Η μνήμη τώρα φέρει επί του προκειμένου αρχαίο
λόγο πολυσήμαντο. «Έχομεν πολιτείαν …
λόγω μεν δημοκρατίαν, έργω δε η του πρώτου ανδρός αρχή»-Περικλής δια
Θουκυδίδη. Που στα δικά μας μπορεί να μεταγραφεί. «Έχομεν Εκκλησίαν λόγω μεν συνοδικήν, έργω δε η του πρώτου ανδρός
αρχή», συν απαραίτητα τούτο. «Ιδιαίτερα αν είναι μορφή με όραμα και μεγάλη
πνοή» !
Και πάμε σε Αναστάσιο Αλβανίας, και ποιος
θα πει πως αυτό δεν αληθεύει εκατό τοις εκατό! Και πάμε σε Βαρθολομαίο, τριάντα
τέσσερα χρόνια στον οίακα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ευρύτερα της Ορθόδοξης
Ανατολής, με σταθερό και πρωτοπόρο βηματισμό στο σύγχρονο κόσμο, «και στη γραμμή που όρισε η κεφαλή και
ο ποδηγέτης της Εκκλησίας: «Ο θέλων πρώτος είναι, έστω πάντων έσχατος»-Χ.
Γιανναράς. Και ποιος θα πει πως αυτό δεν αληθεύει εκατό τοις εκατό !
Και τέλος. Ποιος διάλεξε κι έστειλε τον Αναστάσιο στην Αλβανία! Και έσχατο, αλλά καίριο και ουσιαστικό. Ποιος εξέφρασε όλη αυτή τη μεγάλη ιστορία με τέσσερις λέξεις μοναχά. «Ο στύλος της Ορθοδοξίας στην Αλβανία έπεσε»! Και επισφράγισε έτσι την αλήθεια του πνεύματος όλων αυτών!
******
*** ******
Έγραψα πέντε πράγματα με τον τίτλο. «Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε η αλήθεια».
Ακολούθησαν σχόλια θετικά και αρνητικά, αμφότερα για τον καθένα σεβαστά. ‘Ωρα
να γράψουμε-διαβάσουμε τι γινόταν επί του γνωστού θέματος στην ιστορία, και τι
περίπου έγινε στο παρόν. Μπορεί απ’ το πρώτο στο δεύτερο μια φωτολαμπίδα να
κάνει το νου και τη σκέψη μας της αλήθειας εγγύτερον.
****** ***
******
Α. Στην
Ιστορία. 1. «Ότε ο Κων/λεως Ιερεμίας ο Β΄ 1589 ευρίσκετο εν Ρωσία προς
συλλογήν εράνων, προύτάθη εις αυτόν να υψώσει την Μητρόπολιν Μόσχας εις
πατριαρχείον, ούτος δε προέβη εις εκπλήρωσιν της προτάσεως ταύτης. Έχομεν
πληροφορίας ότι η Ρώσοι εις επιτυχίαν τούτου μετεχειρίσθησαν βίαν και δόλον-σχετική
παραπομπή σε Κ.Σάθα. Μετά τινα έτη συνήλθεν εν Κων/λει μεγάλη σύνοδος 1593, της
οποίας πλην του Κων/λεως Ιερεμίου Β’ μετέσχον ο Αλεξανδρείας Μελέτιος Πηγάς,
αντιπροσωπεύων και τον Αντιοχείας, ο Ιεροσολύμων Σωφρόνιος και πολλοί Μητροπολίται, και η
οποία εκύρωσε την ίδρυσιν του Ρωσικού πατριαρχείου τάξασα αυτό μετά το των
Ιεροσολύμων»-Βασιλείου Στεφανίδου, Τακτικού Καθηγητού Πανεπιστημίουμίου Αθηνών,
«Εκκλησιαστική Ιστορία», σελ. 692.
2.
«Κατά τήν διάρκεια τῆς περιοδείας στη Ρωσία ὁ Πατριάρχης Ἱερεμίας Β΄ … κάτω ἀπό
τήν πίεση τοῦ Τσάρου ἵδρυσε τό Πατριαρχεῖο της Ρωσίας … Με τήν ἐπιστροφή του
στήν Κωνσταντινούπολη, σέ Σύνοδο … ἐπιβεβαιώθηκε
ἡ πράξη αὐτή τοῦ Πατριάρχου … ἡ Μόσχα ἐτέθη στήν πέμπτη θέση … πράγμα πού
δυσαρέστησε τόν Τσάρο ο οποίος διεκδικοῦσε τήν τρίτη … Το Φεβρουάριο 1593 νέα
Σύνοδος … ἐπιβεβαίωσε τήν πατριαρχική τιμή και αξία τοῦ Πατριαρχείου Ρωσίας,
και το Πατριαρχείο παρέμεινε στήν πέμπτη θέση». Ιερόθεος Μητροπολίτης Ναυπάκτου,
Διαδίκτυο.
3. «Κατά την τρίτη αυτή Πατριαρχία του ο
Ιερεμίας ο Β΄ περιόδευσε επί διετία στη Ρωσία (1588-1590) για εκκλησιαστικές
υποθέσεις ... Υπό την αφόρητη πίεση του Τσάρου Θεόδωρου
αναγνώρισε στις 26 Ιανουαρίου 1589 με χρυσόβουλο την πατριαρχική αξία στον μητροπολίτη
Μόσχας Ιώβ με βασικό όρο ότι «πάντοτε θα αναγνωρίζει ως κεφαλή της
Ορθοδοξίας το Οικουμενικό Πατριαρχείο». Το νέο Πατριαρχείο της
Ρωσίας αναγνωρίσθηκε από ειδική Σύνοδο που συνήλθε στην Κωνς/πολη το 1591 και με απόφαση άλλης
Συνόδου-12 Φεβρ. 1593- κατατάχθηκε στα Δίπτυχα της Ορθόδοξης Εκκλησίας ως πέμπτο τη
τάξει[. Βίκι Παιδεία.
Β.
Στο Παρόν. 1. Τελευταία
Προσυνοδική Διασκεψη-Σαμπεζύ, Ελεβετία-και αποφασίζεται και υπογράφεται από
όλες τις αντιπροσωπείες, εντάξει, Ιούνιο 2016 στην Πανορθόδοξη Σύνοδος της
Κρήτης θα ήμαστε όλοι εκεί. Η Σύνοδος αρχίζει στην ώρα της και κατά τα Κανονικά.
Αλλά ! Δυστυχώς απουσιάζουν οι
Εκκλησίες της Ρωσίας, Αντιοχείας, Βουλγαρίας -όχι δυσδιάκριτο το μεταξύ τους τι,
πώς, γιατί- και Γεωργίας. Η Σύνοδος συνεχίζει τις εργασίες της, τελειώνει, ανακοινώνει
τα προς το σύγχρονο κόσμο σχετικά, με απόντες τους τέσσερις φυσικά.
2.
Απαραίτητη εδώ η ιδιαίτερη υπόμνηση-επισήμανση. Στη 2η και πολύ
πιο σημαντική και Οικουμενική Σύνοδο-Κωνσταντινούπολη 381, καταδίκη της αίρεσης
Μακεδονίου, ψήφιση πέντε τελευταίων άρθρων Συμβόλου της Πίστεως, απουσίαζε η
Δυτική αντιπροσωπεία, αλλά μετά από λίγο προσυπέγραψε τις αποφάσεις της. Πράγμα
όμως που δεν έκαναν οι νυν απούσες Εκκλησίες. Και, τρία χρόνια μετά-2019-χρόνος
αναμονής επαρκής, το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κων/πόλεως ανταποκρινόμενο σε
αίτημα της Εκκλησίας της Ουκρανίας, Εκκλησίας κράτους ανεξάρτητου μετά την
πτώση του Σοβιετικού καθεστώτος, κατά την Κανονική του δικαιοδοσία, προχώρησε
στην έκδοση το Τόμου Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της. Τίποτε παραπάνω, δηλαδή,
από τα καταγραφέντα ανωτέρω ότι έκανε για τη Μόσχα το πριν.
3. Η
Εκκλησία της Ρωσίας, θυγατρική της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης, και δεν
αργεί, και επί πλέον αντί άλλης αιτήσεως ή απαντήσεως διακόπτει την κοινωνία της με την Κωνσταντινούπολης μητρική, η
οποία όμως δεν ανταποδίδει με αντίστοιχη διακοπή.
4. Κορυφαία
μορφή της Ορθοδοξίας ο Αλβανίας Αναστάσιος, με πνευματική εμβέλεια διά χριστιανική,
και όχι μόνο, ως φάνηκε αυτές τις μέρες διαπρύσια, αγωνιά, και παρεμβαίνει
αδελφικά ! Περισσότερο σ’ αυτόν που ως μη όφειλε προκάλεσε το σχίσμα, και
άνοιξε την πληγή. Και όφειλε ας πούμε έτσι ακόμα και κατά το ομηρικό. «Ο τρώσας και ιάσεται;», να κάνει
στοιχειωδώς κάτι τι. Αυτός όμως αντί τούτου, κάνει ακόμα πιο χαίνουσα την
πληγή. Υπερακοντίζει επί τα χείρω, κρίμα, κρίμα δυστυχώς. Αποτολμά «εισπήδηση» στα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, και τι
φοβερό, επιφέροντας έτσι μαχαιριά στο ευαίσθητο στήθος της εις Αφρική
ιεραποστολικής προσπάθειας αυτής.
5. Οπότε, ο Αναστάσιος Αλβανίας, «τίμιος
με την Ορθοδοξία», ως θα έλεγε ο διαπαντός πολυαγαπημένος του αδελφός και
φίλος, αοίδημος από πενταμήνου πολύς Χρ. Γιανναράς, δηλώνει απερίφραστα και απροκάλυπτα, και εις επήκοον, γνώσιν, και
επίγνωσιν πρωτίστως του εκκλησιαστικού ηγέτη που ενεργεί δίκην «μεγάλου
αδελφού», για να μην κατέβει κανείς στο. «Όλα τα ζώα της φάρμας είναι ίσα, και
μερικά είναι πιο ίσα», αλλά και
πάντων ημών, και διατρανώνει. «Η εισπήδηση του Μόσχας Κυρίλλου στην
Εκκλησία του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας είναι αντικανονική και απαράδεκτη».
******
*** ******
Από μέρους μου έτερον ουδέν, παρά μόνο η ευχή-προσευχή. «Έλλαμψον
εν ταῖς καρδίαις ημών φιλάνθρωπε Δέσποτα το της σης θεογνωσίας ακήρατον φως, και τους της διανοίας ημών
οφθαλμοὺς διάνοιξον εις την των Ευαγγελικών σου κηρυγμάτων κατανόησιν …»
Αθανάσιος Κοτταδάκης
14 σχόλια:
Ο Αναστάσιος όμως δεν είπε μόνον αυτό, είπε και άλλα.
Δεν δέχθηκε ποτέ την αυτοκέφαλη εκκλησία της Ουκρανίας που έστησε ο Πατριάρχης, με τον οποίο και αντήλλαξε σχετικές επιστολές. Τις επιστολές αυτές έχει πολύ ενδιαφέρον να μελετήσει κανείς, γιατί αφενός αποτυπώνουν την διαφορετική νοοτροπία των συντακτών τους, και αφετέρου επειδή μπορεί να βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα επί της ουσίας του θέματος.
Επίσης ο Αναστάσιος, προς τιμήν του, αντέδρασε και διαμαρτυρήθηκε έντονα, ως Εκκλησία της Αλβανίας, για τους διωγμούς που υφίσταται τα τελευταία χρόνια η κανονική Εκκλησία της Ουκρανίας. Κάτι που δεν τόλμησε, εννοείται, να κάνει κανείς Έλληνας Επίσκοπος.
Το ποιός είναι τίμιος με την Ορθοδοξία ας αφήσουμε να το κρίνει η ιστορία και φυσικά ο Θεός.
Δεν γνωρίζω τα ποσά μπορεί να είχε πιο Αναστάσιος. Εγώ ως Έλληνας Μακεδόνας όμως θα σου πω ότι βλέπω ότι η εκκλησία την οποία έχει ο Ονούφριος στην Ουκρανίας δεν διαφέρει σε τίποτα από την εκκλησία, την οποία προσπαθούσε να επιβάλλει η βουλγαρική εξαρχία στη Μακεδονία μας. Η εκκλησία του Ονουφρίου είναι μια εκκλησία εγκάθετη και καθοδηγούμενη από τη Ρωσία και τα επεκτατικά της σχέδια για να αλώσει το εθνικό φρόνημα των Ουκρανών. Αυτήν την εκκλησία την οποίαν ήθελε η Βουλγαρία να ιδρύσει στην Ελλάδα, δεν την δεχθήκαμε. Για ποιο λόγο λοιπόν θα πρέπει οι Ουκρανοί να δεχθούν την Ρωσική Εκκλησία με τις επεκτατικές της διαθέσεις. Δεν γνωρίζω αν είσαι Έλληνας. Εγώ όμως ως Έλληνας Ορθόδοξος χριστιανός Μακεδόνας υποστηρίζω την εκκλησία του Επιφαίνου.
Διχάζει το Ουκρανικό εξ αιτίας της Ρωσικής Εκκλησίας που θα θέλει όλα δικά της. Το δίκιο είναι στην πλευρά των ολίγων που την αναγνώρισαν την Εκκλησία της Ουκρανίας και του Μητροπολίτη Κιέβου Επιφάνιου. Οι πολλοί δεν έχουν πάντα το σωστό. Το μέλλον θα δικαιώσει την απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, της Αλεξάνδρειας, της Κύπρου, της Ελλάδας.
Άξιον και δίκαιον.
Κυριε κοτταδακη μας λετε : "Η Εκκλησία της Ρωσίας, θυγατρική της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης"
Έτσι ακριβώς είναι... Η μητρική με έδρα την Πόλη θέλει όλες οι άλλες θυγατρικές να μη σηκώνουν κεφάλι! Τρανή απόδειξη τούτου η τοποθέτηση "μάνατζερ" στις θυγατρικές μόνο απο την Πόλη..
200 χρόνια κάναν οι Ρώσοι να δουν επίσκοπο από τον τόπο τους...φυσικά η μητρική επεδίωκε τον έλεγχο της θυγατρικής μέσω του δικού της ανθρώπου από την Πόλη.
Πλέμπα και στο αμέρικα και ούτε ένας άξιος ντόπιος για τη θέση του αρχιεπισκόπου... κι εκεί, 200 χρόνια από την ανεξαρτησία τους κι όμως "μανατζερ" από την Πόλη... ελπίζω να φέρει την ελπίδα να οριστεί ως θα έπρεπε επισκοπος ντόπιος.
Δεν λειτουργούν έτσι στην εκκλησία, έτσι λειτουργούν σε εταιρείες.
Ο CEO της μητρικής να αφήσει τις θυγατρικές να πάρουν ανάσα!
Παναγιώτης Γραμματικάκης
Εφ' όσον οι Ρώσοι για να επιτύχουν την Αυτοκεφαλία τους εχρησιμοποίησαν "βίαν καί δόλον" καί "πίεση του Τσάρου" καί "αφόρητη πίεση του Τσάρου Θεόδωρου" μπορούμε να συμπεράνουμε, ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης, άν καί ευρισκόταν υπό καθεστώς Τουρκικής κατοχής, διατηρούσε δύναμη καί κύρος μέσα στην Εκκλησία καί δέν υποχωρούσε εύκολα στις απαιτήσεις κάθε εθνικής εκκλησίας.
Διαφορετικά, με την πρώτη εντολή που θα έδινε ο Τσάρος, θα ικανοποιούσε αμέσως την επιθυμία του.
Αφού λοιπόν η θέση του Πατριάρχου ήταν ισχυρή καί στιβαρή, παρά την αιχμαλωσία, γιατί ο επόμενος ή ο μεθεπόμενος, ή ο τρίτος ή ο δέκατος πέμπτος δέν διαμαρτυρήθηκε ότι η συμφωνία δέν τηρείται καί το όνομα του δέν μνημονεύεται, όπως είχε συμφωνηθεί ;
Περαιτέρω, όταν εισήλθαμε στον 20ο αιώνα, η Ρωσική Εκκλησία βρέθηκε σε μεγάλη αδυναμία, λόγω τών διώξεων από το Κομμουνιστικό καθεστώς, καί ήταν εύκολες οι συνθήκες για το Φανάρι να προβάλει το παράπονο του, ότι ο Πατριάρχης δέν μνημονεύεται στην Ουκρανία καί να επιτύχει την αποκατάσταση του ζητήματος.
Ομως ούτε τότε παραπονέθηκε, αλλά αντιθέτως εξέδιδε Δίπτυχα όπου η Μητρόπολη Κιέβου ευρισκόταν μαζί με τις άλλες Μητροπόλεις του Πατριαρχείου Μόσχας.
Ολα αυτά, θα πρέπει να κάνουν το Φανάρι περισσότερο συγκαταβατικό, χωρίς απολυτότητες, για να επιτευχθεί λύση με βάση την Συνοδικότητα, όπως κάνει πάντοτε η Ορθοδοξία.
Κύριε Κοτταδάκη, χαίρετε!
Στην Εκκλησία, δεν υφίσταται ενός ανδρός αρχή, αντίθετα υφίσταται Σύνοδος. Δεν υπάρχει μία κεφαλή, αλλά τόσες κεφαλές, όσες και οι Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες ή Πατριαρχεία.
Εκτός κι αν εννοείτε την αόρατη και θεία Κεφαλή της Εκκλησίας, τον Κύριο μας Ιησού Χριστό. Για τον θεσμό της Πενταρχίας -και ασφαλώς ΟΧΙ Μοναρχίας!- των Πατριαρχών, δεν κάνει λόγο ο καθηγητής Βλάσιος Φειδάς; Επομένως, Πανορθόδοξη Σύνοδος για το Ουκρανικό, τώρα! Αυτή είναι η, κατά την ταπεινή μου γνώμη, μόνη ορθή και σωτηρία λύση.
Καλό Τριώδιο!
Μάθετε πρώτα να διαβάζετε προσεκτικά και μετά να μου κάνετε μάθημα. Αθανάσιος Κοτταδακης
κ. Γκουρβελε μην το συνεχίζετε... Έχετε απωλεσει το τεκμήριο αλήθειας και αθωοτητος... Λόγω των προηγούμενων αναρτήσεων επί σχετικών θεματων
Μια ταπεινή ερώτηση.
Όταν το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης εξέλεξε και διόρισε ως έξαρχο τον Αναστάσιο είχε κάνει πανορθόδοξη σύνοδο. Όταν το Οικουμενικό Πατριαρχείο τοποθέτησε ως Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας τον Αναστάσιο, έκανε πανορθόδοξη σύνοδο. Έχω την εντύπωση ότι ως Πρωτόθρονο Πατριαρχείο στου οποίου τη δικαιοδοσία υπάγετε η Ευρώπη, η Αμερική, η Ασία και η Ωκεανία μπορεί να διορίζει και να κάνει ότι θέλει. Εκτός από τα σημεία εις τα οποία άλλες εκκλησίες, όπως είναι της Αλεξάνδρειας, της Αντιόχειας, των Ιεροσολύμων και όλα αυτά τα νεότερα πατριαρχεία και Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, τα οποία έγιναν. Τώρα γιατί θέλουν να κάνουν πανορθόδοξη σύνοδο για να διορίσουν τον Επιφάνιο ως αρχιεπίσκοπο, όταν όλοι ζητούσαν να γίνει η εκκλησία της Ουκρανίας ανεξάρτητη, όπως ανεξάρτητη είναι και σε ΟΛΑ τα κράτη η εκκλησία. Δεν γνωρίζω εκκλησιαστικό δίκαιο αλλά γνωρίζω από απλή λογική και πιστεύω ότι αυτή τη δικαιοδοσία την έχει μόνο η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης, χωρίς να ζητάει τον λόγο από κανέναν άλλον κομπάρσο της Ευρώπης. Ας σταματήσουν τις γελοιότητες οι χριστιανοί με τις παρωπίδες που έχουν ευτελίσει θεσμούς και αξίες. Ο κ. Κοτταδάκης πάντα γράφει με σωφροσύνη έχοντας την εμπειρία την θεολογική και γνωρίζοντας καλύτερα από πολλούς την πραγματικότητα.
1. Για όσους κάνουν πώς δεν κατάλαβαν τη διακριτική αντιστοίχιση. «Έχομεν Εκκλησίαν λόγω μεν συνοδικήν, έργω δε η του πρώτου ανδρός αρχή» συν «αν είναι μορφή με όραμα και μεγάλη πνοή». Τι λένε; Ο Αναστάσιος Αλβανίας με εμπνεύσεις, δράσεις, πράξεις δεν πρωτοπορούσε και τον ακολουθούσε η εκεί Σύνοδος; Ή θα γινόταν τίποτε από όλα όσα έγιναν, χωρίς αυτόν; Πάντα μετά από εκείνο το. «Μου φτάνει ο Θεός». 2. Και η αμοιβή του αντίθετα από τους νυν CEO μη και δεν ήταν όμοια με του Παύλου ή εγγύς; «Άχρι της ώρας ταύτης και πεινώμεν, και διψώμεν, και γυμνητεύομεν». Και να μην πιάσω τα. «Ως περικαθάρματα του κόσμου εγεννήθημεν πάντων περίψημα έως άρτι»- 1Κορ.4,11-και όχι μόνο, που γνωρίζουμε από ποιους. Και μην πάμε σε Άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο, που ξέρουμε πώς «σύνοδος» τον έστειλε στην εξορία και το θάνατο !
2. Για τα Διονυσίου Δ’ 1686 και τι έκαναν οι μετά. «Ενδεικτικά. «Ο Πατριάρχης Κύριλλος Λούκαρις 1638 εθανατώθη εν ακατίω, Κύριλλος Κονταρής 1639 εξωρίσθη εις Καρθαγένην και εκεί εφονεύθη, Παρθένιος Β’ 1651 και Παρθένιος Γ΄ 1657 εφονεύθησαν, Νεόφυτος Ε’ 1707 ερρίφθη εις κάτεργον, Ιερεμίας Γ΄ 1723 ερρίφθη εις φυλακάς, Μελέτιος Β΄ 1769 ερρίφθη εις τας φυλακάς, έπειτα εξωρίσθη εις Μυτιλήνην, Γρηγόριος Ε’ 1821 απηγχονίσθη…»-Βασιλείου Στεφανίδη, «Εκκλησιαστική Ιστορία σελ. 635.
3. Παραπέμπω στο βαρυσήμαντο, εκτενές και πλήρες. «Το μέλλον ανήκει σε μία αυτοκέφαλη Εκκλησία στην Ουκρανία», Μητροπολίτης Αβύδου Κύριλλος Κατερέλος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών. Διαδίκτυο.
4. Από δικά μου. Αναστάσιος 2.9.2019, «Δοκησισοφίας συνέχεια, α. «Το εξ αρχής ανυπόστατον ου βεβαιούται, τη χρονία παραδρομή», κατά το Ρωμαϊκό Δίκαιο. Δηλαδή, αυτό που πήρε η Μόσχα με παράβαση των όρων είναι σαν να την το πήρε ποτέ.
5. Τέλος, για να μη μακραίνει ο λόγος κλείνω με το λιτό, ρητό, καίριο που ως διαβάζω είπε μετά τη Σύνοδο του 2016 σε αδελφό Ρώσο Μητροπολίτη, ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος. «Αν είχατε έρθει στην Πανορθόδοξη Σύνοδο, αυτά που συμβαίνουν σήμερα θα είχαν αποφευχθεί». Αθανάσιος Κοτταδάκης
«5. Οπότε, ο Αναστάσιος Αλβανίας, «τίμιος με την Ορθοδοξία», ...... δηλώνει ....... και διατρανώνει. «Η εισπήδηση του Μόσχας Κυρίλλου στην Εκκλησία του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας είναι αντικανονική και απαράδεκτη».»
Καί μέ τή δήλωση αὐτή, ἡ ἔμπονος κραυγή του (παραμονές Χριστουγέννων 2019), μέ τήν ἐπισήμανση πώς: «Τα εκκλησιαστικά σχίσματα δεν τα διορθώνει αυτομάτως ο χρόνος ούτε τα επουλώνει˙ αντιθέτως τα παγιώνει και τα βαθαίνει.» βγαίνει ἀληθινή.
Ἁπό ἐπιστολή του στό: «dimokratianews»,04.12.2019μ, ὡς ἀπάντηση σέ σχετικό δημοσίευμα μεταφέρω ἀποσπασματικά:
«.......
Η παρέμβασή μου δεν είναι «υπέρ της Μόσχας» ή υπέρ οποιασδήποτε Αυτοκεφάλου Εκκλησίας, ούτε βεβαίως κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Είναι κραυγή αγωνίας υπέρ της συμφιλιώσεως, υπέρ της ενότητος της Ορθοδοξίας.
.......
