χάρις του Θεού τον Επίσκοπο Αρτέμιο τον δοξάζει αναδεικνύοντας σε σύγχρονο Ομολογητή. Η αυτή Χάρις αξιοποίησε την περιπέτεια του, ώστε στην μεν Σερβία να «αποκαλυφθώσι εκ πολλών καρδιών διαλογισμοί», ενώ στην Ελλάδα πολλοί που ζούσαμε με ψευδαισθήσεις να προσγειωθούμε στην τραγική, δυστυχώς, πραγματικότητα ! και ο νοών νοείτω !

 

ΣΥΝΤΟΜΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΡΤΕΜΙΟΥ

Ο Επίσκοπος Αρτέμιος (Ραντοσάβλιεβιτς) γεννήθηκε στο χωριό Lelic του Valievo στις 15.1.1935. Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου και στη συνέχεια παρακολούθησε μεταπτυχιακά προγράμματα στο Παρίσι και στην Αθήνα όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στον τομέα Δογματικής με θέμα «Το μυστήριο της σωτηρίας κατά τον Άγ. Μάξιμο τον Ομολογητή». Από νεαρής ηλικίας συνδέθηκε με τον Αγ. Ιουστίνο Πόποβιτς, μεγάλο Θεολόγο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ο οποίος ζούσε εξόριστος και υπό περιορισμό στην Ι. Μονή Τσέλιε (στον τόπο καταγωγής του Επισκόπου Αρτεμίου). Από τον Όσιο Ιουστίνο ο Αρτέμιος πήρε την αυστηρή προσήλωση στην πατερική παράδοση, το ακραιφνές εκκλησιαστικό φρόνημα και την ασκητική ζωή, στοιχεία τα οποία τον ακολουθούν μέχρι σήμερα στη ζωή του.

Το 1960 εκάρη μοναχός στην Ι. Μ. Τσέλιε από τον Όσιο Ιουστίνο Πόποβιτς. Ακολούθως χειροτονήθηκε διάκονος και το 1964 πρεσβύτερος από τον ανηψιό του Αγ. Νικολάου, Επίσκοπο Σάμπατς Ιωάννη (Βελιμίροβιτς). Υπηρέτησε για λίγο ως καθηγητής στην Ιερατική Σχολή της Πρισρένης και το 1978, επιλέγοντας το μοναστικό βίο, μεταβαίνει στην ιστορική Μονή των Αρχαγγέλων (Μαύρο Ποτάμι) του Κοσσόβου, την οποία αναστηλώνει και επανδρώνει με νέους μοναχούς. Διετέλεσε ηγούμενός της μέχρι το 1991, οπότε η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Σερβίας τον εξέλεξε Μητροπολίτη Ράσκας και Πρισρένης, στην πλέον ιστορική αλλά και συνάμα ευαίσθητη Επαρχία της Σερβικής Εκκλησίας.

Αποφεύγοντας εκ πεποιθήσεως την εξωστρεφή εκκλησιαστική πρακτική (π.χ. επισκέψεις - διαλέξεις στην Ελλάδα κοκ) είχε περιορίσει την διακονία του ως καλός ποιμήν στην Επαρχία του με αξιοθαύμαστα αποτελέσματα. Και μόνο το γεγονός ότι χειροτόνησε κληρικούς ή έκαρε μοναχούς 300 περίπου πνευματικά του παιδιά αποδεικνύει τη σοβαρότητα και το βάθος της ποιμαντικής του εργασίας ! Αυτός όμως ο τρόπος ποιμαντικής διακονίας είχε ως συνέπεια να μην είναι ιδιαίτερα γνωστός στους ελληνικούς εκκλησιαστικούς κύκλους στο βαθμό που ήσαν οι λοιποί Σέρβοι ελληνομαθείς Ιεράρχες οι οποίοι ασχολήθηκαν στον ακαδημαϊκό κυρίως χώρο [πρ. Ερζεγοβίνης Αθανάσιος (Γιέφτιτς), Μαυροβουνίου Αμφιλόχιος (Ράντοβιτς) και Μπάτσκας Ειρηναίος (Μπούλοβιτς)].

Ως μαθητής του Οσίου Ιουστίνου και ακριβής τηρητής της παρακαταθήκης του, αγωνίστηκε με την τεκμηριωμένη γραφίδα και τον πειστικό λόγο ιδιαίτερα εναντίον της, κατά τον Αγ. Ιουστίνο, «παναιρέσεως» του Οικουμενισμού. Υπέγραψε και αυτός την «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού». Σε αυτόν οφείλεται παλαιότερη απόφαση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Σερβίας για έξοδο από το ΠΣΕ. Είναι πασιφανές ότι με τον Αρτέμιο στην Ιεραρχία δεν θα ήταν εύκολο να μεθοδευτεί πρόσκληση στον Πάπα να επισκεφθεί επίσημα τη Σερβία το 2013.

Επί πλέον δε, ως «καλός ποιμένας» λόγω της εκδιώξεως των σερβικών κρατικών αρχών από τις Δυνάμεις του ΝΑΤΟ και ακολούθως της ανακηρύξεως της αυτονομίας του Κοσσόβου, ο Επίσκοπος Αρτέμιος ανέλαβε και εθναρχικό ρόλο για τους εναπομείναντες στο Κόσσοβο Σέρβους και αγωνίστηκε με κάθε μέσο για την προστασία της Σερβικής χριστιανικής πολιτιστικής κληρονομιάς στην επαρχία του, το μαρτυρικό Κοσσυφοπέδιο. Ας μη λησμονούμε ότι ο μοναδικός σερβικός θεσμός εκεί είναι η Εκκλησία, η οποία φέρει και την ευθύνη της προστασίας του σερβικού πληθυσμού.

Ο αγώνας του αυτός τον έφερε πολλές φορές σε οξεία αντιπαράθεση με τις Δυνάμεις που θέλησαν να αλλάξουν το status quo της περιοχής [χαρακτηριστική είναι η εκ μέρους του υποβολή μηνύσεως στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (2004) εναντίον των δυνάμεων της KFOR (Αγγλίας, Γαλλίας, Γερμανίας και Ιταλίας) διότι με την προκλητική ανοχή τους επέτρεψαν στους Αλβανούς να καταστρέψουν δεκάδες χριστιανικά μνημεία]. Ο Επίσκοπος Ράσκας τήρησε αυστηρή και συνεπή γραμμή στο θέμα του Κοσσόβου, ερχόμενος σε αντίθεση και με την πολιτική ορισμένων Σέρβων, οι οποίοι αρνούνται μεν λεκτικά την ανεξαρτησία του Κοσσόβου, αλλά εν τοις πράγμασι προωθούν την «ήπια αναγνώρισή» της.

Είναι λοιπόν προφανές ότι με μια τέτοια πνευματική προσωπικότητα στο πηδάλιο της Εκκλησίας στο Κόσσοβο δεν θα ήταν εύκολες οι όποιες μεθοδεύσεις, ενώ η εκθρόνιση και η εξορία του από το Κόσσοβο θα έλυνε τα χέρια τους. Έτσι εξηγείται ότι από τα μέσα του Ιανουαρίου 2010 στην πόλη Πεκίου (δυτικό Κοσσυφοπέδιο) σε επίσημη συνάντηση πού αφορούσε θέματα ασφαλείας, αξιωματικός της ΚFOR ανήγγειλε στους συμμετέχοντες ότι είναι βέβαιο πώς ο Επίσκοπος Ράσκας-Πρισρένης Αρτέμιος σύντομα θα απομακρυνθεί από το θρόνο του και στη θέση του θα οριστεί άλλος Επίσκοπος, ὁ οποίος θα είναι πιο ανοιχτός για συνεργασία και διάλογο με τη Δύση (Julia Gorin, Totalitarianism In Service To The West, http://www.juliagorin.com/wordpress/?p=2324). Έτσι εξηγείται και ο ενθουσιασμός του ειδικού εντεταλμένου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Κόσσοβο Pieter Feith (του οποίου έργο είναι η βοήθεια στην σύσταση του νέου κράτους του Κοσσόβου και η προώθηση της ανεξαρτησίας του, με επιστράτευση δυτικών κεφαλαίων, γνώσεων και προσωπικού) ο οποίος χαιρέτησε την «συνταξιοδότηση» του Επισκόπου Αρτεμίου. Μιλώντας για την κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 22-6-2010 ο κ. Feith δήλωσε: «Η αλλαγή της θρησκευτικής ηγεσίας στο Κόσσοβο και η μετάβαση προς μια περισσότερο μετριοπαθή προσέγγιση στο θέμα του Κοσσυφοπεδίου είναι επίσης μια άλλη θετική εξέλιξη» (http://www.eusrinkosovo.eu/?id=20&n=39). (Πιο αναλυτικά για την κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο μετά την απομάκρυνση του Ποιμενάρχου Αρτεμίου βλ. συνέντευξη π. Συμεών στον Αντιφωνητή, http://www.impantokratoros.gr/laos_kosovo_orfanepse.el.aspx).

Όμως ούτε η προσήλωση του Σεβ. Αρτεμίου στην εκκλησιαστική παράδοση, ούτε ο αγώνας του για την προστασία του ποιμνίου του και της θρησκευτικής, εθνικής και πολιτιστικής του κληρονομιάς θα μπορούσαν να αναφέρονται ως λόγοι εκθρονίσεως και εξορίας ! Γι’ αυτό οι αρμόδιοι επινόησαν μία άλλη μεθόδευση : κατηγόρησαν τον στενό του συνεργάτη και πρωτοσύγκελό του π. Συμεών Βιλόφσκι για «κατάχρηση εξουσίας» και ότι δήθεν έδωσε εντολή στον ταμία της Μητροπόλεως να πληρώσει ποσό 350.000 ευρώ σε εργολάβο για εργασίες που τάχα δεν πραγματοποίησε και έτσι παρουσίασαν τον Επίσκοπο Αρτέμιο ως μη ικανό να διοικήσει τη Μητρόπολή του ! Ο πρωτοσύγκελος λοιπόν π. Συμεών Βιλόφσκι βρέθηκε υπό κατηγορία με σκοπό να πληγεί ο Μητροπολίτης Αρτέμιος ! [Αξίζει να σημειωθεί για να γίνει αντιληπτή η μεθόδευση ότι ο Άρειος Πάγος που εξέτασε την υπόθεση του π. Συμεών με την 1410/2010 απόφαση έκρινε τη δίωξή του από τις σερβικές Αρχές για οικονομικά σκάνδαλα ως προσχηματική και απέρριψε το αίτημα για έκδοσή του. Στην απόφαση αναφέρεται ότι ο π. Συμεών διώκεται για τα θρησκευτικά και εθνικά του φρονήματα και οι απαγγελθείσες σε βάρος του κατηγορίες για οικονομικά σκάνδαλα είναι προσχηματικές και αποβλέπουν στην ηθική εξόντωσή του «προκειμένου να επιτευχθεί η καταστολή των αντιδράσεών του και η έκφραση δημοσίως των αντιθέτων απόψεών του σε ζητήματα θεολογικά … και σε ζητήματα που αφορούν την προστασία των Σέρβων στην περιοχή του Κοσσόβου καθώς και σε θέματα προστασίας των σερβικών ορθοδόξων εκκλησιών και η εναντίωση του στις πρωτοβουλίες της αλβανικής διοίκησης στο Κόσσοβο» ! (βλ. αναλυτικά την ανωτέρω συνέντευξη του π. Συμεών (http://www.impantokratoros.gr/laos_kosovo_orfanepse.el.aspx)  και τη δήλωσή του «Γιατί διώκομαι» http://thriskeftika.blogspot.com/2010/07/blog-post_4162.html)].

Με αυτή τη μεθόδευση, που δεν αντέχει στη βάσανο εκκλησιαστικού δικαστηρίου, ο Επίσκοπος Αρτέμιος κηρύχθηκε έκπτωτος την 2α Μαΐου 2010, χωρίς να δικαστεί ούτε σε πρώτο ούτε και σε δεύτερο βαθμό, όπως επιτάσσουν οι Ι. Κανόνες. Και όχι μόνο αυτό, αλλά τον υποχρέωσαν να φύγει από τη Μητρόπολή του, το Κόσσοβο, και να διαμένει στο βορειότερο σημείο της Σερβίας (30 km από τα σύνορα με την Κροατία) σε Ι. Μονή που οι ίδιοι καθόρισαν ! Του απαγόρευσαν επίσης να ασκεί και το μυστήριο της εξομολογήσεως και της πνευματικής πατρότητας στα πνευματικά του παιδιά ! Ο Επίσκοπος Αρτέμιος παρά το γεγονός ότι θεωρεί τις αποφάσεις αυτές εντελώς άδικες και αντικανονικές συμμορφώθηκε πλήρως κάνοντας απόλυτη υπακοή για να μη σχίσει το χιτώνα της Αγιοσαββατικής Εκκλησίας, προσμένοντας την έκβαση του πειρασμού από το Θεό.


Δήλωση Επισκόπου Ράσκας και Πρισρένης Αρτεμίου
(7 . 2 . 2010)

«Πού είναι το πρόβλημα ; Στο γεγονός ότι εδώ και δέκα χρόνια επιμόνως και συνεπώς αγωνίζομαι για τον λαό μου στο Κοσσυφοπέδιο και για το Κόσσοβο και τα Μετόχια μέσα στην Σερβία. Αυτή η θέση και η προσπάθεια ενοχλούσε το καθεστώς του Slobodan Milosevic, το νυν καθεστώς του Boris Tadic, και ειδικά την Διεθνή Κοινότητα στην ολοκλήρωση των σχεδίων δημιουργίας του λεγομένου ανεξάρτητου Κοσσυφοπεδίου ως δευτέρου Αλβανικού κράτους στα Βαλκάνια.
Και άλλο: η σαφής και η αποφασιστική στάση μου έναντι του Οικουμενισμού, του Παπισμού και της Παγκοσμιοποιήσεως, έναντι των νεωτεριστών στην ζωή και τη θεολογία, ενοχλούσε και ενοχλεί μερικούς στην Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία, οι οποίοι αυτές τις αρχές και στόχους έχουνε ασπαστεί και κοπιάζουν για την πραγματοποίησή τους.

Έτσι, ενωμένοι όλοι αυτοί τους οποίους εμποδίζω στην εκπλήρωση των ατίμων σκοπών τους, επιτίθενται από κοινού εναντίον μου έτοιμοι να με απομακρύνουν από την θέση μου, είτε να με εξοντώσουν.

Ξέρω, ότι όλοι οι προκάτοχoί μου στον θρόνο της Μητροπόλεως Ράσκας-Πριζρένης, όπως και όλος ο Σερβικός λαός στο Κόσοβο και τα Μετόχια, αιώνες τώρα μαρτυρούσαν και μαρτυρούν με την παραχώρηση του Θεού. Δεν είναι παράξενο που και εγώ έχω την ίδια τύχη.

Οι διώκτες μου μπορούν να μου στερήσουν τον επισκοπικό θρόνο, ακόμα και το επισκοπικό αξίωμα, μπορούν να με ανακηρύξουν άρρωστο, με γεροντική άνοια, ακόμα και παράφρονα, μπορούν να κάνουν και πολλές άλλες ανομίες τις οποίες ούτε μπορώ να φανταστώ. Όλα θα τα αντέξω με την βοήθεια του Θεού.

Παρ΄ όλα αυτά δεν μπορούν να με αναγκάσουν να κάνω το σχίσμα και να διασπάσω τον αγιοσαββίτικο χιτώνα της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, δεν μπορούν να με σπρώξουν στην αγκαλιά του Πάπα Ρώμης, ούτε στην αγκαλιά των ευρωπαίων οικουμενιστών, διότι δεν πρόκειται να υποχωρήσω από τις θέσεις μου.

Όθεν, κραυγαλέα η προσευχή : "Γένοιτο, Κύριε, το έλεός σου εφ΄ ημάς, καθάπερ ηλπίσαμεν επί σε". Αμήν.
Επίσκοπος Ράσκας-Πρισρένης
και Κοσσόβου-Μετοχίων
+ ΑΡΤΕΜΙΟΣ

 Φωτογραφίες από το προσκύνημα βλ. στην ιστοσελίδα :
http://picasaweb.google.com/114573689639273326641/Sisatovac?authkey=Gv1sRgCOb95p2M57rX1QE#
Στο τάφο του Αγ. Ιουστίνου Πόποβιτς στην Ι. Μ. Τσέλιε

Στο τάφο του Αγ. Ιουστίνου Πόποβιτς στην Ι. Μ. Τσέλιε

Στο τάφο του Αγ. Ιουστίνου Πόποβιτς στην Ι. Μ. Τσέλιε

Ο Ρώσος Πρεσβευτής στο Βελιγράδι και ο Επίσκοπος Srem Βασίλειος με τον Επίσκοπο Αρτέμιο (31.8.2010). Η επίσκεψη του Ρώσου πρεσβευτή στο «συνταξιούχο» Επίσκοπο Αρτέμιο υποδηλώνει ασφαλώς το κύρος του Αρτεμίου ακόμα και σήμερα και οπωσδήποτε φανερώνει ότι στην εκδίωξή του από την επαρχία του Κοσσόβου είχαν ενεργό ρόλο οι Δυτικές Δυνάμεις!

Ο Σεβ. Αρτέμιος σε καταστραφέντα από Αλβανούς Ι. Ναό του Κοσσόβου με τον πρωτοσύγκελό του π. Συμεών Βιλόφσκι, πολύτιμο συνεργάτη στους θεολογικούς και εθνικούς του αγώνες στο Κόσσοβο. Δυστυχώς o π. Συμεών είναι ο πρώτος από τα πνευματικά του παιδιά που υπέστη άνευ απολογίας την εξοντωτική τριπλή ποινή καθαιρέσεως, αποσχηματισμού και αφορισμού ! Ο Άρειος Πάγος με την 1410/2010 απόφαση έκρινε τη δίωξή του από τις σερβικές Αρχές για οικονομικά σκάνδαλα ως προσχηματική και απέρριψε το αίτημα για έκδοσή του. Στην απόφαση αναφέρεται ότι ο π. Συμεών διώκεται για τα θρησκευτικά και εθνικά του φρονήματα και οι απαγγελθείσες κατηγορίες για οικονομικά σκάνδαλα είναι προσχηματικές και αποβλέπουν στην ηθική εξόντωσή του π. Συμεών «προκειμένου να επιτευχθεί η καταστολή των αντιδράσεών του και η έκφραση δημοσίως των αντιθέτων απόψεών του σε ζητήματα θεολογικά … και σε ζητήματα που αφορούν την προστασία των Σέρβων στην περιοχή του Κοσσόβου καθώς και σε θέματα προστασίας των σερβικών ορθοδόξων εκκλησιών και η εναντίωση του στις πρωτοβουλίες της αλβανικής διοίκησης στο Κόσσοβο» ! Ιδιαίτερα αποκα-λυπτική είναι η συνέντευξη ο π. Συμεών στην εφημερίδα Αντιφωνητής (www.impantokratoros.gr/laos_kosovo_orfanepse.el.aspx)













Σεβ. Αρτέμιος με τους εξ Ελλάδος επισκέπτες στην αυλή της Ι. Μ. Sisatovac.


