Σήμερα, 15 Οκτωβρίου, η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη των Αγίων Λουκιανού πρεσβυτέρου Αντιοχείας, Σαβίνου επισκόπου και Βάρσου επισκόπου Εδέσσης.
Ο Άγιος Λουκιανός καταγόταν από τα Σαμόσατα της Συρίας, ήταν γόνος ευσεβούς οικογενείας, και μετά το θάνατο των γονιών του, μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς και επιδόθηκε στη μελέτη των Γραφών, συμβάλλοντας σημαντικά στη μετάφραση των κειμένων των 49 Βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στην Αντιόχεια, και αργότερα συνελήφθη στη Νικομήδεια από το Διοκλητιανό, όπου φυλακίσθηκε και τελικά πέθανε από πείνα.
Ο Όσιος Σαβίνος, ύστερα από πολλές πιέσεις, δέχτηκε να χειροτονηθεί Επίσκοπος, όμως πολύ σύντομα εγκατέλειψε την Αρχιερατική πορεία, ένεκα της φθοράς και των πιέσεων της διοίκησης. Γύρισε στο μοναχικό κελί του κι επιδόθηκε στην άσκηση και την προσφορά. Ζώντας στην αφάνεια οικειοθελώς, τα συναξάρια δε διατήρησαν ούτε τον τίτλο της Επισκοπής, για την οποία χειροτονήθηκε. Απεβίωσε ειρηνικά και οσιακά.
Ο Όσιος Βάρσος Επίσκοπος Εδέσσης της Συρίας έζησε κατά την εποχή της αίρεσης του Αρείου. Διέπρεψε και στη Φοινίκη, την Αίγυπτο και Θηβαΐδα. Τον εξόρισαν και τελικά τον έκλεισαν σ’ ένα φρούριο κοντά στο Αλγέρι, όπου άφησε την τελευταία του πνοή. Όλη η ζωή του ήταν αφιερωμένη στην υπηρεσία του Θεού, της Εκκλησίας και των ανθρώπων.
Το έργο διαχείρισης των Επισκόπων είναι πολύπλευρο. Χρειάζεται καθημερινή ποιμαντική μέριμνα και καλή διαχείριση όλων όσων το συναποτελούν διοικητικά, οικονομικά, πνευματικά κ.ά. θέματα σύνεση, μέτρο και διάκριση. Αυτή η ολοκληρωτική αφοσίωση είναι καθημερινό έργο για τους κληρικούς που αναλαμβάνει το περίοπτο διακόνημα του Επισκόπου. Και όταν λέμε Επισκόπους εννοούμε όλες τις θέσεις των Ιεραρχών μας Επισκόπων, Μητροπολιτών, Αρχιεπισκόπων ή Πατριαρχών.
Ας προσευχόμαστε για τους Επισκόπους μας, να τους φωτίζει ο Θεός και κατά ακολουθία να μας φωτίζουν και να μας καθοδηγούν κι εκείνοι εμάς στην ορθή Πίστη και Παράδοση της Εκκλησίας μας.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου