Σήμερα η Εκκλησία, τιμά τη μνήμη του Αποστόλου Φιλίππου, του Αγίου Γρηγορίου, αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης του Παλαμά, του Οσίου Ευφημιανού της Λύσης της Μεσαορίας και του νεομάρτυρος Κωνσταντίνου του Υδραίου, πολιούχου της Ρόδου.
Σήμερα πανηγυρίζουν οι κοινότητες, Άρσος Λεμεσού, Όμοδος και η τουρκοκρατούμενη Λύση, η ενορία του Αγίου Φιλίππου στα Λατσιά και η πόλη της Θεσσαλονίκης.
Ο Γρηγόριος Παλαμάς καταγόταν από την Επτάλοφο Πόλη. Γεννήθηκε το 1296 από γονείς ενάρετους. Ο πατέρας του ήταν συγκλητικός και κατόπιν έγινε μοναχός. Είχε πολλά έμφυτα χαρίσματα. Ένεκα της ευφυΐας που τον διέκρινε, πολύ γρήγορα πρόβαλαν και τα επίκτητα χαρίσματα γνώσης και επιστημοσύνης.
Παρόλο που του ζητήθηκε να ανέβει τα σκαλοπάτια των βασιλικών ανακτόρων, εντούτοις ο Γρηγόριος ακολούθησε τον αγγελικό βίο, της ασκήσεως και της προσευχής. Διέθεσε τα υπάρχοντά του στους φτωχούς και, εγκαταλείποντας τις ματαιότητες του κόσμου, ακολούθησε την πορεία της τελείωσης εν Χριστώ Ιησού.
Μόνασε στη Μεγίστη Λαύρα στον Άθω, όπου διδάχθηκε την αρετή και, πάνω από όλα, την απώλεια της υποκρισίας και την ένδυση της αυθεντικότητας του απλού φρονήματος. Μετέβη στη Θεσσαλονίκη, όπου χειροτονήθηκε διάκονος, πρεσβύτερος και κατόπιν επίσκοπος. Ως αρχιεπίσκοπος της συμβασιλεύουσας αναλώθηκε κυριολεκτικά στο να στηρίξει το ποίμνιο, τόσο με την ενάρετη ζωή του, όσο και με τη θεολογική συγγραφική του δημιουργία.
Αντιμετώπισε θεολογικά τους δυτικούς Βαρλαάμ και Ακίνδυνο, οι οποίοι ταύτιζαν την ουσία με τις ενέργειες του Θεού, όπως συνέβη με τον Ευνόμιο Κυζίκου τον 4ο αιώνα. Τότε απάντησε ο Μέγας Βασίλειος.
Ο Παλαμάς, επεκτείνοντας τη θεολογία του Μεγάλου Βασιλείου, επισήμανε ότι ο άνθρωπος μπορεί να γνωρίσει τον Θεό, όχι με τη διάνοια ή το συναίσθημα, αλλά με την εμπειρία του Αγίου Πνεύματος. Ο Χριστιανός μπορεί να έχει μετοχή στη δόξα της Αγίας Τριάδος, μέσω των ακτίστων Θείων Ενεργειών, διότι η θεϊκή ουσία παραμένει άπειρη και απρόσιτη για τον πεπερασμένο άνθρωπο.
Ας παρακαλέσουμε τους σήμερον τιμώμενους Αγίους, να πρεσβεύουν για ολόκληρη την ανθρωπότητα και εξαιρέτως για τη νεολαία της πατρίδας μας.
Του
Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
1 σχόλιο:
Ο Βίος του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, που περιλαμβάνει αρκετές δυσκολίες καί ταλαιπωρίες, έχει σχέση καί μέ το φαινόμενο της Διακοπής Μνημοσύνου - Αποτείχισης.
Ο Αγιος καθώς καί άλλοι Αγιορείτες μαθητές του δίδασκαν την Νοερά Προσευχή καί τήν θέα του Ακτίστου Φωτός, που ερχόταν στούς αξίους, ως μέσον ένωσης με τόν Θεό, πράγμα που λοιδωρούσαν διάφοροι φιλόσοφοι καί κληρικοί της εποχής, επηρεασμένοι από την Δυτική φιλοσοφία.
Τότε ο Πατριάρχης Ιωάννης Καλέκας επηρεασμένος κι αυτός από τις Δυτικές απόψεις αλλά καί για νά μήν γίνεται αναταραχή στην Εκκλησία, επέβαλε Καθαίρεση καί εγκλεισμό σε φυλακή στον Αγιο (ήταν τότε Ιερομόναχος).
Ο Αγιος Γρηγόριος τότε διέκοψε το μνημόσυνο του Πατριάρχη, ενώ κατά άλλη άποψη, πρώτα ο Αγιος διέκοψε το μνημόσυνο καί κατόπιν ο Πατριάρχης τον Καθαίρεσε.
Οταν όμως ανήλθε στον Πατριαρχικό θρόνο ο Αγιος Φιλόθεος Κόκκινος, συγκαλεσε Σύνοδο, αποκατέστησε τον Αγιο Γρηγόριο καί υιοθέτησε την διδασκαλία του ως επίσημη διδασκαλία της Εκκλησίας, όπως ισχύει μέχρι σήμερα.
Δημοσίευση σχολίου