Μνήμη του Αγίου Πολυκάρπου, Επισκόπου Σμύρνης (23 Φεβρουαρίου)

Η οσιακή και μαρτυρική μορφή του Αγίου Πολυκάρπου επισκόπου Σμύρνης δεσπόζει στο αγιολόγιο της σημερινής ημέρας. Συγκαταλέγεται στη χορεία των  λεγομένων Αποστολικών Πατέρων, αφού υπήρξε αυτήκοος μάρτυρας του Αποστολικού κηρύγματος και μαθητής του Ευαγγελιστή Ιωάννη.

Γεννήθηκε γύρω  στο 60 μ.Χ. στην Έφεσο από γονείς ευλαβείς, τον Παγκράτιο και τη Θεοδώρα, οι οποίοι και μαρτύρησαν για χάρη του Χριστού, αμέσως μετά από τη γέννηση του παιδιού τους.

Το αρχικό του όνομα Παγκράτιος, που έλαβε εις μνήμην του πατέρα του, αντικαταστάθηκε με το Πολύκαρπος, που είναι δηλωτικό των πλουσίων αρετών, που ως καρποί του Αγίου Πνεύματος καλλιεργούνταν στην ψυχή του. Ο ίδιος ο αγαπημένος μαθητής του Κυρίου, ο Ιωάννης, τον βάφτισε και τον συνέδεσε με τον επίσκοπο Βουκόλο, από τον οποίο έλαβε τη χειροτονία και τελικά τον διαδέχθηκε στον επισκοπικό θρόνο της Σμύρνης.

Σε αρχαιότατο κείμενο της εκκλησιαστικής γραμματείας, που ονομάζεται «Μαρτύριον Πολυκάρπου» και συντάχθηκε από κάποιο μαθητή του, περιγράφονται τα όσα ο Άγιος υπέστη για χάρη της πίστης του στον Χριστόν.

Με εντολή του αυτοκράτορα Αντωνίνου, ο Ανθύπατος Στάτιος Κοδράτος οδήγησε τον Ιεράρχη Πολύκαρπο στο στάδιο της Σμύρνης και του ζητούσε επίμονα να αρνηθεί τον Χριστό. Η σταθερή απάντηση του Αγίου Πολυκάρπου υπήρξε παροιμιώδης: «86 χρόνια Τον υπηρετώ και σε τίποτε δεν με έχει αδικήσει. Πώς μπορώ να αρνηθώ Αυτόν που με έσωσε;». Οι διώκτες του, αφού τον έριξαν στη φωτιά, στο τέλος τον αποκεφάλισαν στις 23 Φεβρουαρίου του 167 μ.Χ..

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου