«Ἀεὶ πολέμου χρεία»

Διεξάγουμε καθημερινὰ ἕνα πνευματικὸ ἀγώνα, παλεύουμε μὲ τὸν ἑαυτό μας, μὲ τὸν κόσμο, μὲ τὶς παγίδες τοῦ Πονηροῦ. Καὶ εἶναι πολλοὶ καὶ προκλητικοὶ οἱ πειρασμοὶ στὶς ἡμέρες μας.

Κι ἐμεῖς θὰ ἐνδώσουμε, θὰ ὑποκύψουμε ἢ θὰ ἀντισταθοῦμε; «Ἀεὶ πολέμου χρεία» μᾶς ὑπενθυμίζει ὁ μεγάλος πνευματικὸς ἀγωνιστὴς ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος.

Ἡ χριστιανικὴ ζωὴ δὲν εἶναι στατική. Εἶναι μιὰ συνεχὴς πάλη. Μιὰ ἀδιάκοπη πρόοδος. Μιὰ φυσικὴ ἀνάπτυξη. Δὲν γνωρίζει τὸ σταμάτημα.

Δὲν ἀναπτύσσεται δύο ἢ τρία χρόνια καὶ ἔπειτα ἐπαναπαύεται. Ἂν ὁ σπόρος ἔλεγε, ὕστερα ἀπὸ ἕνα, δύο ἢ τρία χρόνια, δὲν ἔχω πιὰ ἀνάγκη ἀναπτύξεως, τὸν ἄλλο χρόνο θὰ ἦταν νεκρός. Καὶ ὅταν ὁ Χριστιανὸς πάψει νὰ ἀγωνίζεται καὶ νὰ αὐξάνει πνευματικά, βρίσκεται κοντὰ στὸν μαρασμό.

Καθημερινὸς ὁ ἀγώνας ἐναντίον τῆς φθορᾶς. Μιὰ συνεχὴς προσπάθεια γιὰ τὴν τελείωση καὶ ὁλοκλήρωση τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς.

Μὴ τὸ ξεχνᾶμε. Χωρὶς Γολγοθᾶ δὲν ὑπάρχει Ἀνάσταση.