11 Ιουλίου 1974
Δώδεκα (12) μητροπολίτες
εκδιώχθηκαν από τις μητροπόλεις τους,
από τον επί χούντας Ιωαννίδη, Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ (Τίκκα)
και την «πρεσβυτέρα»
αμαρτωλή ιεραρχία,
χωρίς απαγγγελία οιασδήποτε εις βάρος τους κατηγορίας,
χωρίς δίκη και δικαστική απόφαση και χωρίς δικαίωμα προσφυγής στη
Δικαιοσύνη,
πριν από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας,
με βάση τις Συντακτικές
Πράξεις 3 και 7 της δικτατορίας του Iωαννίδη.
Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατία δεν δικαιώθηκαν.
Η μνήμη τους Αιωνία
Πολυανής και Κιλκισίου Χαρίτων (Συμεωνίδης),
Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων Κωνσταντίνος (Σακελλαρόπουλος)
Αττικής και Μεγαρίδος Νικοδήμος (Γκατζιρούλης)
Αλεξανδρουπόλεως Κωνστάντιος (Χρόνης),
Θεσσαλονίκης Λεωνίδας (Παρασκευόπουλους),
Δημητριάδος Ηλίας (Τσακογιάννης),
Λαρίσης, Πλαταμώνος και Τυρνάβου Θεολόγος (Πασχαλίδης),
Παραμυθίας Παύλος (Καρβέλης),
Χαλκίδος Νικολάος (Σελέντης)
Τρίκκης και Σταγών Σεραφείμ (Στεφάνου).
1 σχόλιο:
Όλοι τους ήταν διαμάντια ποιμαντικής. Έχασε η Εκκλησία με την απομάκρυνσή τους. Οι σκοπιμότητες είναι πάνω από τις αξίες. Μετά την καρατόμησή τους πήραν το μισθό τους όλοι όσοι τους έδιωξαν με μεταθέσεις σε πλούσιες και μεγαλύτερες μητροπόλεις. Όλα για την τσέπη.
Δημοσίευση σχολίου