Είμαστε όλοι Έλληνες - Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 Είμαστε όλοι Έλληνες

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 

          Αυτός είναι ο τίτλος άρθρου του Γάλλου ιστορικού Samuel Dumoulin στο φύλλο της Monde Diplomatique μηνός Μαρτίου 2021 (σελ. 23). Με την ευκαιρία της 200ής επετείου από την έναρξη της Επανάστασης του 1821 εκφράζει το φιλελληνικό πνεύμα που ενέπνευσε ο Αγώνας των προγόνων μας για την απόκτηση της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας τους.

          Τα 200 χρόνια από την Εθνεγερσία πανηγυρίστηκαν παγκοσμίως από Έλληνες και Φιλέλληνες. Υπερηφάνεια για την καταγωγή μας δημιούργησαν τα φωταγωγημένα με τη γαλανόλευκη ή τα γαλανόλευκα επιβλητικά κτίρια, από το Κολοσσαίο της Ρώμης έως το Τατζ Μαχάλ της Ινδίας και την Όπερα του Σίδνεϊ. Συγκινητικοί ήσαν και οι εορτασμοί της όπου Γης Ομογένειας, παρά την Πανδημία, που στη Νότια Αφρική ξεπέρασαν και αυτήν.

          Στην Ελλάδα ο εορτασμός ήταν χωρίς τη λαϊκή συμμετοχή, λόγω της πανδημίας. Όμως ο λαός βρήκε τρόπους να δηλώσει «παρών». Οι σημαίες που κυμάτισαν στα σπίτια ήσαν πολύ περισσότερες από κάθε άλλη χρονιά και η μετάδοση της κατάθεσης στεφάνων και της παρέλασης έφτασε σε εντυπωσιακό ποσοστό τηλεθέασης, ξεπερνώντας το 60% στο δυναμικό κοινό (18-54 ετών). Οι Έλληνες, στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό, έδειξαν την αγάπη τους για την Πατρίδα και ευγνωμοσύνη σε αυτούς που μας χάρισαν την ελευθερία.

           Είναι λυπηρό για την Ελλάδα ότι άθεοι ή με εμμονές οπαδοί του φιλελευθερισμού, απέκτησαν ακαδημαϊκούς τίτλους και υποστηρίζουν αναληθή και παράλογα γεγονότα. Χωρίς ντροπή διαψεύδουν τα Απομνημονεύματα των Κολοκοτρώνη, Μακρυγιάννη και όλων των άλλων αγωνιστών του 1821, όλα όσα έγραψαν Έλληνες και ξένοι  σύγχρονοι της Επανάστασης για τα τότε πρόσωπα και γεγονότα  και  τα κείμενα διακεκριμένων ιστορικών, όπως των  Σάθα, Ζαμπέλιου, Παπαρρηγόπουλου, Κόκκινου, Ζακυθηνού, Βακαλόπουλου. Μιλάνε για «μύθους» που επιδιώκουν να διαψεύσουν, αλλά εκείνοι καταφεύγουν σε μυθεύματα, που με την ιδεολογία τους απεργάστηκαν και υπαγορεύουν.

           Κτυπητό παράδειγμα των φαντασιώσεων που γράφτηκαν ήταν ότι οι αγωνιστές, λ.χ. οι Κολοκοτρώνης και παπά Θύμιος Βλαχάβας, εφάρμοσαν τις ιδέες του Τζον Στιούαρτ Μιλ και του Βολταίρου... Εξυβρίσθηκαν επίσης οι Σουλιώτες, ότι είναι ...Αλβανοί και δεν έλειψαν οι γνωστοί παπαγαλισμοί (με την γκεμπελική λογική πως «πες, πες, στο τέλος κάτι θα μείνει»), ότι οι ραγιάδες ζούσαν σε ένα δημοκρατικό και ανεκτικό οθωμανικό κράτος, με θεσμούς και δικαιώματα γι’ αυτούς και επομένως είχαν απόλυτη ευχέρεια στην εκπαίδευση καθόλα τα 400 χρόνια της δουλείας τους... Γράφτηκε ανερυθρίαστα και το τερατώδες, πως ο κλήρος και ο λαός, που αποτελούν την  Εκκλησία, δεν είχαν συμμετοχή στην διατήρηση της ιδιοπροσωπίας τους  και στην Επανάσταση....Προφανώς κάποιοι εξωγήινοι τα πέτυχαν....

               Όσοι από μακρού επιχειρούν την αναθεώρηση της Ιστορίας μας  πιστεύουν ότι οι Έλληνες δεν διαβάζουν, αγνοούν τα ντοκουμέντα και μπορούν να παρασυρθούν στα ιδεολογικά τους πιστεύω. Πέφτουν έξω. Ο Έλληνας μπορεί να μην διαβάζει πολύ, όμως έχει κρίση, οξυδέρκεια και νιώθει τζιβαϊρικό πολυτίμητο τη Θρησκεία και την Πατρίδα του. Και αυτό το απέδειξε στη φετινή 200ή Επέτειο της Παλιγγενεσίας