3. Όσο για τον υπαινιγμό του ρεπορτάζ περί «πανεπιστημιακής πηγής» ότι «ο Αναστάσιος ξεχνά βασικές διατάξεις του κανονικού δικαίου και κυρίως πώς δίνονται οι Αυτοκεφαλίες, όπως και η Αυτοκεφαλία στη δική του Εκκλησία», διευκρινίζουμε ότι: Σε όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις παραχωρήσεως Αυτοκεφαλίας -και φυσικά στην Εκκλησία της Αλβανίας- η Αυτοκεφαλία παραχωρήθηκε σε κανονικές Μητροπόλεις κάθε χώρας, και όχι σε μικρά τμήματά τους που συγκροτήθηκαν από σχισματικούς ελλιπώς αποκατασθέντες. Γι' αυτό ακολούθησαν ειρήνη και σύμπνοια. Η διαδικασία παραχωρήσεως του Αυτοκεφάλου στην Εκκλησία της Ουκρανίας, αντίθετα, προκάλεσε ταραχή και διαιρέσεις, όχι μόνο στη συγκεκριμένη χώρα αλλά και σε όλο τον Ορθόδοξο κόσμο. Το αποτέλεσμα είναι μία παρατεινόμενη σύγχυση και διαιρέσεις. Κυρίως όμως δεν λησμονούμε ότι το Κανονικό Δίκαιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας στηρίζεται κυρίως σε αποφάσεις Οικουμενικών και άλλων σημαντικών Ορθοδόξων Συνόδων και ότι η Συνοδικότητα είναι η βασική αρχή της συνοχής της Ορθοδοξίας. Η επίκληση, λοιπόν, αξιοποιήσεώς της δεν έχει καμία σχέση με σκοτεινά σχέδια. Την επαναλαμβάνουν οι περισσότεροι Ορθόδοξοι Προκαθήμενοι υπεύθυνα και δημόσια από τις αρχές του λήγοντος έτους. Στην Εκκληση ιδιαιτέρως τονίσαμε την ανάγκη συγκλήσεώς της, «με αποκλειστικό σκοπό την ανεύρεση μιας ειρηνικής ρυθμίσεως κοινώς αποδεκτής απ’ όλη την Ορθόδοξη Εκκλησία».
.......»
«...η Συνοδικότητα είναι η βασική αρχή της συνοχής της Ορθοδοξίας.»
ὑποστήριζε ἐμφαντικά.
Μέ ἐκτίμηση,
Θεόδωρος Σ.
1. Δέν υπάρχει αμφιβολία, ότι μέσα σε 350 χρόνια πράγματι μερικοί Πατριάρχες εδιώχθησαν, ταλαιπωρήθηκαν, εφονεύθησαν από τους Τούρκους.
Ομως άν ένας Πατριάρχης ζητούσε να τον μνημονεύει ο Μητροπολίτης Κιέβου, όπως είχαν συμφωνήσει, θα τόν κακοποιούσε ο Σουλτάνος ;
2. Κατά την περίοδο του Κομμουνισμού ετέθη το ζήτημα ;
3. "Το εξ αρχής ανυπόστατον ού βεβαιούται τη χρονία παραδρομή".
Στην προκειμένη περίπτωση δέν χρειάστηκε να βεβαιωθεί από την "χρονία παραδρομή". Τό βεβαίωνε το ίδιο το Πατριαρχείο (καί η Εκκλησία της Ελλάδος, καί πιθανόν καί άλλες Εκκλησίες) που έγραφαν την Ουκρανία στο Πατριαρχείο Μόσχας.
Η διαφορά μας είναι ότι σας ενοχλεί και προσπερνάτε που μορφές σαν τον Αναστασιο επί του προκειμένου οδηγούν το πράγμα ψηλά, και μοιάζει να προτιμάτε την ακαμψία και αυτούς που μπορούν να στείλουν ένα Αθανάσιο εξορία και ένα Χρυσόστομο σε εξορία και θάνατο! Αθανάσιος Κοτταδακης
Και ένα τελευταίο, χαριστική βολή σε όσους κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν την αξία και σημασια της συμβολής του προσώπου «μορφής με όραμα και μεγάλη πνοή» στη συνοδική πράξη της Εκκλησίας. Αλήθεια, στην Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο-318 Άγιοι Πατέρες, Νίκαια 325-δεν ήταν ο Αθανάσιος, που τα πήρε όλα πάνω του; Και μάλιστα Διάκονος ακόμα, και εκ του παρασκηνίου, κι έκανε να περάσει το «Ομοούσιον τω Πατρί» ! Και άφησε τους έως νυν Ιεροεξεταστές, ψυχρούς «κυνηγούς αιρετικών κεφαλών» ν’ αποζητούν «ψόγον τινά» στον άλλο, να τον σπιλώσουν, και να παθαίνουν ακόμα και «στερητικό σύνδρομο» γι αυτό, ως μεταξύ άλλων, ο με γαλατική ευγένεια Θεόδωρος Σ., ο «αυτό ή εκείνο» ερωτών. Αθανάσιος Κοτταδάκης
Δημοσίευση σχολίου