«Πριν από δύο χρόνια σε υποδεχθήκαμε στο μοναστήρι ως δόκιμο, σήμερα σε προπέμπουμε στην αιωνιότητα ως Νεομάρτυρα». Με αυτά τα λόγια ο Επίσκοπος Αρτέμιος αποχαιρέτισε στη εξόδιο Ακολουθία τον δόκιμο της Ι. Μ. Αρχαγγέλων Cerna Reka και πνευματικό του παιδί π. Χαρίτωνα, τον οποίον αποκεφάλισαν οι Αλβανοί το 1999. Εδώ κρατώντας την εικόνα του Νεομάρτυρος Χαρίτωνος.

H Ι. Μονή Γενεθλίου Θεοτόκου Sisatovac.

. H Ι. Μονή Αγ. Νικολάου (Βελιμίροβιτς) Lecie – Valievo

44 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κατ’ αρχήν συγχαίρω πάτερ όλη την συνοδεία δια το μακρύ του ταξιδιού και για τον σκοπό της μεταβάσεως. Τα όσα διάβασα με συγκίνησαν. Κρίμα που σήμερα συμβαίνουν τέτοια στην Εκκλησία. Δεν μπορώ να γνωρίζω που υπάρχει το δίκιο. Κατανοώ όμως τον πόνο αυτού του επισκόπου. Χάρηκα όπου τον παρηγορούν με την παρουσία τους πολυπληθείς πιστοί κληρικοί και λαϊκοί, είναι και αυτό μια παρηγοριά. Δυστυχώς η διοικούσα Εκκλησίας πολλές φορές έχει άσπλαχνη συμπεριφορά στα παιδιά της. Μακάρι ο Θεός να φωτίσει όλους τους εμπλεκομένους ώστε να αποδοθεί η δικαιοσύνη.

Ανώνυμος είπε...

Καλά όλα αυτά αλλά ο καθένας επίσκοπος θα πρέπει να πειθαρχεί μόνο στην συνείδησή του ή στις αποφάσεις της Συνόδου της Εκκλησίας;

Ανώνυμος είπε...

Είναι να απορείς μετά από μια εμπειρία της εκκλησιαστικής ιστορίας και σήμερα να επαναλαμβάνονται τα ίδια λάθη. Με προβληματίζει από παλαιά στον αν υπάρχει «συνείδηση» στους χριστιανούς. Όταν διαβάζω για αποφάσεις που εμπεριέχουν καταφανώς την αδικία κλονίζομαι. Όχι προς την πίστη αλλά ως προς αυτούς που είναι η θεματοφύλακες της Αλήθειας του Χριστού.

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια για το κείμενο και τις φωτογραφίες.
Να έχουμε την Ευχή του Επ. Αρτεμίου.

Ανώνυμος είπε...

παπα-Τάσο,
ξύνεις πάλι πληγές πολύ μολυσμένες και βρωμάνε.
ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ

Ανώνυμος είπε...

Στην επίσκεψη αυτή έχει εφαρμογή το χαίρε μετά των χαιρόντων και κλάιε μετά των κλαιόντων ελάχιστοι πάνε 1500 χιλιόμετρα για να συμπαρασταθούν σε διωκόμενο αδελφό και μάλιστα άγνωστο.
Ας το ακούσουν κάποιοι της επιτροπής του Νικοδήμου Γκατζιρούλη που δεν φρόντισαν να πάνε λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας για να του μεταφέρουν την απόφαση της Ιεραρχίας.
Και μόνο για τον κόπο των 1500 χιλιομέτρων παπάδες μου ο Θεός θα σας ανταμείψει. Σας ασπάζομαι.

Ανώνυμος είπε...

Κάπου έπρεπε να γίνει οικονομία ώστε και οι δύο πλευρές να μην τραβήξουν τα άκρα. Ο διχασμοί δεν οδηγούν σε καλό.

Ανώνυμος είπε...

Xαίρετε εν Κυρίω!-Ευχομαι στον πάτερ Αναστάσιο να ζήσει και άλλες τέτοιες εμπειρίες.Αναπαύεται κανείς παρατηρώντας όλες αυτές τις αγωνιζόμενες ''ωραίες'' ψυχές και όλα αυτά τα υπέροχα μέρη .-ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:-Ο διάβολος στις μέρες μας παίζει το τελυταίο του χαρτί[τοχουμε δει όλοι]λόγω της μεγίστης πανουργίας του προς το πλάσμα του Δημιουργού και του μίσους του προς τον Θεό.Υπάρχουν εξουσίες σήμερα και όχι διακονήματα.Οι σχέσεις ανάμεσα στους κόλπους της Εκκλησίας βλέπω είναι σχέσεις ανταγωνιστικές και οχι αδελφικές και με αυτή την ανεπάρκεια θέλουμε να φέρουμε τους κακόδοξους φίλους μας στην ορθόδοξη Πίστη...Ευχομαι το έλεος του θεού να μας καταδιώκει όλους διότι εμείς έχουμε ανάγκη από ταπείνωση οι δε ετερόδοξοι και ετεροθρησκοι από ταπείνωση και κατήχηση.πην

Ανώνυμος είπε...

Παρακαλώ ας δει κάποιος και το ιστολόγιο "Μαθητεία", ας συγκρίνει και ας μη βγάζει εύκολα συμπεράσματα απλά και μόνο επειδή ψάχνει δικαίωση μιας κατασκευασμένης "ορθοδοξίας".

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχουν και σήμερα Ιεράρχες που αντιστέκονται και δεν τα ξεπουλούν όλα για ένα θρόνο και μια σφραγίδα. Και μόνο το ότι για το πιστεύω του δεν υπολογίζει κοσμικές εφήμερες δόξες του αξίζει ένα μπράβο.

ΧΡΩΣΤΗΡ είπε...

Ανώνυμε του 2:44 καλά το λές. Αν κάποιος διαβάσει τα άρθρα της μαθητείας χωρίς να γνωρίζει όλα αυτά τα παραπάνω θα διακρίνει το πνεύμα του Γιέφτιτς και θα καταλάβει από το ύφος του ποιός εισάγει το "μετα-πατερικό πνεύμα" και με ποιό τρόπο ανασκευάζει την ορθοδοξία.
Συγχαρητήρια στους "τρελούς" από την Ελλάδα.

Ανώνυμος είπε...

Πάτερ Αναστάσιε, μας διδάσκετε για μία ακόμα φορά. Να είστε πάντα καλά και αφήστε κάποιους ...στον ύπνο τους

Ανώνυμος είπε...

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΑΔΕΛΦΕ;###-ΤΟ ΣΑΙΤ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΕΒΑΤΑ ΑΠΟ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ.

Ανώνυμος είπε...

π. Αναστάση άφησέ μας στην ησυχία μας και μη μας δημιουργείς τύψεις.
Γιατί ο Αρτέμιος βρέθηκε κοντά στην Κροατία, εσύ θα βρεθείς πάνω από το Παναχαϊκό.
Και να είσαι σίγουρος ότι κανένας δεν θα έρθει να σου συμπαρασταθεί.

Παναγιώτης Τελεβάντος είπε...

Το πιο σημαντικό αποτέλεσμα της προσκυνηματικής επίσκεψης του π. Αναστασίου Γκοτσόπουλου και των άλλων κληρικών και λαικών που επεσκέφθησαν τη Σερβία είναι η διαπίστωση ότι ο Σεβασμιότατος κ. Αρτέμιος ΔΕΝ επιδιώκει με κανένα τρόπο να κάνει ΣΧΙΣΜΑ.

Πειθαρχεί στις αποφάσεις της Ιεραρχίας έστω και αν είναι αντικανονικές και ζητά πάντοτε ευλογία για όλες του τις ενέργειες.

Πρέπει να βρεθεί επομένως τρόπος να επιστρέψει στο Κόσσοβο μαζί με τους μοναχούς και τις μοναχές που τον ακολούθησαν και να του επιτραπεί να είναι ο πνευματικός όσων αναπαύονται να εξομολογούνται κοντά του.

Ηρθε όμως η ώρα να ρωτήσουμε τι γίνεται με το Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημο.

Ο Μακαριότατος, ο Ζακύνθου, ο Μεσογαίας και άλλοι υπεσχέθησαν πολλούς μήνες πριν ότι θα πήγαιναν στο Σεβασμιότατο Αττικής για να βρουν τρόπο να επουλώσουν την αδικία που διεπράχθη πριν 36 χρόνια.

Δεν ακούσαμε τίποτε έκτοτε.

Επισκεψεις σε άλλες ορθόδοξες Εκκλησίες, επισκέψεις σε πρότυπα προτεσταντικά φιλανθρωπικά ιδρύματα, φαγοπότια με τους άθεους κρατούντες, παραλαβή χρυσών κλειδιών από πόλεις, θεατρικές χειρονομίες στη Φλώρινα, μετάβαση στην πάλαι ποτέ διαλάμψασα Σοβιετική Ενωση για να παρακολουθήσουν την εκτόξευση του Σογιούζ κοκ.

Πότε με το καλό θα ευκαιρήσουν ο Μακαριότατος και οι άλλοι Αγιοι συνοδικοί για αν προγραμματίσουν τη μετάβασή τους στην Αυλώνα;

Και καλά ο Αγιος Μεσογαίας έχει την παραίτησή του έτοιμη για να αποκατασταθεί ο Αγιος Αττικής αλλά ο Αγιος Ζακύνθου; Γιατί δεν ενεργεί τα δέοντα;

Αυτού τουλάχιστον η παραίτηση δεν έγινε δεκτή από αγάπη στην Εκκλησία και μόνον για να συνεχίσει ανενόχλητος το πολυσχιδές πνευματικό έργο του.

Ε ! Δεν είναι καιρός να κάνουν κανένα ταξιδάκι στην Αυλώνα;

Το σίγουρο είναι ότι δεν θα χρειαστεί να ταξιδέψουν τόσο μακρυά όσο οι καλοί κληρικοί και οι λαικοί που πήγαν στη Σερβία.

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία.
Μακάρι να μπορούσαμε να πάμε όλοι.
Τάσο οργάνωσε μια τέτοια επίσκεψη.
Αξίζει

Παναγιώτης Τελεβάντος είπε...

Το πιο σημαντικό αποτέλεσμα της προσκυνηματικής επίσκεψης του π. Αναστασίου Γκοτσόπουλου και των άλλων κληρικών και λαικών που επεσκέφθησαν τη Σερβία είναι η διαπίστωση ότι ο Σεβασμιότατος κ. Αρτέμιος ΔΕΝ επιδιώκει με κανένα τρόπο να κάνει ΣΧΙΣΜΑ.

Πειθαρχεί στις αποφάσεις της Ιεραρχίας έστω και αν είναι αντικανονικές και ζητά πάντοτε ευλογία για όλες του τις ενέργειες.

Πρέπει να βρεθεί επομένως τρόπος να επιστρέψει στο Κόσσοβο μαζί με τους μοναχούς και τις μοναχές που τον ακολούθησαν και να του επιτραπεί να είναι ο πνευματικός όσων αναπαύονται να εξομολογούνται κοντά του.

Παναγιώτης Τελεβάντος είπε...

Ηρθε όμως η ώρα να ρωτήσουμε τι γίνεται με το Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημο.

Ο Μακαριότατος, ο Ζακύνθου, ο Μεσογαίας και άλλοι υπεσχέθησαν πολλούς μήνες πριν ότι θα πήγαιναν στο Σεβασμιότατο Αττικής για να βρουν τρόπο να επουλώσουν την αδικία που διεπράχθη πριν 36 χρόνια.

Δεν ακούσαμε τίποτε έκτοτε.

Αλλα είδαμε. Επισκέψεις σε άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, επισκέψεις σε πρότυπα προτεσταντικά φιλανθρωπικά ιδρύματα, φαγοπότια με τους άθεους κρατούντες, παραλαβή χρυσών κλειδιών από πόλεις, θεατρικές χειρονομίες στη Φλώρινα, μετάβαση στην πάλαι ποτέ διαλάμψασα Σοβιετική Ενωση για να παρακολουθήσουν την εκτόξευση του Σογιούζ κοκ.

Πότε με το καλό θα ευκαιρήσουν ο Μακαριότατος και οι άλλοι Αγιοι συνοδικοί για να προγραμματίσουν τη μετάβασή τους στην Αυλώνα;

Και καλά ο Αγιος Μεσογαίας έχει την παραίτησή του έτοιμη για να αποκατασταθεί ο Αγιος Αττικής όπως διαβεβαίωσε αλλά ο Αγιος Ζακύνθου; Γιατί δεν ενεργεί τα δέοντα;

Αυτού τουλάχιστον η παραίτηση δεν έγινε δεκτή - από αγάπη προς την Εκκλησία και μόνον - για να συνεχίσει ανενόχλητος το πολυσχιδές πνευματικό έργο του.

Ε! Δεν είναι καιρός να κάνουν για μια επίσκεψη χρέους στην Αυλώνα;

Το σίγουρο είναι ότι δεν θα χρειαστεί να ταξιδέψουν τόσο μακρυά όσο οι καλοί κληρικοί και οι λαικοί που πήγαν στη Σερβία.

