Σάββατο 27 Ιουνίου 2020

Ωσεί θρόμβος αίματος - Αλεξανδρεύς

Ωσεί θρόμβος αίματος

Κύριε του «λαμά σαβαχθανί»
και του «παρελθέτω»
ελέησόν με!
Ρύσαι με,  Κύριε
από των αδελφών
που μου κουνούν το δάκτυλο
κάθε φορά
που ως άνθρωπος λυγίζω!


Αλεξανδρεύς 

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τα ποιήματά σας τον τελευταίο καιρό εκφράζουν εσωτερικά (μάλλον) συναισθήματα τα οποία βρίσκουν έδαφος γόνιμο στην εσωτερικότητά μας. Είναι ανθρώπινα και προσγειωμένα στην πραγματικότητα.

Ανώνυμος είπε...

Είσαι σπουδαίος. Δεν γράφεις με την λογική αλλά με την ευαίσθητη ψυχή σου.

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικό και αυτό.
Ευχαριστούμε που μοιράζεσαι μαζί με μας τις σκέψεις.

Ανώνυμος είπε...

Είναι πολύ σημαντικό ο άνθρωπος να μην έχει κατατεθειμένα μόνο τα λόγια του Χριστού και τα θαύματα Του και τις εντολές Του, αλλά να έχει και πλήρη περιγραφή των Παθών Του ως ανθρώπου, έτσι ώστε να μπορεί να ταυτιστεί μαζί Του.
Δηλαδή να το πω αλλιώς, λίγο τολμηρά, με το να πει αυτή τη φράση ο Χριστός στον σταυρό, «ίνα τι εγκατέλειπές με», νομιμοποίησε να το λέμε και μεις.
Χωρίς να κάνουμε κατάχρηση για ασήμαντα πράγματα.
Σε στιγμές που χρειάζεται όμως, νομιμοποίησε να το λέμε.
Εξ άλλου, «όπως αυτός πειράσθηκε πάσχοντας, μπορεί τώρα να βοηθήσει τους πειραζόμενους» (Εβρ. 2:18), εμάς όλους.
(π. Βασίλειος Θερμός, Η καρδιά σε κρίση, εκδόσεις Αρμός)

Κρ.Π.

Ανώνυμος είπε...

Αγγίζουν τις πονεμένες ψυχές μας.
Ευχαριστούμε.
Ν.