Ανώνυμος είπε...

Όταν κάτι έχει την ευλογία και του επισκόπου το αποτέλεσμα είναι ευλογημένο. Συγχαρητήρια στον Πατρών Χρυσόστομο που στηρίζει τον Ιεράρχη Αρτέμιο την στιγμη που ο τελευταίος βαδίζει τον δύσκολο δρόμο των ομολογητών της Πίστεως και αντιστέκεται στα πολυεθνικά συμφέροντα και στα παιδιαρίσματα των συνεπισκόπων του (Γιέφτιτς , Ράντοβιτς, Μπούλοβιτς).

Φάρος

Ανώνυμος είπε...

Η ΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΤΟΥΝ ΣΤΟΝ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.

Ανώνυμος είπε...

Το κείμενό σας π. Αναστάσιε τα λέει όλα. Ευτυχώς που υπάρχουν κληρικοί με αγωνιστικό φρόνημα και φωτίζουν και μας για διώξεις ευλαβών ομολογητών ιεραρχών. Προσευχή και ικεσία προς τον Τριαδικό Θεό να φωτίσει τους εμπλεκομένους έστω και τώρα για δικαιοσύνη.

Ανώνυμος είπε...

Το σπουδαίον στην όλη αυτήν τραγική υπόθεσιν της εκκλησίας της Σερβίας είναι ότι ο Επίσκοπος Αρτέμιος αν και κατ’ αυτόν αδικημένος πειθαρχεί εις τας αποφάσεις της Συνόδου. Τοιαύτη πρέπει να είναι η συμπεριφορά των επισκόπων υποταγή εις τας αποφάσεις της Αγίας Εκκλησίας. Ας κρατήσουμε τούτο και ας ελπίσουμε η πρόνοια του Αγίου Θεού να επιλύσει το δημιουργηθέν πρόβλημα. Κύριος ο Θεός ας είναι έλεος.

Ανώνυμος είπε...

Παρατήρησα ότι μάλλον πρώτος πρέπει να παρουσίασες το θέμα. Αυτό ίσος να οφείλετε και εις την φιλία σου με τον π. Αναστάσιο. Η διαφορά με τα άλλα Blogs είναι ότι εσύ μας παραθέτεις και σχόλια στις φωτογραφίες. Αυτά τα σχόλια λένε πολλά όπως και η περιγραφή βεβαίως του π. Αναστασίου.
Σεβαστέ π. Αναστάσιε χαίρομαι διότι αν και τα χρόνια πέρασαν έχεις μέσα σου ανεξάντλητο δυναμισμό. Έτσι σε θυμάμαι από τα φοιτητικά χρόνια. Πρωτοπόρος στους αγώνες. Πολλά σου οφείλουν οι αδελφοί Βορειοηπειρώτες. Τώρα π. Αναστάσιε διαβάζω τα βιβλία σου τα άρθρα σου και σε καμαρώνω.
Αγαπητέ Αναστάσιε ιστολόγε, έχεις δώσει και εσύ την καλή σου μαρτυρία σε αγωνιστικό επίπεδο. Τώρα συνεχίζεις τον αγώνα σου και από αυτό το μετερίζι.
Στους Αναστάσιους της Πάτρας εύχομαι καλή δύναμη.
Α.Τ.

Ανώνυμος είπε...

Πάτερ, συγχαρητήρια. Με φρόνημα ορθοοδοξο προχωράτε πάντα... Μας διδάσκετε

Ανώνυμος είπε...

Συνεχίστε και μην πτοείσθε. Η ηττοπάθεια κυριαρχεί. Οδηγητικές μορφές είναι αναγκαίες. Ζει Κύριος ο Θεός.

Ανώνυμος είπε...

Σε σχόλιο άλλου ιστολογίου έγραψανότι μετά την ενθρόνηση του Πατριάρχου θα περάσουν από εκκλησιαστικό δικαστήριο τον πρώην Ράσκας Αρτέμιο. Θα ήθελα αν υπάρχει πληροφόρηση για αυτό το θέμα.

Ανώνυμος είπε...

Ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος και οι συνοδεία του εις Σερβία καλό θα είναι να μην ενθαρρύνουν στα λάθη του τον επίσκοπο Αρτέμιο. Ως προ τί αυτή η συμπαράσταση. Η Ιερά Σύνοδος της Σερβικής Εκκλησίας γνωρίζει περισσότερα, ας χειριστή αυτή την υπόθεση χωρίς επεμβάσεις ελλαδικών.

Ανώνυμος είπε...

Τέτοια ταξίδια αρέσουν στον Θεό διότι είναι παλαιοχριστιανική συνήθεια που σήμερα έχει εγκαταλειφτεί. Οι εκκλησιαστικοί στην εποχή μας προτιμούν τις εθιμοτυπικές επισκέψεις που είναι ανώδυνες.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ ανώνυμε 3:29 θα σε παρακαλούσα να γίνεις πιο συγκεκριμένος.
Η συμπαράσταση αγαπητέ είναι προς Επίσκοπο ο οποίος εκθρονίστηκε χωρίς να δικαστεί σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, ούτε βέβαια καταδικάστηκε, όπως προβλέπουν οι Ι. Κανόνες. Αντίθετα έχει διασυρθεί με συκοφαντικές κατηγορίες. Και όχι μόνο αυτός αλλά και οι συνεργάτες του και πνευματικά του παιδιά.
Πώς σου φαίνεται ότι ιερομόναχος καθαιρέθηκε, αποσχηματίστηκε (ποιος Ι. Κανόνας προβλέπει τέτοια ποινή ;) και αφορίστηκε χωρίς να μπορέσει να απολογηθεί διότι βρισκόταν κρατούμενος στις φυλακές ; και επαπειλούνται καθαιρέσεις και άλλων ιερομονάχων !
Πώς σου φαίνεται ότι οι ΝΑΤΟϊκοί γνώριζαν για την εκθρόνιση του Επισκόπου 5 μήνες πριν πραγματοποιηθεί.
Πώς σου φάνηκε η ικανοποίηση του εκπροσώπου της ΕΕ για το Κόσσοβο από την εκθρόνιση του Σεβ. Αρτεμίου ;
Ασχολήσου σε παρακαλώ αν θέλεις λίγο πιο πολύ με την υπόθεση, διαβάζοντας και τα κείμενα του Επισκόπου Αθανασίου (Γιέφτιτς), διάβασε και το βιβλίο του Thiery για τον Ι. Χρυσόστομο και είμαι σίγουρος ότι θα φύγεις και συ γρήγορα για το Sisatovac …
π. Αναστάσιος

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ ανώνυμε 3:29 θα σε παρακαλούσα να γίνεις πιο συγκεκριμένος.
Η συμπαράσταση αγαπητέ είναι προς Επίσκοπο ο οποίος εκθρονίστηκε χωρίς να δικαστεί σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, ούτε βέβαια καταδικάστηκε, όπως προβλέπουν οι Ι. Κανόνες. Αντίθετα έχει διασυρθεί με συκοφαντικές κατηγορίες. Και όχι μόνο αυτός αλλά και οι συνεργάτες του και πνευματικά του παιδιά.
Πώς σου φαίνεται ότι ιερομόναχος καθαιρέθηκε, αποσχηματίστηκε (ποιος Ι. Κανόνας προβλέπει τέτοια ποινή ;) και αφορίστηκε χωρίς να μπορέσει να απολογηθεί διότι βρισκόταν κρατούμενος στις φυλακές ; και επαπειλούνται καθαιρέσεις και άλλων ιερομονάχων !
Πώς σου φαίνεται ότι οι ΝΑΤΟϊκοί γνώριζαν για την εκθρόνιση του Επισκόπου 5 μήνες πριν πραγματοποιηθεί.
Πώς σου φάνηκε η ικανοποίηση του εκπροσώπου της ΕΕ για το Κόσσοβο από την εκθρόνιση του Σεβ. Αρτεμίου ;
Ασχολήσου σε παρακαλώ αν θέλεις λίγο πιο πολύ με την υπόθεση, διαβάζοντας και τα κείμενα του Επισκόπου Αθανασίου (Γιέφτιτς), διάβασε και το βιβλίο του Thiery για τον Ι. Χρυσόστομο και είμαι σίγουρος ότι αν σκεφτείς και την Παύλεια προτροπή «ει πάσχει εν μέλος συμπάσχει πάντα τα μέλη» θα «φύγεις» και συ γρήγορα για το Sisatovac …
π. Αναστάσιος

Υ.Γ. Η «φυγή» στο Sisatovac δεν γίνεται αποκλειστικά μόνο σωματικά. Πολύ πιο έντονη είναι διά της προσευχής, της νηστείας και άλλων τρόπων που η αγάπη και ο πόνος για τον δοκιμαζόμενο άνθρωπο του Θεού μας οδηγούν.

Ανώνυμος είπε...

Σας ευχαριστώ π. Αναστάσιε δια την ενημέρωση. Χαίρομαι που υπάρχουν ευλαβείς κληρικοί «που το λέει η περδικούλα τους». Μην πτοείσθε για την αγάπη του Χριστού και των ανθρώπων Του αξίζουν τα χιλιόμετρα των αποδημιών για ηθική συμπαράσταση των διωκομένων. Η προσευχές μου το βράδυ θα συνοδεύσουν τον επίσκοπο Αρτέμιο και τον πρεσβύτερο Αναστάσιο... Συνέχεσθε στην πρωτοπορία των αγώνων.
π. Νεόφυτος

Ανώνυμος είπε...

Ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος έχει τις απόψεις του, που είναι σε όλους γνωστές. Αυτός που θα με τρελάνει είναι ο κ. Αναστάσιος Κωστόπουλος, που και αυτός έχει απόψεις, που διαφέρουν από αυτές του π. Α. .
Το πρόβλημά μου είναι πως φιλοξενεί και προβάλει τις απόψεις του π. Α.
Θα τρελαθώωωω !!!!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ ανώνυμε 1:43,
Δεν γνωρίζω κάτι συγκεκριμένο. Ακούγονται πολλά. Ένα είναι βέβαιο αν δεν υπάρξει μετάνοια και αποκατάσταση της δικαιοσύνης, αλλά προσπάθεια με άλλο τρόπο να βγουν από το αδιέξοδο στο οποίο έχουν εγκλωβιστεί θα χειροτερέψουν κατά πολύ τα πράγματα. Και ο Θεός να βάλει το χέρι του !

Γράφεις να περάσουν από δικαστήριο τον Σεβ. Αρτέμιο.
Φοβάμαι ότι θα είναι κωμωδία και συνάμα τραγωδία δίκης – απ’ αυτές που πολλές έχουν ταλαιπωρήσει την Εκκλησία σε παρόμοιες περιπτώσεις (Ι. Χρυσόστομος, Αγ. Νεκτάριος κλπ).
Κάποια – πολύ πρόχειρα – ερωτήματα και σκέψεις :
Θα κληθεί να απολογηθεί ο άνθρωπος για οικονομικά θέματα 9 μήνες αφ’ ότου τον εκδίωξαν από την Επαρχία του ;
Πώς θα απολογηθεί χωρίς να έχει πρόσβαση στους φακέλους των οικονομικών της Μητροπόλεώς του, αφού τώρα 9 μήνες δεν του επιτρέπουν ούτε την είσοδο στην Επαρχία του ;
Τι άραγε έχει απομείνει από τους φακέλους αυτούς ;
Και μην πείτε ότι είμαι καχύποπτος και κακόπιστος. Αν ακούσετε τι συνέβη το Φεβρουάριο στο κτήριο της Μητροπόλεως Ράσκας και το επιβεβαιώσετε από τα video που υπάρχουν στο διαδύκτιο και από τις δηλώσεις του Επισκόπου Αθανασίου (Γιέφτις) θα συμφωνήσετε μαζί μου : Στις 13-2-2010 σε συνεδρίαση της 5μελούς ΔΙΣ (με συμμετοχή Ειρηναίου και Αμφιλοχίου) ανακοινώθηκε στον Σεβ. Αρτέμιο η ήδη ειλημμένη απόφαση ότι τίθεται σε διαθεσιμότητα και διορίζεται άλλος τοποτηρητής, ο Επίσκοπος Αθανάσιος (Γιέφτιτς). Πριν ο Σεβ. Αρτέμιος με τη συνοδεία του προλάβουν να επιστρέψουν στη Μητρόπολη ο Επισκ. Αθανάσιος (Γιέφτιτς) χωρίς να περιμένει την έλευση του Επισκόπου Αρτεμίου κατέλαβε – κυριολεκτικά – τα γραφεία της Μητροπόλεως και εν απουσία του Επισκόπου Αρτεμίου μετέφεραν «15 φακέλους του 1 κιλού» (δήλωση σεβ. Αθανασίου) ! Ούτε στοιχειώδης ευγένεια και έστω αυτό που η κοσμική εθιμοτυπία επιβάλει, την παράδοση-παραλαβή δεν έγινε. Τέτοια φρικτή κατάσταση επικράτησε, που όχι μόνο δεν θυμίζει τίποτα από Σώμα Χριστού , αλλά παραπέμπει σε … (δέστε παρακαλώ http://thriskeftika.blogspot.com/2010/02/blog-post_5412.html και την αιτιολόγηση του Επισκόπου Αθανασίου)
Τα ερωτήματα για τη «δίκη» μπορεί να συνεχιστούν :
Ποιοι δικαστές ; αυτοί που ήδη έχουν εκφραστεί εναντίον του και αντικανονικά τον εκθρόνισαν ; Δεν υπέχουν αυτοί κανονική ευθύνη ; Μπορεί αυτοί να είναι δικαστές του ;
Θα δικαστεί ως Ποιμενάρχης ή ως εφησυχάζων ;
Μην σκεφτείτε, αγαπητοί, ότι αυτά είναι διοικητικά θέματα. Ο σεβασμός στην Επισκοπική διακονία είναι βασικό στοιχείο της Ορθόδοξης Εκκλησιολογίας. Το να αντιμετωπίζεται ένας Επίσκοπος (όχι μόνο του ήθους και του κύρους του σεβ. Αρτεμίου, αλλά οποιοσδήποτε Επίσκοπος) ως απλός υπάλληλος και να μετατίθεται ή να «συνταξιοδοτείται» είναι ασέβεια στο Επισκοπικό αξίωμα. Για το λόγο αυτό και η εκκλησιαστική κανονική τάξη προβλέπει συγκεκριμένες διαδικασίες τις οποίες κανένας – ΟΥΤΕ Ι. ΣΥΝΟΔΟΣ – δεν έχει το δικαίωμα να περιφρονεί.
Σκεφτείτε και κάτι άλλο αγαπητοί : Στον Αρτέμιο απαγορεύτηκε να εξομολογεί τους μοναχούς-πνευματικά του παιδιά ! Το να απαγορεύεται σε ένα Επίσκοπο (είτε Επαρχιούχο, είτε όχι) να εξομολογεί είναι κολόβωση της Αρχιερωσύνης, ήτοι ασέβεια στην ίδια την Επισκοπική διακονία. ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΤΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ. Αν κάποιος Επίσκοπος περιπέσει σε κανονικό παράπτωμα να καθαιρεθεί, αλλά να έχει κολοβή Αρχιερωσύνη είναι αδιανόητο ! Πού καταντήσαμε, αγαπητοί ;
Ας ευχηθούμε να μας φωτίζει ο Θεός
π. Αναστάσιος

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα! -- Η κριτική μας δεν πρέπει να έχει σκοπό την δικάιωση εμας των χριστιανών αφου δεν είμαστε στη δικαιοσύνη μας τέλειοι.ο ουσιαστικός σκοπός των μεταξύ μας συγκρούσεων δεν νομίζω οτι στοχευει στην δικαίωση...έτσι φαίνεται σε μας τους ατελεις --ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗΛΟΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ και στην αλληλοταπείνωση,περιμένοντας την επεμβαση του θεού ...Σε αυτό ίσως να διαφέρει ''ο καλός άνθρωπος''από τον ''καλό χριστιανό''--οι δεύτεροι υπομένουν την υποταγή,διατηρούν την ενότητα της πίστεως,των μονών,των ενοριών,κρατούν το γάμο κ.λ.π -πην

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο σε όλους όσους πήγαν για συμπαράσταση. Κρίμα που η διχόνοια ταλανίζει και την εκκλησία της Σερβίας. Ας επικράτηση η αλήθεια και το φιλάδελφο.

Ανώνυμος είπε...

Μα τι πάθαν γιατί χώρισαν τα παιδιά του π. Ιουστίνου Πόποβιτς;
Είναι να απορείς όταν βλέπεις αδέλφια να αλληλοκατηγορούνται.

Ανώνυμος είπε...

Για δέστε και κάτι άλλο : http://thriskeftika.blogspot.com/2010/09/blog-post_1054.html

Ανώνυμος είπε...

Φίλε μου 3.35 δεν χώρισαν τώρα.
Αν προσέξεις την πορεία τους είναι από χρόνια χωρισμένοι.
Στην Ελλάδα κοιμόμαστε και δεν ξέραμε πολλά που σιγά-σιγά φανερώνονται.
Με τρώει ένα ερώτημα για δυνατούς λύτες :
Ο Αγ. Ιουστίνος ήταν εξόριστος από το καθεστώς και την ηγεσία της Εκκλησίας. Τον είχαν διώξει από την Θεολογική Σχολή Βελιγραδίου.
Πώς έγινε και τα πνευματικά του παιδιά του πήραν θέσεις στο ίδιο Πανεπιστήμιο, από το οποίο είχε εκδιωχθεί ο Γέροντάς τους ;
Πώς έγινε καιτο ίδιο καθεστώς που έδιωξε τον Γέροντα δέχθηκε τα παιδιά του μόλις επέστρεψαν από την Ελλάδα;
Βέβαια όχι όλα τα απιδιά του. Μόνο τα τρία (Γιέφτις, Μπούλοβις και Ράντοβις. Τον Αρτέμιο όχι.
Ποιος θα μου απαντήσεις υπεύθυνα;
Μήπως εδώ βρίσκεται η λύση στο γιατί σου;

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΙ ΚΑΝΕΙ Η ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΤΙ Η ΑΛΛΗ --ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.ΑΝ ΔΕΝ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ -ΘΑ ΔΥΑΛΗΣΟΥΜΕ!

Ανώνυμος είπε...

Η περίπτωση αυτή θέλει πολύ προσευχή. Δεν πρέπει κατά κανένα τρόπο να δημιουργηθεί ένα νέο σχίσμα στην Εκκλησία. Ας το σκαφθούν αυτοί που προτιμούν τον μοναχικό δρόμο από την συμπόρευση.

Ανώνυμος είπε...

Σας συγχαίρω.
Άρχισαν να σας κτυπούν κάποιοι επαγγελματίες.
Συνεχίστε την πορεία σας χωρίς να τους ακούτε.

Ανώνυμος είπε...

Ενδιαφέροντα όλα όσα διάβασα. Δεν γνώριζα την οδυνηρή περιπέτεια του επισκόπου αυτού.

Ανώνυμος είπε...

Τις ζηλεύω τέτοιες εκδηλώσεις συμπαράστασης και αγάπης. Αυτός είναι ο γνήσιος και ανόθευτος χριστιανισμός.

Ανώνυμος είπε...

Θεάρεστη η συμπαράστασή σας στον διωκόμενο επίσκοπο.